به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ آیت الله العظمی سبحانی در توصیه های مهمی به حوزه های علمیه خواهران که به مناسبت هفته پژوهش انجام گرفت بر نکات مهمی چون لزوم احیای آثار شیعه، شناخت و رصد شبهات و پاسخ متناسب به آنها و توجه به تقریرات در بررسی های علمی تاکید کردند.
متن پیام مرجع تقلید شیعیان به شرح زیر است:
بسمه تعالی
حضرت ابامحمد امام حسن مجتبی (ع): «إنّکُم صِغارُ قَومٍ و یُوشِکُ أن تَکونوا کِبارَ قَومٍ آخَرینَ، فَتَعَلَّمُوا العِلمَ، فَمَن لم یَستَطِعْ مِنکُم أن یَحفَظَهُ فَلْیَکتُبْهُ و لیَضَعْهُ فی بَیتِهِ؛ شما خردسالانِ قومى (نسلى) هستید که به زودى بزرگان قوم (نسلى) دیگر مى شوید. پس دانش بیاموزید و هر یک از شما که نمى تواند علم را در حافظه اش نگه دارد، آن را بنویسد و در خانه اش نگهدارى کند».
مناسبت هایی در تقویم ملل و اقوام گرامی داشته که یادآوری و تکریم آن بسیار مغتنم و ارزشمند است، از جمله این مناسبت ها، گرامیداشت پزوهش و ارج نهادن به انسان های عالم و فرهیخته ای است که نسبت به مسائل جامعه خصوصا مسائل فکری و اندیشه ای توجه و اهتمام دارند.
گرامی داشتن تفکر و اندیشه و ارج نهادن به جایگاه انسان که عالی ترین شاخصه و تمایز و تفوقش بر سایر مخلوقات بواسطه قدرت تفکر و اندیشه اوست و به این لحاظ «احسن الخالقین» است. البته گرامی داشتن پژوهش باید امری بس بلند و باعظمت باشد و تنها به چند شعار بسنده نشود. این واقعیت را نیک می دانیم و تجربه تاریخی تمام ملل و جوامع گواه آن است که در هر جامعه ای که به اندیشه و تفکر و پژوهش اعتنا و توجه شده است، رشد، عزت و سربلندی را برای آن جامعه و تمام بشریت به دنبال داشته است. اسلام عزیز نیز به پژوهش و تلاش های علمی، بهای فوق تصوّری داده است. سیره پیامبر اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) در این باره و اهمیت دادن به آن بهت آور است؛ در سوره قلم، به عظمت قلم و آنچه می نویسد قسم یاد شده است و نیز واژگانی همچون «افلا یتدبرون»، «افلا یعقلون»، «افلا یعلمون» از عبارات پرتکرار در قران می باشد.
انگیزه بخشی و دعوت به علم حتی اگر در چین باشد و یا در ثریّا از سوی پیامبر اکرم (ص) و به همین مضامین از سوی ائمه اطهار (ع)، مکرر تکرار شده است البته مسلمانان نیز در عمل به این دستورات و پیمودن راهی که اسلام به آن دعوت می کرد، به شایستگی حضور یافتند و خوش درخشیدند و در بسیاری از عرصه های دانش از جمله ادب، نحو، صرف، بیان، لغت، هیات، ریاضیات، نجوم، تربیت، فلسفه و دانشهای دیگر، قلّه های دانش را فتح نموده و در مدت کوتاهی تمدنی را پایه گذاری کردند که از منطقه تاریک و عصر جاهلیت در کمتر از چهار قرن بر تمام تمدن های موجود تفوق یافت و در دنیای بشریت درخشندگی یافت هرچند صلیبیان و مغول با همدستی، آن عظمت را سوزاندند و نابود کردند اما اینک با برپایی نظام مقدس اسلامی توسط مرحوم امام رضوان الله تعالی علیه، حرکت مجدد تمدن اسلامی در حال شکوفایی و درخشش است که لازم است این فرصت از سوی حوزه های علمیه نیز مهم تلقی شود و حوزه های علمیه نهایت اهتمام خود را در نقش آفرینی و حضور در این عرصه ها بکار گیرند. در همین راستا، توجه حوزویان معزز خصوصا خواهران طلبه و بانوان عالمه را به چند نکته جلب می نمایم؛
در بررسی های علمی باید به تقریر علمی توجه شود و بعد از آن، تقریرات را برای چاپ و نشر آماده کنید به خصوص کتاب ها و مقالاتی که می تواند گرهی را باز کند.
لازم است پایان نامه های شفاف چاپ شود و روی آنها سرمایه گذاری شود، احیای قرآن، احیای نبوت و پیامبر اکرم (ص) در این دوره مورد تاکید بسیار می باشد.
احیا و بازآفرینی آثار شیعه باید با همتی مضاعف صورت گیرد؛ متاسفانه بسیاری از آثار شیعه در طول تاریخ از سوی دشمنان نابود و در طول قرون و جنگ ها به آتش کشیده شد.
شناخت هجمه و رصد تعرض ها و شبهه افکنی ها علیه شیعه و تجهیز و توانمندی لازم برای ارائه پاسخ مناسب به این شبهات نیز مورد توجه جدی باشد.
به یادگار نهادن حداقل یک کتاب و اثر علمی از مهمترین کارهایی است که باید در زندگی خود انجام دهید.
نوشته ای مهم است که از زندگی بشر گره گشایی کند، مشکلی را حل کند، اشکالی را پاسخ دهد و خدمتی را به اسلام و نظام ارائه نماید؛ شیخ طوسی (ره) کتاب التبیان را برای رفع خلا کتب تفسیری در زمان خود نوشتند. آری! علما چنین روشی داشتند و به همین سبب لازم است پژوهش های حوزوی خصوصا پایان نامه های حوزه با فضای فکری متناسب تالیف شود.
بهترین قلم آن است که علوم گذشتگان را به آینده منتقل کند. لازم است حوزویان و مدارس همین راه را طی کنند.
در پایان ضمن گرامیداشت هفته پژوهش از تمامی مدیران و طلاب و محققانی که در ساحت تحقیق و تتبع تلاش و فعالیت می کنند و در جهت اعتلای عظمت اسلام می کوشند، تقدیر و تشکر می نمایم و توفیق همگان را از حضرت باریتعالی مسئلت دارم. موفق و سربلند باشید.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
جعفر سبحانی تبریزی
………………….
پایان پیام/ ۲۱۸