نامه تظلم‌خواهانه زنان يزدي: خدا مي‌داند تابحال چه تعداد زن حامله يا مريضه از ضربات پاسبانان جان سپرده‌اند

به گزارش خبرگزاری اهل‏بیت(ع) ـ ابنا ـ 16 ديماه سالروز صدور فرمان كشف حجاب از سوي رضاخان است. تلاش براي مديرنيزاسيون جامعه ايران با الگوبرداري سطحي از ظواهر دنياي متجدد غرب سبب شد تا پادشاه انگليسي ايران همانند شدن ظاهر مردم و شهرهاي ايران و ممالك غربي را به معناي غربي شدن و متجدد شدن ايران بپندارد و بر اين اساس تلاشي زورمدارانه را براي جدا كردن مردم ايران از اعتقادات عميق و هزاران ساله ديني و اجتماعي خود آْغاز كند.

شدت بكارگيري زور در اجراي سياست‌هاي تجددطلبانه رضاخان به حدي بود كه او در مقابله با روحانيت، انجام مراسمات مذهبي و بكارگيري حجاب از سوي زنان مسلمان ايراني جنايات زيادي را مرتكب شد. بعد از جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط متفقین و با تبعید رضاخان از ایران و در حالي كه از شدت ظلم و اجحاف رضاخانی کاسته شد، در فضای باز سیاسی که نسبتاً برای جلب نظر مردم به تحمل سلسله پهلوی در کشور ایجاد شده بود، در منابر و جراید و بعضاً مجلس شورای ملی از جنایات پهلوی پدر اسم برده می شود و مردم امیدوار به روزهایی هستند که فضای سیاسی و اجتماعی از اختناق پهلوی اول خالی شود. بر همين اساس جمعی از زنان یزد در نامه ای به مجلس شورای ملی از ظلم و ستمی که در دوره رضا خان در پی دستور الزامی شدن کشف حجاب، رفته است، گزارشي تظلم جويانه را منتشر كرده‌اند كه از عمق فاجعه در جريان اجراي اين سياست انگليسي حكايت دارد. رضاخان برای مدرن و غربی کردن کشور ایران و ایرانی متأثر از روشنفکران ایرانی چون فروغی، علی اصغر حکمت و دیگران خواستار تلبس زنان و دختران ایرانی به لباس زنان غربی می شود. این دستور به صورت ابلاغیه به همه نقاط ایران ارسال شده و در آن متخلفین مستوجب مجازات و اهانت شناخته می شوند، نامه تظلم جويانه زنان يزدي تصويري است که در نقاط بسیاری از کشور در روزهای حکمرانی رضاخان پهلوی جاري بوده است.

اين نامه تكان‌دهنده كه در «کتاب خشونت و فرهنگ، اسناد محرمانه کشف حجاب» منتشر شده است را در ادامه مي‌خوانيد: مجلس شورای ملی ، شماره 5310، مورخه 23/7/1320 بعدالعنوان – به عرض می‌رسانیم در این موقع که به اراده شاهنشاه ما به پایه قانون مشروطیت استوار زبان و قلم آزاد شما نمایندگان ملت می‌توانید برای بیچارگان و ستمدیدگان دادرسی فرمائید متأسفانه آنچه در رادیوها شنیده و یا روزنامه‌ها مطالعه می‌شود؛ هیچ اسمی از ظلم و ستمهایی که چندین سال است به ما بیچارگان شده نیست که به واسطه یک روسری یا چادرنماز در محله‌ها حتی از خانه به خانه همسایه طوری در فشار پاسبان و مأمورین شهربانی واقع بوده و هنوز هم هستیم.

خدا شاهد است از فحاشی و کتک زدن و لگد زدن هیچ مضایقه نکرده و نمی‌کنند و اگر تصدیق حکما آزاد بود از آمار معلوم می‌شد که تا بحال چقدر زن حامله یا مریضه به واسطه لطمات و صدمات که از طرف پاسبانها به آنها رسیده جان سپردند و چقدر از ترس و حرس فلج شدند و چقدر مال ما را به اسم روسری یا چادر نماز به غارت بردند و چه پولهایی از ما به هر اسمی و رسمی گرفته شده خدا می‌داند اگر یک نفر از ماها با روسری یا چادر نماز به دست یک پاسبان می‌افتاد مثل اسرای شام با ماها رفتار می‌کردند. بهترین رفتار آنها با ما با همان چکمه‌ها لگد بر دل و پهلوی ما بود و اگر به پول ما زیادتر لذا استدعای عاجزانه داریم اولا انتقام ما ستمدیدگان را از این جابران بکشید و هندوستان که این قدر ادیان مختلف هست همه آزاد هستند مخصوصا مسلمانان دارای حجاب هستند. لذا از نمایندگان محترم مسلمان کلیه ملت ایران استدعا داریم استراحاما حال دیگر دست ظلم و تعدی و شکنجه از سر ما زنهای مسلمان ایران کوتاه و ماها را آزاد فرمائید در خاتمه با تقدیم امضای جمعی از زنهای یزد – رونوشت برابر اصل است. رئیس اداره دبیرخانه مجلس شورای ملی [امضا] : ناخوانا(ک - 12031- سری الف )