به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ مراسم ختم همسر آیت الله العظمی فاضل لنکرانی شامگاه پنجشنبه با حضورمراجع عظام تقلید و علماء حوزه علمیه کشور، ائمه جمعه و جماعات، شخصیت‌های برجسته کشوری و اقشار مختلف در مسجد مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام قم برگزار شد.
حجت الاسلام و المسلمین نظری منفرد در این مراسم ترحیم با اشاره گذرا بودن دنیا اظهار داشت: عمر یک بار برای هر کسی اتقاق می افتد و زمانی که به رستاخیر می رسند متوجه می شوند که این دنیا در حد یک شب بوده است.
وی ادامه داد: با این که دنیا فانی و گذرا است عده ای خودشان را به آب و آتش می زنند که به کجا برسند.
حجت الاسلام و المسلمین نظری منفرد ابراز داشت: در روایت ها آمده است زمانی که عزرائیل خدمت حضرت آدم می رسند تا قبض روح کنند این پیامبر عظیم الشان می فرمایند اجازه بدهید به سایه بروم بعد از آن عزرائیل از ایشان می پرسد دنیا را چطور دیدید ایشان جواب می دهد همه عمر دنیا را به اندازه ای آمدن از آفتاب به سایه ای که الان آمدم، دیدم، این واقعیت دنیا است.
وی بیان داشت: دنیا جای گذر است و در این میان درگذشتان برای افراد زنده، آینه عبرت هستند.
استاد حوزه علمیه قم ادامه داد: انسان باید فکر کند که چطور در این دنیا زندگی کند تا خداوند متعال از ایشان راضی شود چرا که در زمان قبض روح به انسان گفته می شود که دست شما از این دنیا کوتاه شده و هر کاری که قرار بود انجام بدهید، انجام دادید.
حجت الاسلام و المسلمین نظری منفرد افزود: انسان ها باید از عمر خودشان بهترین استفاده را بکنند تا در آخرت تحفه ای داشته باشند.
وی به شخصیت آیت الله العظمی فاضل لنکرانی اشاره کرده و ابراز داشت: قبل از انقلاب شرایط بسیار سختی را شاهد بودیم و فضا کاملا امنیتی و پلیسی بود؛ در این فضا این مرجع گرانقدر به بندر لنگه و بعد به یزد تبعید شدند و در سختی ها، آن مرحومه در کنار ایشان حضور داشت
استاد حوزه علمیه قم تاکید کرد: همسر این مرجع عالیقدر در رشد ایشان نقش داشتند و در سختی ها و مشکلات در کنار ایشان بودند.
وی ابراز داشت: آیت الله العظمی فاضل لنکرانن و همسر مکرم ایشان هر دو در ایام فاطمیه دار فانی را وداع گفتند، در ایامی که خود ایشان احیاگر آن بودند.
استاد حوزه علمیه قم به مرکز فقهی ائمه اطهار اشاره کرد و گفت: این مرکز یادگاری ارزشمند از این مرجع تقلید است که در زمینه فقه، اصول و کلام توفیقات زیادی را داشته است.
.......................
پایان پیام/ 167