به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ در جریان رقابت‌های جهانی کشتی فرنگی، اتفاق جالبی رخ داد که در هیاهوی حاصل از 4مدال طلای ایران کمتر مورد توجه قرار گرفت. ماجرا از این قرار بود که عادل بالی‌تبار مربی تیم ملی کشتی فرنگی در مسابقات جهانی، زمانی که دید کشتی‌گیر فلسطینی به تنهایی به مسابقات آمده و مربی ندارد پیشقدم شد و علاوه بر گرم کردن این کشتی‌گیر او را در کنار تشک هم کوچ کرد.
عالی‌تبار نکات جالبی را در این خصوص و البته درباره موفقیت تیم ملی ایران عنوان کرده است که در ادامه می‌خوانید.
ابتدا از شرایط مسابقات برایمان بگویید. کسب 4مدال طلا برای کشتی فرنگی رؤیایی بود. خودتان توقع چنین نتیجه‌ای را داشتید؟
ما خودمان توقع قهرمانی از تیم داشتیم چراکه از همان روز بعد از المپیک برای جهانی برنامه داشتیم. زمانی که 5 کشتی‌گیر را به مسابقات المپیک بردیم کشتی‌گیران در 5وزن دیگر در اردو بودند و برای مسابقات جهانی نروژ آماده می‌شدند. روس‌ها در مسابقات جهانی تنها یک طلا کسب کردند ولی تیم ایران با اقتدار موفق شد 4مدال طلا به‌دست بیاورد که این نشان از قدرت تیم ما دارد. این پیروزی مبارک همه مردم ایران باشد.
چه اتفاقی افتاد که تیم ایران قهرمان نشد؟
مردم کشتی‌دوست ایران به خوبی متوجه شدند که قرعه‌های کشتی‌گیران ما چقدر دشوار بود. ولی با همین شرایط تیم ما با اختلاف اندک از روس‌ها دوم شد. اگر طاهری، مردانی یا عباسپور فقط یک کشتی را می‌بردند تیم ایران قهرمان جهان می‌شد.
چه اتفاقی افتاد که 2 مدال المپیک در 5 وزن، ناگهان در رقابت‌های جهانی به 6 مدال در 10 وزن رسید؟
المپیک شرایط خاص خودش را دارد. برای مسابقات جهانی با برنامه‌‌ریزی‌های انجام‌شده کادر فنی و در راس آنها آقای بنا جواب گرفتیم. هادی ساروی از 87کیلوگرم به 97کیلو آمده و با برنامه‌ریزی به‌تدریج وزنش را افزایش داد. او با وزن 101کیلوگرم قهرمان دنیا شد. یا رضا گرایی کشتی‌گیر 72کیلوگرم بود که با برنامه وزنش را کم کرد به‌طوری که الان وزن طبیعی بدنش 69کیلوگرم است و در دنیا و المپیک مدال طلای 67کیلوگرم را کسب کرد. پژمان پشتام هم همینطور؛ با توجه به اینکه در 82کیلوگرم خلأ داشتیم او را از 77کیلوگرم به 82کیلوگرم آوردیم و نخستین مدال جهانی‌اش را گرفت.
در روز مسابقات 77کیلوگرم با یک کشتی‌گیر فلسطینی تمرین می‌کردید. ماجرا چه بود؟
کشتی‌گیر فلسطینی بدون مربی به مسابقات آمده بود و هیچ همراهی هم نداشت. آقای دبیر و آقای بنا از من خواستند تا به این کشتی‌گیر کمک کنم.
فقط در سالن گرم کنارش بودید؟
او تنها به مسابقات آمده بود و مربی نداشت که راهنمایی‌اش کند. من به‌عنوان مربی روی صندلی کوچش نشستم و هرکاری از دستم برمی‌آمد برایش انجام دادم. به هر حال کشتی یک ورزش پهلوانی است.
قبل از مسابقات جهانی انتقادات از محمد بنا بالا بود. طوری که گفته می‌شد بنا در انتخاب کادرش رفیق‌بازی می‌کند. نظر شما چیست؟
من هم شنیده‌ام و در مورد خود من هم این صحبت‌ها را کرده‌اند. ولی اگر منصفانه به شرایط نگاه کنیم متوجه می‌شویم اگر تیم نتیجه نگیرد اول از همه آقای بنا زیر سؤال می‌رود و هر کس آبرویش را بیش از هر چیز دیگری دوست دارد. آقای بنا در کار با هیچ‌کس تعارف ندارد و فقط به اهتزاز درآمدن پرچم ایران برایش مهم است. آقای بنا یک پسر 3ساله دارد و من خودم یک دختر 2ساله دارم. واقعا دوری از خانواده و حضور در اردوهای شبانه‌روزی سخت است ولی ما به عشق کشورمان و موفقیت بچه‌ها این سختی را تحمل می‌کنیم. ما نه حقوقی می‌گیریم نه چیزی می‌خواهیم. تیم قهرمان آسیا شد، وزارت ورزش با یک سال وقفه 10میلیون به مربی‌ها پاداش داد. این موفقیت‌ها متعلق به همه است و برای آقای بنا و آقای دبیر نیست.ای کاش منتقدان هم کمک کنند تا کشتی بیشتر از قبل موفق شود.
...........................
پایان پیام/ 268