به گزارش خبرگزاری اهل بیت (ع) ـ ابنا ـ رئیس جریان حکمت ملی عراق به مناسبت سالروز شهادت آیت الله العظمی «سید محمد محمدصادق صدر» و دو فرزندش پیامی صادر کرد.
حجت الاسلام والمسلمین «سید عمار حکیم» در این پیام آمده است: به مناسبت سالروز شهادت آیت الله العظمی سید محمد صدر و دو فرزندش، نقش برجسته ایشان را در اعتلای کمله حق بر اساس اقامه نماز جمعه به عنوان بیانی شجاعانه از ایستادگی در برابر طاغوت بعثی یادآور می شویم.
وی افزود: آیت الله صدر بالاترین مصداق مبارزه با طاغوت را با خون خود به نمایش گذاشت.
سید عمار حکیم تصریح کرد: در سالروز این خاطره دردناک باید معانی آنچه این شهید در راه آن جان خود را تقدیم کرد، به خوبی فراگرفته تا وحدت خود را مستحکم کرده و به صورت یکپارچه و قوی بمانیم.
این روحانی عراقی اظهار داشت: با درس گرفتن از جانفشانی شهید صدر می توانیم به تشکیل دولتی بپردازیم که وظیفه ارائه خدمات و پیشرفت کشور را بر عهده دارد.
* شهید سید محمد محمدصادق صدر که بود؟
آیت الله سید محمد صدر ــ فرزند آیت الله سید محمدصادق صدر ــ از مراجع تقلید شیعه ساکن نجف اشراف و از مبارزان با حکومت پلید صدام بود.
شهید صدر از روحانیان فعال در فعالیت‌های سیاسی - اجتماعی عراق به شمار آمده و بارها از سوی حکومت بعث عراق زندانی شد.
برپایی نمازجمعه، تشکیل دادگاه اسلامی، احیاء مراسم عزاداری و راه‌اندازی پیاده‌روی به سوی کربلا در نیمه‌شعبان از فعالیت‌های اجتماعی- سیاسی او به شمار می‌رفت.
ایشان نزد «امام خمینی(ره)» و «شهید سید محمدباقر صدر» شاگردی کرد و در اندیشه تشکیل حکومت اسلامی در عراق بود.
از وی آثاری بر جای مانده است که بیشتر در موضوع فقه، اصول و مهدویت است. مَوسوعَةُ الامام المهدی(هج)، منة المنان، ماوراء الفقه و فقه الاخلاق از آثار مشهور اوست.
آیت الله شهید سید محمد صدر چندین بار از سوی حکومت بعث عراق دستگیر و زندانی شد که نخستین‌بار در سال ۱۳۵۱ بود. او در سال ۱۳۵۳ برای دومین بار به همراه ۱۵۰ تن از شاگردان سید محمدباقر صدر و اعضای حزب الدعوة الاسلامیه زندانی شد. در سال ۱۳۷۰ نیز به دلیل فعالیت‌های فرهنگی و سخنرانی‌هایش بر ضد حکومت بعث همراه با ۱۰۶ تن دیگر دستگیر و زندانی شد.
اما پس از حوادث سال ۱۹۹۱میلادی، حکومت بعث عراق، او را به عنوان مرجع رسمی شیعیان عراق معرفی کرد و اداره حوزهٔ علمیهٔ نجف را به او واگذار نمود. پذیرش مرجعیت توسط وی، موجی از اعتراض‌ها را در پی داشت و حتی برخی او را به وابستگی با حکومت عراق متهم کردند. عده‌ای دیگر حرکت او را تبدیل حرکت مسلحانۀ انتفاضه به حرکت اصلاح‌طلبانه در عراق تعبیر می‌کنند.
از نیمه دوم سال ۱۳۷۷ شمسی رفتار آیت‌الله صدر تغییر کرد و وی به شیوه انتقادی از حکومت بعث روی آورد. انتقادات تندی در خطبه‌های نماز جمعه از حکومت بعثی داشت؛ از دعا برای صدام در نماز جمعه خودداری می‌نمود؛ و تلاش در احیای برخی از مراسم مهم ــ مانند نیمه شعبان و اربعین ــ داشت.
آیت الله سید محمد صدر که در هفته‌های آخر نماز جمعه، کفن‌پوش حضور پیدا می‌کرد در شامگاه روز جمعه سوم ذی‌القعده ۱۴۱۹ق (برابر با ۳۰ بهمن ۱۳۷۷ش) به همراه دو تن از فرزندانش، ترور شد و به شهادت رسید.
«سید مقتدی صدر» فرزند آن عالم شهید است.
...................
پایان پیام / 326