به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ همزمان با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان و به مناسبت سومین سالگرد شهادت دکتر سید محمد علی شاه موسوی گردیزی، زندانی بی‌گناه شماره 1154 گوانتانامو، وبینار بررسی 20 سال حقوق بشر و دموکراسی امریکایی در افغانستان روز دوشنبه 11 مرداد 1400 با حضور اعضای خانواده، هم‌سنگران و دوستان شهید موسوی گردیزی و همچنین رهبران سیاسی و احزاب، نمایندگان مجلس و همچنین استادان دانشگاه از سوی خبرگزاری صدای افغان (آوا) و بنیاد شهید دکتر موسوی گردیزی برگزار گردید.
حجت‌الاسلام والمسلمین سید عیسی حسینی مزاری، رییس کل مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان و خبرگزاری صدای افغان (آوا) که در این وبینار صحبت می‌کرد، ابتدا با تشکر از حضور شخصیت‌های برجسته حقیقی و حقوقی در این وبینار و خبرگزاری صدای افغان (آوا) و بنیاد شهید موسوی گردیزی که برگزار کننده آن بودند، این سوال را مطرح کرد که در افغانستان صدها هزار تن شهید شده، اما چرا در میان آن‌ها تنها از شهید گردیزی و جمعی از یارانش تجلیل می‌شود؟
وی در پاسخ به این سوال به بیان سه ویژگی تجلیل از شهید دکتر موسوی گردیزی پرداخت.
دلیل اول، شخصیت جهادی، مبارزاتی و خدماتی شهید گردیزی
حسینی مزاری ادامه داد که دلیل اول، شخصیت جهادی، مبارزاتی و خدماتی شهید گردیزی است.
وی در این زمینه خاطرنشان کرد: "این شهید عزیز از آوان جوانی وارد مبارزه شد و در طول 14 سال جهاد مقدس افغانستان در عرصه حضور داشت و بارها تا مرز شهادت پیش رفت، اما به هیچ وجه لحظه‌ای در ادامه دادن جهاد و مبارزه تردید نکرد و همچنین در جبهات حق علیه باطل ایران علیه عراق نیز حضور جدی داشت".
به همین دلیل، به گفته رییس کل مرکز فعالیت‌های فرهنگی اجتماعی تبیان؛ شهید دکتر موسوی گردیزی در عین حالی که یک شخصیت ملی بود، یک شخصیت منطقه‌ای و بین‌المللی نیز بود و به دنبال منافع امت مسلمه بود: "همان‌گونه که جهاد مردم افغانستان علیه روس‌ها و آزادی افغانستان برایش اهمیت داشت، جهاد علیه عراقی‌ها و بلکه علیه کل دنیا در برابر نظام جمهوری اسلامی برایش اهمیت داشت و به همان میزان جهاد مردم لبنان و مردم فلسطین علیه غاصبان آن سرزمین‌ها که اسراییل غاصب بود، برای این شهید اهمیت داشت".
وی تأکید کرد: شهید موسوی گردیزی به دنبال منافع امت مسلمه بود و اگر در افغانستان هم جهاد می‌کرد، به عنوان جهاد امت مسلمه علیه استکبار بود و اگر در جبهه ایران علیه عراق حضور داشت، و یا ارتباطات وسیعی که با سازمان‌ها و جریان‌های جهادی بین‌المللی داشت، این دغدغه را همواره با خود حمل می‌کرد که بایستی برای مسلمانان و جهان اسلام کار کرد.
این فعال فرهنگی اجتماعی تصریح نمود: شهید گردیزی از اوایل جوانی تا میان سالی همواره در خدمت اسلام و مسلمین بود و خدمات شایانی چه در عرصه مبارزات مسلحانه و چه در عرصه مبارزات فکری و فرهنگی و همچنین خدمات پزشکی انجام داد.
به گفته وی، یک چنین شخصیتی قطعا قابل قدر و گرامی‌داشت است و ما ماندگان وظیفه داریم به چنین شخصیت‌هایی که وجودشان در عرصه افغانستان خیلی خیلی نادر بوده و هست، بپردازیم و از آن‌ها تجلیل کنیم.
دلیل دوم، شهادت شهید دکتر موسوی گردیزی
دلیل دوم تجلیل از دکتر سید محمد علی شاه گردیزی، به باور حسینی مزاری، "شهادت ایشان" است:
" افغانستان در طول چهار دهه بحران صدها هزار شهید داده و از وجود این شهدا عطرآگین بوده و بهره می‌برد و از سوی دیگر، قطعا جامعه‌ای پیشتاز، رو به اقتدار و رو به خودکفایی خواهد بود و جامعه‌ای می‌تواند آهسته‌آهسته رابطه با استکبار را قطع کند و علقه وابستگی نداشته باشد که در آن جامعه شهید و شهادت تبلیغ و ترویج شود و روحیه شهادت‌طلبی وجود داشته باشد".
وی تأکید کرد که شهید موسوی گردیزی واقعا در آسمان جهاد و شهادت افغانستان مثل یک ستاره درخشان است:
"شهادت ایشان چون فرد خاصی بوده، شهادت خاص هم محسوب می‌شود و طبعا تبلیغ یک چنین شخصی و گرامی‌داشت از او به حال جامعه ما مفید خواهد بود و می‌تواند برای جوانان درس آموز هدایت کننده و جهت دهنده باشد. به این خاطر است که ما سعی کردیم از این شخصیت و این شهید تجلیل مناسب به عمل بیاید تا بهره لازم را از خون این شهید به نفع اسلام و مسلمین و جامعه افغانستان برده باشیم".
دلیل سوم، افشای حقوق بشر امریکایی
رییس خبرگزاری صدای افغان (آوا) دلیل سوم اهمیت تجلیل از شهید دکتر موسوی گردیزی را "افشای حقوق بشر امریکایی" دانست و گفت: "امریکا از زمان ظهور خودش تا حالا ادعای حمایت از حقوق بشر دارد و تمام حرکات و سکنات خودش را هم با پوشش شعار حمایت از حقوق بشر می‌پوشاند و لاپوشانی می‌کند".
به گفته وی، وقتی ما به شخصیتی مثل دکتر سید محمد علی‌شاه نگاه می‌کنیم، و دستگیری خشونت‌بار او توسط نیروهای امریکایی، ماهیت حقوق بشر امریکایی بیش از پیش آشکار می‌شود:
"شهید موسوی گردیزی نه اسلحه به دست دارد و نه حرکت‌های مخالف منافع ملی انجام داده است، بلکه می‌خواهد در شهر خودش برای مردم ارائه خدمات، فعالیت‌های فکری و فرهنگی و در نهایت فعالیت‌های سیاسی بکند، اما بی‌گناه توسط امریکایی‌ها دستگیر می‌شود و با بدترین شرایط یک ماه در زندان گردیز و سپس در زندان بگرام نگه داشته می‌شود و در نهایت هم به زندان گوانتانامو منتقل می‌شود و نزدیک 36 ماه در این زندان به سر می‌برد".
حسینی مزاری خاطرنشان کرد که اگر خاطرات این شهید در زندان گوانتانامو را در کتابی که خودش به رشته تحریر درآورده، مطالعه کنید و از برخورد نیروهای امریکایی از ابتدا تا انتها معلومات حاصل کنید، مو بر تن انسان راست می‌شود که چگونه امریکا و سران آن این همه داد از حقوق بشر می‌زنند، اما این گونه در زندان‌ها با مخالفین خودشان برخورد می‌کنند.
وی ادامه داد: "مخالف هم چه مخالفی، حالا درست است از نظر دیدگاه، ایدئولوژی مخالف امریکا باشد که قطعا هم شهید دکتر گردیزی استکبارستیز بود، و در رأس استکبار جهانی امریکاست، اما خوب آیا هر کشوری با مخالف فکری خود این‌گونه برخورد کند؟ اگر این‌گونه برخورد کند، شعار حقوق بشر و حمایت از حقوق بشر امریکایی چه می‌شود؟! اینجاست که ما به این نتیجه می‌رسیم که شعار حمایت از حقوق بشر توسط امریکایی‌ها به کلی دروغ است!".
رییس کل مرکز تبیان تأکید نمود: "ما وقعی به فعل و انفعالات امریکایی‌ها در خارج از امریکا نگاه می‌کنیم و مطالعات جدی روی دست بگیریم، به این نتیجه می‌رسیم که تمام جنایاتی که امروز در دنیا صورت می‌گیرد، چه علیه افراد حقیقی و چه حقوقی و چه علیه اتباع و تمامیت ارضی یک کشور، این‌ها با پوشش حقوق بشر صورت می‌گیرد. صرفا شعار حقوق بشر داده می شود، اما امریکایی‌ها تماما جنایت می‌کند".
وی در این زمینه خاطرنشان کرد: "امروز جنایات امریکایی‌ها در افغانستان با پوشش حقوق بشر صورت می‌گیرد، جنایات امریکایی‌ها در عراق، سوریه، لبنان، یمن، فلسطین و در جای جای کشورهای اسلامی و حتی کشورهای غیراسلامی با پوشش حقوق بشر صورت می‌گیرد، جنایات امریکا علیه کوبا، ونزویلا و علیه هر کشوری که احساس آزادی خواهی دارد و علیه منافع امریکا حتی از نگاه آزادی بیان حرف دارد، جنایت صورت می‌گیرد و این جنایات هم تحت پوشش حقوق بشر انجام می‌شود".
بنابراین به گفته حسینی مزاری، پرداختن به شخصیت شهید گردیزی، بیان خصوصیات و ویژگی‌های مبارزاتی ایشان و همچنین دلایل دستگیری‌‌اش توسط امریکایی‌ها و زندانی کردن ناحق او، چهره دروغین حقوق بشری امریکایی را افشا می‌کند و این برای ما خیلی مفید است.
مردم ما باید چهره دروغین امریکا را بشناسند
وی در بخش پایانی سخنان خود تأکید کرد: "ما امروز نیاز داریم که مردم ما چهره امریکا را بشناسند، مردم ما چهره دروغین زمام‌داران امریکا را بشناسند، مردم ما متأسفانه در طول 20 سال فریب شعارهای دروغین حقوق بشری و حمایت از آزادی بیان دروغین امریکایی را خوردند. اگر مردم ما فریب نمی‌خوردند، طی این 20 سال، این گونه در دام امریکایی‌ها گرفتار نمی‌شدند و این‌گونه امروز ما گرفتار دام‌های توطئه‌آمیز امریکایی‌ها نمی‌شدیم".
بر این اساس، این فعال فرهنگی اجتماعی تصریح نمود که توجه به شخصیت شهید گردیزی، و خصوصیات او، ما را به این واقعیت می‌رساند که امریکا نه تنها حامی حقوق بشر نیست، بلکه ضد حقوق بشر است، امریکا بلکه ضد آزادی بیان، ضد حقوق زنان و ضد حقوق انسان‌ها هستند، و مردم ما امروز بایستی به این نتیجه برسند.
وی از مردم افغانستان تقاضا کرد که در رابطه با شخصیتی مثل شهید دکتر موسوی گردیزی و همچنین سایر شخصیت‌های شهیدی که واقعا با جان و دل در راه دین مبارزه کردند و هرچه داشتند، تقدیم دین و خدا کردند و برای ملت ها مبارزه نمودند، بیشتر توجه کنند.
به گفته حسینی مزاری، به خصوص مردم افغانستان بایستی بیشتر به این شخصیت‌ها توجه کنند و از آن‌ها به عنوان الگوی زندگی و مبارزاتی خودشان تأسی بجویند تا این که ما از اوضاع کنونی نجات پیدا کنیم، افغانستان را از بحران بیرون بکنیم، در مسیر رشد و ترقی قرار بدهیم، برای کشور اقتدار بیاوریم و رابطه وابستگی با اجانب به خصوص امریکایی‌ها را قطع کنیم.
شهید دکتر موسوی گردیزی در 12 مرداد سال 1397 در یک حمله انتحاری گروه داعش به همراه بیش از 30 نمازگزار دیگر در شهر "گردیز"، مرکز ولایت "پکتیا" به شهادت رسید. شهیدگردیزی در 22 مرداد 1382 در یک حمله شبانه نیروهای امریکایی به شکل وحشیانه‌ای به اسارت گرفته شد و 40 ماه در بند این نیروها به خصوص در زندان گوانتانامو بود.
از سوی دیگر، امریکا در حالی در حال ترک افغانستان است که در 20 سال گذشته، با بهانه دموکراسی وحقوق بشر، جنایات بی‌شماری را در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی در افغانستان مرتکب شده که نیاز است مورد واکاوی و بررسی قرار بگیرد و جنایات جنگی آن از طریق مراجع بین‌المللی، به خصوص دادگاه بین‌المللی جرایم جنگی در لاهه پی‌گیری شود. این وبینار تلاشی برای آغاز مطالبه‌گری از امریکا در قبال جنایاتی فجیعی است که در افغانستان مرتکب شده و ادامه دارد.
...........................
پایان پیام/ 268