به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - دفتر مرجعیت دینی و علمی آیت الله العظمی «عبدالله جوادی آملی» در "شرق تهران" به مناسبت سالروز شهادت حضرت زهرا(س) در ویژه نامه ای به کوشش حجت الاسلام "امیرمیثم سعیدی" به تبیین "اندیشه های فاطمی" این مرجع عالیقدر تقلید برگرفته از کتاب ارزشمند "فاطمه اسوه بشر" پرداخت.
در ادامه ضمن تسلیت سالروز شهادت بانوی دو عالم حضرت زهرا(س)، مشروح آن از نظرتان می گذرد.
*حضرت زهرا(س) الگویی بی بدیل
وجود با بركت حضرت زهرا (س) همان گونه كه در ابعاد مختلف زندگي به سان مشكاتي نوراني هدايت گر دل هاي مشتاقان به سوي كمال و رستگاري است ، براي معرفي بهترين شيوه هاي تربيتي از منظر دين و بيان شيوه تعليم و تربيت فرزندان و اطرافیان و نحوه پاسخگويي و آموزش مسائل ديني و ديگر ابعاد تربيتي و آيين همسرداري نيز هم چون رسول خدا (ص) الگوي بي بديلي است.
امروزه محققان علوم تربيتي مي كوشند تا عوامل پيدا و پنهان ساختار شخصيت انسان و شاكله وجودي او را بررسي كنند و به همه زمينه ها ، عوامل و موانع تربيت دست يابند و در جهت پيشرفت علوم تربيتي آن را به كار گيرند . اگر از اين زاويه به مراحل تكوين ، رشد و بالندگي دوران زندگي حضرت زهرا (س) نگاهي داشته باشيم ، متوجه خواهيم شد كه هر اندازه علوم تربيتي پيشرفت كند، شخصيت والاي كوثر ولايت و مادر امامت بیشتر شناخته شده و انوار زهراي مرضيه (س) بهتر جلوه خواهد كرد و در اين مسير ، نمونه اي بارزتر از آن حضرت يافت نخواهد شد .
*مهمترین ابزار تربیتی حضرت زهرا(س)
حضرت فاطمه (س) در طول زندگي هجده ساله اش ، همه عوامل و زمينه هاي تربيتي را در راه رسيدن به كمال تجربه كرده و خود نيز در اين زمينه بهترين بهره را برده است . يكي از مهمترين ابزارهاي تربيتي آن حضرت ، ايجاد انگيزه دروني و محبت و عشق به خوبي ها و كمالات در افراد مي باشد؛ محبتي كه از درون خود او مي جوشد و در رفتار و گفتارش به چشم مي خورد.
علاقه مندي حضرت نسبت به سعادت آفريني براي ديگران فرد را تحت تأثير قرار ميدهد؛ منش حضرت به گونه اي است كه هر مخاطبي را شيفته و دل داده عظمت وجودي خود كرده و از اين طريق افراد را به سوي سعادت سوق مي دهد؛ زيرا محبت و دل دادگي به خوبان ، انسان را در رسيدن به كمال مطلق و سرچشمه رستگاري ياري مي رساند؛ چرا كه انسان بدون محبت هيچ گاه به مقصد دلخواه نخواهد رسيد .
*مزد رسالت؛ محبت و مودت نسبت به حضرت زهرا(س)
امام باقر ( ع ) فرمود : هَلِ الدِّينُ إِلَّا الْحُبُّ؛ آيا دين غير از محبت است؟ از اين رو ، خداوند متعال مزد رسالت را فقط مودت و محبت نسبت به حضرت زهرا (س) و اهل بيت ( عليهم السلام ) قرار داده است : « قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبي » زيرا بدون اين محبت همه زحمات پيامبر در هدايت جامعه و اصلاح امت به هدر خواهد رفت.
محبت در سيره اين ذوات نورانی ، در همه مراتبش در طول محبت خداوند قرار دارد؛ يعني همه محبت هاي آن ها به عشق الهي ختم مي شوند و به همين دليل ، دوست داشتن اهل بيت عصمت و طهارت ( عليهم السلام ) انسان را به سوي خدا سوق مي دهد . امام صادق (ع) فرمود : « اگر دوستي ها و دشمني ها و بذل و بخشش هاي كسي براي خدا باشد ، او به بالاترين درجات ايمان رسيده و ايمانش كامل شده است ». از اين رهگذر ، ابراز مهر و محبت ، دل هاي مشتاق را صيد ، آتش كينه ها و اختلافات را خاموش ، افسردگي ها را معالجه و سخت ترين شرايط زندگي را تحمل پذير مي سازد .
حضرت فاطمه (س) افزون بر برخورداري از زمينه ها و عوامل رشد و تربيت ، در آغوش موفق ترين مربّي دنياي بشريت؛ حضرت خاتم الانبياء (ص) پرورش يافته است . آن حضرت مهرباني ها و گذشت ها و بردباري هاي مادر فداكار خويش را در سال هاي نخستين عمر خود شاهد بود و رفتارهاي مهرآميز پيامبر (ص ) را نيز نسبت به همسر و فرزندانش به نظاره نشسته بود . پيامبر گرامي اسلام ( ص ) با بوسه زدن بر دستان فاطمه (س ) و ابراز محبت ويژه به او در پيش چشمان ديگران ، بنيان مهر و وفا و روابط عاطفي و آيين مهرورزي را در منطقه اي كه به غير از خشونت و بربريّت چيز ديگري حاكم نبود و زنده به گور نمودن دختران در آن سنتي ديرين بود ، استوار ساخت و در اين راستا خاندان رسالت را به عنوان الگويي الهي معرفي فرمود .
حضرت زهرا ( س ) در اوج بي مهري هاي انسان هاي جاهل به دخترانشان ، بيشترين محبت را از پدر بزرگوارش احساس كرد و همه آن را در زندگي به ديگران بخشيد.
آن حضرت را "حانيه" ناميدند؛ يعني بانويي كه با شوهر و فرزندانش بسيار مهربان و دلسوز بود و "حبيبه" گفتند؛ يعني دوست دار و محبوب رسول خدا ( ص) بود و "امّ ابيها" لقب گرفت؛ چرا كه براي پدر گرامي اش نه فقط يك دختر بلكه چون مادر بود .
يكي از ويژگي هاي حضرت زهرا ( س ) عنايت آن گرامي به امت اسلام به ويژه شيعيان اميرالمؤمنين علي (ع) است؛ به گونه اي كه هرگاه دعا مي كرد ، هم چون پدرش ديگران را بر خود مقدم مي داشت و براي مردان و زنان مؤمن دعا مي كرد و براي خودش دعا نمیکرد ، از حضرت در اين باره پرسيدند كه فرمود : نخست همسايه وانگه اهل خانه .
*مهریه حضرت شفاعت از گناهکاران امت
هنگام ازدواج حضرت فاطمه ( س ) وقتي مقدار مهريّه معين شد و آن بزرگوار از مبلغ مورد نظر آگاهي يافت ، خطاب به پيامبر (ص ) عرض كرد : يَا رَسُولَ اللهِ! اِنَّ بَنَاتَ النَّاسِ يَتَزَوَّجْنَ بِالدَّرَاهِمِ فَمَا الْفَرْقُ بَيْنِي وَ بَيْنَهُنَّ؟ اَسْألُكَ تَردَّهَا وَ تَدْعُوا اللهَ تعالي اَنْ يَجْعَلَ مَهْرِي الشَّفَاعَةَ فِي عُصَاةِ اُمَّتِكَ؛ اي رسول خدا! مهريه دختران مردم درهم هاست ، پس چه فرقي بين من و آن ها خواهد بود؟ تقاضا دارم مهريه مرا بازگرداني و از خداوند متعال بخواهي كه مهريه مرا شفاعتِ گناهکاران امت تو قرار دهد.
آن گاه حضرت جبرئيل نازل شد در حالي كه در دستش پارچه اي لطيف ابريشمين قرار داشت و روي آن نوشته شده بود: جَعَلَ اللهُ مَهْرَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاء شَفَاعَةَ الْمُذْنبينَ مِنْ اُمَّةِ اَبِيهَا؛ خداوند متعال مهريه فاطمه زهرا ( س ) را شفاعت از گناه كاران امت پدرش قرار داد.
*احتضار و لحظات پایانی عمر حضرت
هنگامي كه فاطمه ( عليها السلام ) به حال احتضار رسيد ، وصيت كرد كه آن پارچه را روي سينه و زير كفنش قرار دهند و فرمود : « روز قيامت كه محشور شدم ، اين نوشته را با دستم بلند كرده و گناهکاران امت پدرم را شفاعت مي كنم » .
اسماء بنت عميس گويد : « در آخرين لحظات زندگي حضرت فاطمه ( س ) حضور داشتم . آن بانوي بانوان عالم غسل كرد ، لباسهایش را عوض كرد و در گوشه منزل به راز و نياز مشغول شد . پيش رفتم تا از نجواهاي آن بزرگوار با حضرت حق آگاه باشم . فاطمه ( س ) را ديدم كه رو به قبله نشسته و دست ها را به سوي آسمان برده و با كمال خلوص زمزمه مي كند: إِلَهِي وَ سَيِّدِي اَسْئَلُكَ بِالَّذينَ اصْطَفَيْتَهُمْ وَ بِبُكاءِ وَلَدَيَّ في مُفارِقَتي اَنْ تَغْفِرَ لِعُصاةِ شيعَتي وَ شِيعَةِ ذُرِّيَتِي؛ خداوندا! اي آقاي من! از تو مي خواهم به حق انسان هايي كه برگزيده اي و به ناله هاي دو فرزندم ( حسن و حسين ) در فراق من! از گناه شيعيان من و پيروان فرزندانم درگذري » .
*ورود حضرت در محشر و ندای منادی
جابر بن عبدالله انصاري از رسول خدا (ص) نقل مي كند : « روز قيامت ، دخترم فاطمه با جلال و شكوه و عزت و احترام در ميان انبوه فرشتگان آسمان وارد محشر مي شود ، آن گاه منادي با صداي رسايي ندا مي دهد : اي اهل محشر! چشمان خود را ببنديد كه فاطمه دختر محمد مي خواهد عبور كند.
آن روز پيامبران ، اولياي الاهي ، صديقان ، شهيدان و همه مردمان چشمان خود را مي بندند تا دخترم فاطمه در ميان هاله اي از نور از صفوف محشر رد مي شود و به مقابل عرش الاهي مي رسد و در آن جا عرض مي كند: إِلَهِي وَ سَيِّدِي ذُرِّيَّتِي وَ شِيعَتِي وَ شِيعَةُ ذُرِّيَّتِي وَ مُحِبِّيَّ وَ مُحِبِّي ذُرِّيَّتِي؛ بارالها! اي آقاي من! فرزندانم و شيعيانم و پيروان فرزندانم و دوستانم و دوستان فرزندانم [ را نجات بده ] !
آن گاه خداوند فرمان مي دهد : كجايند فرزندان ، شيعيان و دوستان فاطمه و دوستان فرزندان فاطمه؟ آنان به پيش مي آيند در حالي كه فرشتگان رحمت خدا گرداگردشان را گرفته اند و فاطمه همه آنان را داخل بهشت مي برد ».
...........................................
سرویس فرهنگی/ امیرمحمد سلطان احمدی