به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ همزمان با خروج نیروهای امریکایی و ناتو از افغانستان و به مناسبت سومین سالگرد شهادت دکتر سید محمد علی شاه موسوی گردیزی، زندانی بی‌گناه شماره 1154 گوانتانامو، وبینار بررسی 20 سال حقوق بشر و دموکراسی امریکایی در افغانستان روز دوشنبه 11 مرداد 1400 با حضور اعضای خانواده، هم‌سنگران و دوستان شهید موسوی گردیزی و همچنین رهبران سیاسی و احزاب، نمایندگان مجلس و همچنین استادان دانشگاه از سوی خبرگزاری صدای افغان (آوا) و بنیاد شهید دکتر موسوی گردیزی برگزار گردید.
دکتر محمد نبی احمدی؛ از دوستان نزدیک و هم‌دانشگاهی شهید موسوی گردیزی طی سخنانی بیان داشت: از نظر من شهید داکتر علی شاه موسوی گردیزی بخاطر استعدادها، توانمندی‌ها و ظرفیت‌هایی که داشت، یک سرگذشت و سرنوشت خاص و استثنایی در تاریخ و جامعه افغانستان بود.
وی افزود: ایشان یک شخصیت کم نظیر و استثنایی بود و هر مقطع از زندگی شهید موسوی گردیزی می‌تواند یک کتاب باشد و زندگی و سرگذشت این شهید بزرگوار می‌تواند درس‌های عظیمی را برای ملت افغانستان و جوانان جهان اسلام به همراه داشته باشد.
همرزم شهید موسوی علاوه نمود: من معتقد هستم که اگر در تاریخ معاصر افغانستان از زندگی پنج نفر فیلم و سریال درست بشود، باید یکی از آن سریال‌ها زندگی و سرگذشت شهید موسوی گردیزی باشد؛ زیرا که جذاب‌ترین و پرفراز و نشیب‌ترین سریال شخصیت‌های تاریخ معاصر افغانستان، سریال زندگی شهید گردیزی خواهد بود.
دکتر احمدی گفت: هر گوشه‌ای از زندگی شهید گردیزی قابل بحث و بررسی است؛ از دوران طفولیت گرفته الی زندگی خانوادگی، تحصیلات، مبارزات و اسارت وی.
این استاد دانشگاه اظهار داشت: از زمان تجاوز شوروی، مهاجرت در ایران و دوری وی از مسائل و کشمکش‌های سیاسی احزاب و گروه‌ها، این شرایط را برای شهید موسوی گردیزی فراهم ساخت تا به سمت یک نهاد بنام جهاد سازندگی برود و در آنجا به‌عنوان پزشک‌یار و یک پزشک در محروم‌ترین روستاهای منطقه تحت پوشش، انجام رسالت نموده و مرهم زخم دردها و رنج‌های محروم‌ترین روستاهای جمهوری اسلامی ایران بشود.
او در ادامه گفت: در مقطع بعدی روح پرتلاطم وی باعث شد که در جبهات و حلقات علیه ارتش سرخ شوروی در افغانستان حضور یابد و از نظر شجاعت، شهامت، هوش، ذکاوت و مدیریت خود در مسائل جهاد و در شهر گردیز، بین شیعه و سنی زبان‌زد عام و خاص قرار بگیرد.
دکتر محمد نبی احمدی؛ خاطرنشان ساخت: دشمن به شدت از شهید موسوی گردیزی می‌ترسید و وحشت داشت. شهید گردیزی شخصیتی بود که باید بخش جهاد زندگی وی به‌عنوان یک فرمانده مخلص، ایثارگر، شجاع، مدیر مدبر، و طراح نقشه‌های بسیار حساس و دقیق جنگی، ثبت و ضبط تاریخ گردد.
همسنگر شهید موسوی گردیزی؛ یادآور شد: نقطه استثنا در زندگی شهید گردیزی این بود که ایشان شاهد زیباترین لحظات روحانی و معنوی مجروحین جنگ در اولین قرارگاه پزشکی و درمانی بعد از خط مقدم و شاهد عروج و ملکوتی شدن روح پرفتوح شهدا در آن مرکز بوده و این مسائل باعث شده بود که زندگی شهید موسوی با عشق به خدا و شهادت رنگین شود.
او با بیان اینکه مقطع دیگر از زندگی شهید موسوی گردیزی اسارت وی به‌دست منادیان لیبرال دموکراسی غرب، امریکا و ناتو بود، خاطرنشان ساخت: شهید موسوی حدود چهار سال در بدترین شرایط شکنجه، رنج و مظلومیت را در اوج بی‌گناهی خود در زندان بگرام و سپس در گوانتانامو تحمل کرد و با وجود آن‌همه شکنجه، رنج و فشار باز هم زندگی راحت را برای خود انتخاب نکرد و برای خدمت به مردم در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و رسیدگی به امورات آنان به وطن برگشت و تا لحظه شهادت مصدر خدمت بود.
هم‌صنفی شهید گردیزی سرگذشت وی را این‌گونه تعریف کرد: شخصیتی بود مجروح جنگی توسط ارتش سرخ شوروی، جانباز، اسیر زندان گوانتامو امریکا و نهایت شهید شدن بدست شقی‌ترین و بی‌رحم‌ترین و جاهل‌ترین جریان تاریخ معاصر (داعش) در نماز جمعه و در آن شرایط خاص.
او تاکید کرد: شهید موسوی باید بیشتر شناخته شود و بیشتر راجع به شخصیت وی پردازش بشود؛ خصوصاً در جامعه افغانستان و تاریخ معاصرمان. اگر آگاهان یک بار زندگی تمام رهبران سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، نخبگان و تحصیل‌کردگان را مرور و مقایسه کنند، می‌ببیند که هیچ‌کدام یک از آنها سرنوشت و سرگذشتش با سرگذشت شهید موسوی گردیزی همانند نیست.
وی در پایان صحبت‌های خود تصریح کرد: نفرت و خشم شهید موسوی گردیزی از سیستم امریکا و حاکمیت لیبرال دموکراسی دروغین آنها یک خشم و نفرت شخصی نبود؛ او با تمام وجود خود بی‌انصافی و بی‌عدالتی و غیرقابل قبول بودن این سیستم را درک کرده بود.
شهید دکتر موسوی گردیزی در 12 مرداد سال 1397 در یک حمله انتحاری گروه داعش به همراه بیش از 30 نمازگزار دیگر در شهر "گردیز"، مرکز ولایت "پکتیا" به شهادت رسید. شهیدگردیزی در 22 مرداد 1382 در یک حمله شبانه نیروهای امریکایی به شکل وحشیانه‌ای به اسارت گرفته شد و 40 ماه در بند این نیروها به خصوص در زندان گوانتانامو بود.
از سوی دیگر، امریکا در حالی در حال ترک افغانستان است که در 20 سال گذشته، با بهانه دموکراسی وحقوق بشر، جنایات بی‌شماری را در حوزه‌ها و عرصه‌های مختلف فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و نظامی در افغانستان مرتکب شده که نیاز است مورد واکاوی و بررسی قرار بگیرد و جنایات جنگی آن از طریق مراجع بین‌المللی، به خصوص دادگاه بین‌المللی جرایم جنگی در لاهه پی‌گیری شود. این وبینار تلاشی برای آغاز مطالبه‌گری از امریکا در قبال جنایاتی فجیعی است که در افغانستان مرتکب شده و ادامه دارد.
...........................
پایان پیام/ 268