به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ همزمان با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان و به مناسبت سومین سالگرد شهادت دکتر سید محمد علی شاه موسوی گردیزی، زندانی بیگناه شماره 1154 گوانتانامو، وبینار بررسی 20 سال حقوق بشر و دموکراسی امریکایی در افغانستان روز دوشنبه 11 مرداد 1400 با حضور اعضای خانواده، همسنگران و دوستان شهید موسوی گردیزی و همچنین رهبران سیاسی و احزاب، نمایندگان مجلس و همچنین استادان دانشگاه از سوی خبرگزاری صدای افغان (آوا) و بنیاد شهید دکتر موسوی گردیزی برگزار گردید.
غلام حسین ناصری؛ وکیل مردم در مجلس نمایندگان افغانستان در این وبینار اظهار داشت: جو بایدن؛ رئیسجمهور امریکا برخلاف هدف اعلامی ایالات متحده، در این اواخر صریحاً گفت که ما با هدف ملتسازی در افغانستان نرفته بودیم، بلکه به هدف مبارزه با شبکههای تروریستی از جمله القاعده رفته بودیم و به اهداف خود نیز رسیدیم.
به گفته ناصری؛ اهدافی که امریکا و در مجموع اعضای ناتو در ابتدا عنوان میکردند و شعار میدادند، ایجاد حکومتداری خوب، مبارزه با تروریزم و مبارزه با توسعه کشت و قاچاق مواد مخدر بود؛ اما در هیچ مورد دستاوردی بدست نیاوردند.
ناصری؛ بیان داشت که امریکاییها با سه هدف عمده که ذکر شد وارد افغانستان شدند اما متاسفانه در جهت تحقق و عملی ساختن این سه هدف نهتنها موفقیتی نداشتند، بلکه شرایط کنونی افغانستان گویای یک تناقض آشکار با این اهداف است و افزون بر آن، شرایط سخت و تلخی را برای مردم زمینهسازی کردند.
ناصری؛ اظهار داشت که در سایه 20 سال حضور امریکا و ناتو در افغانستان، کشور تبدیل به یک جهنم سوزان شده است؛ نه تروریزم نابود شد، نه کشت و قاچاق مواد مخدر کاهش پیدا کرد و امروز 80 تا 86 درصد مواد مخدر تمام جهان در افغانستان تولید میشود و حکومتداری خوبی هم در کشور ایجاد نشد.
او تاکید کرد که امریکا نه تنها در ملتسازی بلکه در تمامی عرصهها ناکام بوده و امروز واقعیتهای عینی افغانستان غیر از آن چیزی است که غربیها عنوان میکردند.
ناصری تصریح کرد که غربیها و در رأس آنها امریکا در آغاز مسئله حقوق بشر را مطرح کردند و در همین راستا کمیسیون حقوق بشر نیز ایجاد شد، اما سوال این است که در کدام موارد حقوق بشر در افغانستان رعایت شده است؟ تا اندازهای که شهروندان افغانستان در جریان هستند، این جز یک شعار پوچ و بیمفهوم و فریبنده، چیزی دیگری نبوده است.
این وکیل مردم در مجلس نمایندگان افغانستان افزود که کمیسیون حقوق بشر در افغانستان تاکنون کاری نکرده است؛ از جمله موضوعات مهم اجتماعی که امریکایی در ابتدا با خود یدک میکشیدند، موضوع عدالت انتقالی بود؛ به این معنا که کسانی که در رژیمهای گذشته مرتکب جرم و جنایت شده بودند، طبق عدالت انتقالی باید محکمه شوند؛ اما کدام محکمه افغانستان در فرآیند چهارچوب حکومتداری تحت عنوان احیای حقوق بشر به آن پرداخته است و جنایتکار را محکمه کرده است؟!
به باور ناصری؛ کسانی که در کمیسیون حقوق بشر کار میکردند، از جامعه جهانی حقوق گرفتند اما طی این مدت فقط به صدور اعلامیهها و جمعآوری اطلاعات پرداختهاند و به جنایت هیچ جنایتکاری رسیدگی نشده است؛ پس با کدام دلیل میتوانیم بگوییم که جامعه جهانی و در رأس آنها امریکا در نهادینه کردن قانون حقوق بشر در افغانستان موفق بوده است؟!
شهید دکتر موسوی گردیزی در 12 مرداد سال 1397 در یک حمله انتحاری گروه داعش به همراه بیش از 30 نمازگزار دیگر در شهر "گردیز"، مرکز ولایت "پکتیا" به شهادت رسید. شهیدگردیزی در 22 مرداد 1382 در یک حمله شبانه نیروهای امریکایی به شکل وحشیانهای به اسارت گرفته شد و 40 ماه در بند این نیروها به خصوص در زندان گوانتانامو بود.
از سوی دیگر، امریکا در حالی در حال ترک افغانستان است که در 20 سال گذشته، با بهانه دموکراسی وحقوق بشر، جنایات بیشماری را در حوزهها و عرصههای مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی در افغانستان مرتکب شده که نیاز است مورد واکاوی و بررسی قرار بگیرد و جنایات جنگی آن از طریق مراجع بینالمللی، به خصوص دادگاه بینالمللی جرایم جنگی در لاهه پیگیری شود. این وبینار تلاشی برای آغاز مطالبهگری از امریکا در قبال جنایاتی فجیعی است که در افغانستان مرتکب شده و ادامه دارد.
...........................
پایان پیام/ 268