خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا / سرویس فرهنگی:
الإمام عليّ (ع): «إِنَّ حَوائِجَ النّاسِ إِلَيْكُمْ نِعْمَةٌ مِنَ اللّه ِ عَلَيكُمْ فَاغْتَنِمُوها»؛ نيازهاى مردم به شما، نعمتى از سوى خداوند برشماست، پس آنها را غنيمت شماريد (و در رفع نياز مردم بكوشيد). 1
شرح حدیث:
توفيق خدمتگزارى به مردم، نشانه ثمربخشى «نهال وجود» انسان است.
گاهى نيز، خداى متعال، افراد را از اين راه «آزمايش» مىكند، تا ميزان شكرگزارى عملى آنان در مقابل «نعمت»، آشكار گردد.
گاهى دست نعمت و رحمت الهى از آستين «بندگان خالص» بيرون مىآيد.
گاهى ديگران به يك «حرف» تو، به گوشهاى از «آبرو» و «اعتبار» تو، به بخشى از «علم» و «تخصص» تو، به ذرهاى از گذشت و «ايثار» تو نياز دارند.
اگر برآورى، به قرب خدا مىرسى.
اگر رد كنى، چه بسا از چشم عنايت الهى بيفتى و صلاحيت برخوردارى از «نعمت» را از دست بدهى و بعد، افسوس بخورى كه چرا تا داشتم و مىتوانستم، به «خدمت» ديگران نپرداختم؟!
برخوردارى و توانايى تو يك نعمت است، انتظار و درخواست ديگران نسبت به يارى تو، نعمتى ديگر است و «توفيق خدمت» به بندگان خدا، مكمل آن دو نعمت!
و اين تكميل، به دست توست، مغتنم بشمار. 2
پی‌نوشت:
1. غررالحكم ج2 ص537
2. سایت بانک حدیث: hadith.anhar.ir
