به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ امام موسی صدر بنیان‌گذار مجلس اعلای اسلامی شیعی لبنان و حزب «حرکة أمل» به همراه شیخ محمد یعقوب و عباس بدرالدین (روزنامه‌نگار) در نُهم شهریور سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۸) در جریان دیدار رسمی از لیبی که به دعوت معمر القذافی، رئیس‌جمهور وقت این کشور صورت گرفت، ربوده و ناپدید شد و تاکنون از سرنوشت آن‌ها اطلاعی در دست نیست.
وبگاه «العهد» لبنان، در چهل و یکمین سالروز ربوده شدن امام موسی صدر با قاضی «حسن شامی» گزارشگر کمیته رسمی تحقیق درباره این ربایش انجام داده است.
شامی در ابتدا اعلام کرد: «در نتیجه اوضاع امنیتی و جنگ در لبنان به‌ویژه در طرابلس، توانایی ما برای ارتباط با طرف لیبایی واقعاً از بین رفته و این باعث شده پرونده، کند شود. آخرین سفر هیئت لبنانی به آنجا در سال ۲۰۱۶ بوده و ما در همان زمان هم از سطح همکاری بسیار بسیار کند در این زمینه ناراضی بودیم. بارها اعلام کردیم که ما از این وضعیت ناراحت هستیم؛ سرنخ‌هایی پیدا کرده‌ایم اما این وضعیت باعث شده نتوانیم تحقیقات را تکمیل کنیم و به سرنخ‌های جدید برسیم تا وضعیت امام موسی صدر در زندان‌های لیبی مشخص شود؛ تأکید می‌کنیم زندان‌ها نه یک زندان. نکته قابل‌ذکر آن است که مقامات لیبی حتی در زمانی که در این کشور جنگ نبود همکاری مطلوبی نداشتند».
دلایل عدم همکاری لیبی
قاضی شامی در ادامه سه دلیل برای عدم همکاری لیبی عنوان کرد و گفت:
اول: به نظر می‌رسد تصمیمی برای عدم باز کردن پرونده‌های رژیم قبلی یا بستن پرونده‌هایی که بازشده، وجود دارد.
دوم: ارتباطات قبیله‌ای، عشایری و شخصی در لیبی وجود دارد به‌عنوان‌مثال یکی از مسئولان عالی‌رتبه پس از کودتا در این کشور، با محاکمه یکی از نزدیکانش که در زمان معمر قذافی پست بالایی داشت، مخالفت و حتی وی را از زندان بیرون آورد.
سوم: ترس مالی. باوجوداینکه مقامات لیبی در یادداشت تفاهمی که در سال ۲۰۱۴ امضا شد به مسؤولیت رژیم قبلی در عملیات ربایش صدر اعتراف کردند اما لیبی از احتمال پرداخت غرامت در این پرونده نگران است.
آخرین نتایج کمیته تحقیق از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶
العهد پرسید از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ به‌عنوان آخرین سالی که با مقامات لیبی ارتباط داشتید، چه دستاوردهایی داشته‌اید؟ شامی پاسخ داد: از ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶ اتفاق زیادی نیفتاده است؛ ما به این موضوع اعتراف می‌کنیم و تا زمانی که امام برنگردد خود را مقصر می‌دانیم. اما از خلال سفرهای اولی که داستیم توانستیم به موضوعات زیر برسیم:
اول: گرفتن وعده از مقامات لیبی برای قرار دادن قضیه امام موسی در رأس اولویت‌های این کشور و این بسیار مهم است.
دوم: امضای یادداشت تفاهم در ۲۰۱۴
سوم: سفرهای متقابل قضایی به لبنان و تبادل اطلاعات و مستندات بسیار که از آن‌ها استفاده کردیم
چهارم: اطلاع از برخی تحقیقات که در لیبی صورت گرفته و لو اینکه به‌صورت مستقیم.
مطالبات کمیته تحقیق
وی در پاسخ به این سؤال که اکنون مطالبه شما به‌عنوان کمیته تحقیق در این زمینه چیست، گفت: ما خواهان تکمیل تحقیقاتی هستیم که آن را شروع کرده‌ایم. ما همچنین خواستار تصویب طرح تفتیش هستیم و با «کمیته‌های مشترک» مخالف هستیم، لبنان موضعی ثابت دراین‌باره دارد و لیبی باید تشکیل کمیته دهد و ما با این کشور همکاری می‌کنیم. پیش‌تر جزئیات بیشتری دراین‌باره داشتیم اما امروز و پس از سنگ‌اندازی‌های موجود این پرونده دوباره به‌عنوان‌های اصلی بازگشته است؛ مقامات لیبی باید دنبال سرنخ در زندان‌ها باشند مثلاً زمانی که در سال ۲۰۱۱ اطلاعات موثقی مبنی بر حضور امام موسی در زندان مخفی «سبها» به دست ما رسید برای ما این فرضیه به وجود آمد که ممکن است مثلاً یک قبیله در منطقه امام را زندانی کرده است.
امام موسی صدر زنده است
قاضی شامی در ادامه تصریح کرد: ما همچنان به آزادی امام ایمان داریم به دلیلی ساده و آن این است که فوت وی ثابت نشده؛ ما اطلاعات بسیاری از منابع لیبیایی در نظام قبلی و فعلی در اختیار داریم که نشان می‌دهد امام موسی همچنان زنده و در زندان است؛ عکس این موضوع به اطلاع ما نرسیده است.
امام موسی حتماً زنده است و نشانه‌های بسیاری در این زمینه وجود دارد و ما بر اساس قاعده عمل می‌کنیم. «نبیه بری» رئیس پارلمان لبنان از کمیته تحقیق حمایت می‌کند و با خانواده امام هماهنگی دارد؛ برخی اوقات هر روز تحولات در این زمینه را سؤال می‌کند و در جریان کامل امور است.
«هانیبال قذافی» پسر چهارم معمر القذافی، رهبر سابق لیبی از چهار سال پیش در لبنان زندانی است اما بنا به نوشته «الاخبار» وی مصرانه ارائه هرگونه اطلاعاتی را منوط به تضمین آزادی خود کرده است.
.................
پایان پیام/ ۲۱۸