به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ رییس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان تشکیل دولت موقت را به عنوان یک راه حل به صورت تلویحی پذیرفت.
خبرگزاری «آوا» افغانستان در خبری اعلام کرد: با توجه به اینکه رئیس جمهوری افغانستان به صراحت مخالفتش را با ایجاد دولت موقت ابراز کرده اما رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان به طور تلویحی با این طرح موافقت کرده است.
این منبع به نقل از عبدالله عبدالله نوشته است که دولت موقت راهحل بحران افغانستان نیست اما تاکید کرد که با این طرح به عنوان بخشی از این راهحل مخالف نیست.
عبدالله به پایگاه خبری «تیآرتی» گفته است وقتی درباره یک توافق جامع و فراگیر صحبت میکنیم که همه عناصر را دارد، گاهی اوقات به عنوان راهحل در این بین دورههایی وجود خواهد داشت که بخشی از راهحل دائمی نخواهد بود؛ من مخالف آن نیستم.
رئیس شورای عالی مصالحه ملی افغانستان افزوده است که هرگونه مذاکرات نیازمند انعطافپذیری است که تاکنون درجانب طالبان مشاهده نشده است.
وی با اشاره به بنبست مذاکرات افغانستانی گفته است که مذاکرات درباره مسایل مربوط به دستورکار باید پایان یابد تا مذاکرات پیرامون مسایل اساسی آغاز شود.
این در حالی است که به تازگی گزارش هایی از شکسته شدن بنبست مذاکرات دوحه منتشر شده و دو طرف گفته اند که به زودی گفت وگوهای اصلی را آغاز خواهند کرد. اما اینکه چگونه موارد اختلافی را حل کرده اند جزئیات آن به صورت رسمی به رسانه ها اعلام نشده است. برخی منابع گفته اند که هیأت دولت توافقنامه طالبان با آمریکا را به عنوان مرجع پذیرفته و در کنار آن نقش سازمان ملل و خواسته های مردم نیز به عنوان اساس قبول شده است.
بنبست مذاکرات صلح پس از دو ماه گفتوگو برسر دستور کار آن شکسته شد و گفته می شود که دو طرف پذیرفتهاند توافقنامه طالبان و آمریکا، موضع گیری سازمان ملل متحد در قبال صلح و اراده مردم؛ اساس مذاکرات بعدی باشد.
گفتوگوهای صلح بین هیأت مذاکره کننده دولت و گروه طالبان پس از سالها تلاش و آزادی بیش از پنجهزار زندانی طالبان که به گفته معاون رییس جمهور افغانستان شماری زیادی از آنها اکنون به میدان جنگ برگشته اند، در ۲۳ شهریور ما با حضور وزیران خارجه شمار زیادی از کشورهای منطقه و جهان آغاز شد و تاکنون که بیش از دو ماه از آن میگذرد، هیچ پیشرفتی نداشته و این وضعیت باعث ناامنی مردم و آگاهان سیاسی و حتی شکوه دولتمردان افغانستان نیز شده است.
.......................
پایان پیام/ 268