خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا: ارباب من! در این شب وفات مرا به مهمانی نگاهت بخوان و پیکر مسیام را طلای ناب گردان تا با زمزمه سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ، ابراهیموار، هستیام را قربانی رَبُّ الْمَلَائِکَةِ وَ الرُّوحِ، کنم، تا هر چه هست از نفس را بر مسلخ عشق ذبح نمایم و لباس خلّت بر تن کنم. آیا مرا با هر آنچه که آوردهام پذیرایی، با دست تهی، با انبوهی از گناه؟ «يا فاطِمَةُ اِشْفَعي لِي فِي الْجَنَةِ. فَاِنَّ لَكِ عِنْدَاللهِ شأناً مِنَ الشَأنِ»
کپی رایت © ۲۰۱۶ .کلیه حقوق متعلق به «مؤسسه ابناء الرسول (ص) تهران» است
All Content by AhlulBayt (a.s.) News Agency - ABNA is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License