به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - دفتر مرجعیت دینی و علمی آیت الله العظمی «عبدالله جوادی آملی» در "شرق تهران" به مناسبت سالروز وفات حضرت ام البنین(س) و روز تکریم مادران و همسران شهید، در یاداشتی به اهمیت تکریم خانواده شهدا و نقش حضرت ام البنین(س) در زنده نگهداشتن یاد شهدا برگرفته از بیانات و سخنرانی های این مرجع عالیقدر تقلید پرداخت. که در ادامه از نظرتان می گذرد.
شهید هرگز از بین نمی رود و هرگز فراموش نمی شود و هرگز ما را فراموش نمی کند؛ در مقابل وظیفه ما آن است که شهدا را فراموش نکنیم و این امر، هم با برگزاری بزرگداشت برای آنها و هم با طی کردن راه آنها مقدور است.
مادران و خانواده های شهداء سرمایه های کشور هستند و می توانند این کشور را از هر خطری مصون سازند، چرا که خدا مهمان دلهای شکسته است و خانواده های شهدا از دلشکستگان هستند. لذا مادران و خانواده های شهداء سعی کنند مهماندار خدای سبحان باشند و از خدا برای این کشور رفع مشکلات را بخواهند.
هر گونه تجلیل و تکریم نسبت به شهدا، بازگشت این عرض ادب به خانواده های معزز آن ها است و ما باید نسبت به این خاندان ادب داشته باشیم، اما واقعیت آن است کسی که مشکل ما را حل می کند، خود شهید است، چرا که شهدا با شهادت خود کشور ما را از آلودگی ها پاک کرده و می کنند.
احترام و تكریم شهدا و خانواده های شهدا گذشته از حق شناسی ، وظیفه شناسی و ادب باعث بركت و سعادت جامعه می باشد. هر كار خیری امروز در مملكت انجام شود اول ثوابش را شهدا و جانبازان و ایثارگران می برند، این تكریم و احترام به ایشان تنها امر عاطفی نیست این با سعادت دنیوی و اخروی همراه است با تكریم ایشان ظرفیت ملت و بركت جامعه توسعه می یابد.
مرثیه خوانی حضرت ام البنین(س) بعد از شهادت فرزندانش
بعد از جریان عاشورا، وقتی خبر به مدینه رسید، اول كسی كه امّالبنین(س) درباره او سؤال كرد وجود مبارك سیدالشهداء(ع) بود، یعنی نام مبارك قمر بنیهاشم(ع) را نمیبرد گفت، فرزندان من فدای حسینبنعلی(ع).
بعدها كه قدری فضای مدینه باز شد، ایشان میرفتند قبرستان بقیع، در بقیع به نام چهار پسرشان چهار تا قبر نمادین درست میكردند، زنهای مدینه را در آنجا جمع میكردند، و امّالبنین مرثیه میخواند و میگفت: زنهای مدینه از این به بعد مرا امّالبنین صدا نزنید، امّالبنین یعنی مادر پسران! روزی من امّالبنین بودم كه فرزندان من زنده بودند، از این به بعد مرا امّالبنین نگویید «لا تدعونی ویك امّ البنین كانت بنون لی اُدعا بهم و الیوم أصبحت و لا من بنین».
حضرت امّالبنین در آن مرثیههایی كه میخواند میگفت: به من گفتند عباسِ تو مَشك به دندان گرفت! مشك را كه به دندان نمیگیرند به دوش میكِشند! دست پسرم چه شد كه مشك را به دندان گرفت؟!
«السلام عليكم يا أهل بيت النبوّة و يا معدن الرسالة و يا مختلف الملائكة السلام علي أبدانكم و علي أرواحكم و علي أجسادكم و علي ظاهركم و علي باطنكم و علي شاهدكم و علي غائبكم و علي أوّلكم و علي أفضلكم و رحمة الله و بركاته».
.....................................................
سرویس فرهنگی/ امیرمحمد سلطان احمدی