به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در پی اهانت به ساحت قدسی پیامبراسلام (ص) نشست علمی مجازی با موضوع "احترام به ادیان دیگر و آزادی بیان" از سوی مرکزمطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه و با مشارکت مجمع جهانی اهل بیت(ع) و مرکزاسلامی لندن برگزار شد.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) در این وبینار اظهار داشت: مأموریت اصلی پیامبر(ص) آن است که رحمت الهی در جوامع بشری منتشر شود و همه بتوانند در صلح و امنیت زندگی کنند و منظور از صلح، صلح عادلانه است.
آیت الله «رضا رمضانی» درباره ویژگی های اخلاقی خاتم الانبیاء گفت: پیامبر(ص) دغدغه هدایت مردم را داشت و در امر هدایت حریص و نسبت به مومنین رئوف و مهربان بود و همواره تلاش می کرد بشریت در مسیر ترقی قرار گیرد.
وی افزود: تلاش پیامبر(ص) برای این بود تا مسیر جامعه بشری مسیر عقلانیت باشد؛ منظور از عقلانیت، عقل در همه ساحت های زندگی بشری است. تعالیم پیامبر اسلام مسلمین را به سمتی حرکت داد تا در مسیر شکل دهی به یکی از خردمندترین تمدن های بشرس گام بردارند. اینهمه علمای اسلامی در شاخ های مختلف دانش اعم ازطب و ریاضیات و نجوم و.....مانند ابن سینا و ابن هیثم و خوارزمی و.... هم خود را مرید و پیرو پیامبر اسلام می دانسته اند. اهتمام پیامبر اسلام بر این بوده که به کرامت انسان ها باید توجه شود و کسی اجازه ندارد بی جهت جان و مال و عرض دیگران را مورد خطر قرار دهد. عقلای عالم پذیرفته اند که به انسان از بابت اینکه انسان است، باید احترام گذاشته شود. حضرت علی(ع) در نامه خود به مالک اشتر می فرمایند "إِمَّا أَخٌ لَكَ فِي الدِّينِ وَ إِمَّا نَظِيرٌ لَكَ فِي الْخَلْقِ" انسان ها یا شبیه تو در خلقت و یا برادر دینی تو هستند و از هر دو جهت باید به انسان ها احترام گذاشته شود.
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) تأکید کرد: خوش اخلاقی و نرم خویی از خصوصیاتی است که در نظام اخلاقی مورد توجه قرار می گیرد. خداوند به پیامبر(ص) می فرماید "قُولُوا لِلنّاسِ حُسْنا" با نگاه خوش اخلاقانه با مردم حرف بزن؛ نمی فرماید با مومنان و مسلمانان بلکه انسان ها از این جهت که انسان هستند باید مورد تکریم قرار گیرند.
وی درباره وظایف انبیاء الهی عنوان کرد: رهبران الهی از پاک ترین انسان ها هستند. انبیاء از طرف خدا برای هدایت بشر و حفظ کرامت بشری آمده اند؛ شأن آنها شأن الهی است و منتسب به حضرت حق هستند، وحی را دریافت می کنند و دریافت وحی به لیاقت و شایستگی خاص نیاز دارد. به همین جهت انبیای الهی برگزیدگان خداوند برای هدایت بشر هستند و اهانت به آنان از نظر عقلی اهانت به کرامت انسان و اهانت به بهترین انسان هاست که برای هدایت بشر از طرف خداوند متعال مأموریت داشتند.
استاد سطوح عالی حوزه درباره محکومیت اهانت به پیامبر اسلام(ص) در کشورهای غربی اظهار داست: اهانت به پیامبر(ص) برخلاف عقلانیت است؛ لذا نمی توانیم آن را ذیل آزادی بیان قرار دهیم. همچنین در آداب آزادی بیان، اهانت وجود ندارد. آزادی بیان به معنای نقد حاکمیت و اندیشه است اما نقد، ملازم با اهانت نیست.
وی ادامه داد: قانون طلایی اخلاق این است که آنچه انسان برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند. آیا انسان، اهانت به خود را می پسندد؟ که اگر این طور است، پس نباید به دیگران اهانت کند. احترام به شخصیت و کرامت فرد، از مسائلی است که انسان ها برای خود می پسندند. از دیدگاه اخلاق جهانی هم که برخی اندیشمندان غربی آن را راهکاری برای رسسدن به صلح می دانند، برخوردهای افراد در ادیان مختلف باید مبتنی بر قدر متیقن های اخلاقی باشد. نباید آزدی بیان را بهانه ای برای بی اخلاقی قرار دهیم. آیا این کار اخلاقی است که فردی، به شخصیتی که یک میلیارد و 500 میلیارد انسان از او تبعیت می کنند، بی احترامی و اهانت کند؟
آیت الله رمضانی تأکید کرد: بر اساس اصول اخلاق جهانی، اهانت به پیامبر(ص) و تمام پیامبران الهی بر خلاف حق و اخلاق است و توهین به پیامبر(ص) توهین به تعقل، عقلانیت، اخلاق، ادب و کرامت بشری است.
وی با اشاره به اینکه توهین به پیامبر(ص) مخالف برخی مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر است، گفت: ماده یک اعلامیه جهانی حقوق بشر اشاره می کند که "همه افراد بشر آزاد و با حیثیت و حقوق یکسان زاییده می شوند و دارای موهبت خرد و وجدان هستند و با یکدیگر با روحیه برادری رفتار کنند." آیا اهانت به نمادهای مورد احترام حدود یک میلیارد نفر رفتار عادلانه و برادرانه است؟ همچنین در ماده 18 اعلامیه حقوق بشرآمده است:"هرکس حق دارد که از آزادی فکر، وجدان و مذهب بهره مند شود این حق شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم های دینی است هر کس می تواند از این حقوق منفردا یا جمعا به طور خصوصی یا عمومی برخوردار شود." با توجه به این ماده آیا سزاوار است که به نمادهای مورد احترام صدها میلیون مسلمان اهانت شود؟
دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) همچنین افزود: هیچ وقت نمی توان به انبیاء و پیامبر اکرم(ص) نسبت خشونت داد آن رفتارهای افراطی که در بین مسلمانان، یهودی ها و مسیحی ها انجام می شود، مورد تأیید ما نخواهد بود، ما آنها را هم محکوم می کنیم.
وی همچنین گفت: ماده 26 اعلامیه جهانی حقوق بشر وظیفه آموزش و پرورش را "گسترش حسن تفاهم، تسامح و دوستی میان تمامی ملت ها و گروه های نژادی و دینی" عنوان می کند. آیا توهین به پیامبر یک میلیارد و نیم مسلمان گسترش دوستی میان ملت هاست؟ پس اهانت به پیامبر(ص) برخلاف این ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر است. همچنین ماده 29 اعلامیه جهانی حقوق بشر اشاره می کند که "هر فردی در برابر جامعه اش که تنها در آن رشد آزادانه و همه جانبه ی او میسر می گردد، مسئول است. در تحقق آزادی و حقوق فردی، هر کس می بایست تنها تحت محدودیت هایی قرار گیرد که به واسطه ی قانون فقط به قصد امنیت در جهت بازشناسی و مراعات حقوق و آزادی های دیگران وضع شده است تا اینکه پیش شرط های عادلانه ی اخلاقی، نظم عمومی و رفاه همگانی در یک جامعه مردمسالار تأمین گردد." لذا قرآن سوزی در سوئد امنیت ما را به خطر انداخته است و اقدامات غیر انسانی مجله شارلی ابدو به خشونت های متعددی در فرانسه و کشورهای دیگر منجر شد و این برخلاف ماده 26 اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
استاد سطوح عالی حوزه همچنین در بررسی سایر مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر اظهار داشت: در ماده نوزده اعلامیه حقوق بشر آمده است که حق آزادی بیان مستلزم حقوق و مسئولیت های خاص و تابع محدودیت های معینی است که دو مورد در اینجا تصریح شده است یکی احترام به حقوق و حیثیت دیگران و دوم حفط امنیت ملی یا نظم عمومی یا سلامت یا اخلاق عمومی؛ و اهانت به انبیای الهی بر خلاف عقلانیت است؛ عقلانیت حکم می کند که کرامت انسان ها حفظ شود و اهانت به پیامبر اسلام(ص) بر خلاف اخلاق و حتی برخلاف اصول حداقلی است.
وی در جمعی بندی مطالب خود گفت: اهانت به پیامبر(ص) بر خلاف چندین ماده اعلامیه جهانی حقوق بشر است و نقض آشکار این قوانین است و اگر جامعه بشری به دنبال امنیت، آزادی و کرامت بشری است باید حریم پیروان و مقدسات ادیان را حفظ کند. اهانت به پیامبر و همه انبیا الهی برای اینکه به محاسن و مکارم اخلاق مبعوث شده اند اهانت به اخلاق، عقلانیت و رفتارهای ارزشی انسانی بوده و نمی توان از اهانت به پیامبر(ص) چشم پوشی کرد و اینکه بهانه آزادی بیان داخل هیچ کدام از ضوابط آن نیست چون آزادی بیان به معنای نقد روش ها است و برای خود آدابی دارد. همچنین نقد در آزادی بیان غیر از اهانت است و این مرزها باید کاملا از هم تفکیک شود.
............................
پایان پیام/ 167