خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۲ مرداد ۱۴۰۳
۱۷:۲۷
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
شنبه
۱۸ دی
۱۴۰۰
۱۰:۱۱:۱۸
منبع:
ابنا
کد خبر:
1103407

آیت‌الله استادی: گناه می‌کنیم و می‌گوییم امام حسین(ع) را داریم

آیت‌الله استادی گفت: برخی می‌گویند ما که امام حسین(ع) را داریم دیگر نماز و روزه و خمس برای چه می‌خواهیم؟ این دقیقا انحراف است، امام حسین(ع) جان خود را برای نماز و اقامه دین خدا داده است ولی ما گناه می‌کنیم و می‌گوییم امام حسین(ع) را داریم.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) - ابنا - مراسم عزاداری به مناسبت سالروز شهادت حضرت صدیقه طاهره(س) شامگاه ۱۶ دی ماه در دانشگاه طلوع مهر قم برگزار شد.

آیت‌الله «رضا استادی» عضو جامعه مدرسین حوزه قم، با بیان اینکه یکی از  الطاف الهی به ما این است که شیعه و محب حضرت زهرا(س) هستیم، گفت: راغب اصفهانی که کتاب لغت او معروف است در کتاب دیگری آورده که رسول الله(ص) چندین بار سجده کردند و وقتی از او دلیلش را پرسیدند فرمودند: فرشته نازل شد و پیام آورد که خداوند علی(ع) را دوست دارد و من به خاطر این سجده شکر به جا آوردم، جبرئیل گفت خدای متعال فاطمه(س) را و حسن و حسین(ع) را دوست دارد و من سجده کردم و دوباره آمد و گفت که خداوند دوستان اینها را هم دوست  دارد و باز شکر کردم.

وی اضافه کرد: در روایت دیگری نقل است که هر کسی فاطمه(س) را دوست دارد با من در بهشت است، به سلمان گفتند دوستی فاطمه(س) در صد موضع و موقعیت به درد تو می‌خورد، البته صد جا ممکن است نشانه کثرت باشد ولی هنگام مرگ و میزان و حساب و کتاب قیامت از جمله این مواضع است؛ در این مواضع همه نیازمند و گرفتار و محتاج هستند. اگر در محاسبه روز قیامت به ما سختگیری کنند، ببینید چه وضعی خواهیم داشت، بنابراین محبت ائمه(ع) و حضرت فاطمه(س) چه نعمت بزرگی است  و باید قدردان آن باشیم.

استادی بیان کرد: فردی نزد امام صادق(ع) آمد و گفت که من فقیر هستم ولی حضرت فرمود که تو فقیر نیستی، آیا حاضری این مقدار پول بگیری و دست از ما برداری و آن فرد گفت خیر؛ امام فرمودند که تو ما را و محبت ما را داری پس فقیر نیستی. امام حسین(ع) هم در فقره‌ای فرمودند که خدایا آن که تو را دارد چه چیزی ندارد و آن کسی که تو را ندارد چه چیزی دارد. فقیر کسی است که دوستی فاطمه(س) و اهل بیت(ع) را ندارد.

وی با اشاره به تعبیر فرهنگ‌سازی و تفاوت کاربرد این واژه در گذشته و حال، اضافه کرد: اگر دنیال فرهنگسازی هستیم باید مطابق با فرهنگ اهل بیت(ع) کاری انجام دهیم. در فرهنگ اهل بیت(ع) واژه‌ها معانی خاص خود را دارند، در همین ورزش که برای سلامتی خوب است هدف صرفا نباید برد و باخت و قهرمانی باشد بلکه قهرمانی باید توام با اخلاق باشد، پیامبر(ص) فرمود قهرمان کسی است که بر نفسش غلبه کند.

استاد حوزه علمیه تصریح کرد: شکر نعمت محبت اهل بیت(ع)، تبعیت از ایشان و تشکیل مجلس و ذکر مناقب اهل بیت(ع) است، البته شکر مهم این است که ما گناه نکنیم. یک مرحله شکر این است که هر چیزی را از خدا بدانیم، مرحله دیگر ذکر گفتن و قرآن خواندن است ولی شکر اصلی پرهیز از گناه است.

استادی اظهار کرد: یکی از کارهای حضرت فاطمه(س) این بود که جلوی نادانی مردم را بگیرد تا آنها بدانند حق چیست، البته محبت به اهل بیت(ع) با این همه ارزش متاسفانه صورت انحرافی هم پیدا کرده و برخی می‌گویند ما که امام حسین(ع) را داریم دیگر نماز و روزه و خمس برای چه می‌خواهیم؟ این دقیقا انحراف است، امام حسین(ع) جان خود را برای نماز و اقامه دین خدا داده است ولی ما گناه می‌کنیم و می‌گوییم امام حسین(ع) را داریم؛ در زمان امام صادق(ع) برخی تصور و تبلیغ می‌کردند همین که ایمان داریم کافی است.

وی اظهار کرد: در مقابل کسانی هم پیدا شدند که فقط عمل را ملاک می‌دانند و ایمان را چندان مهم نمی‌دانند، این هم درست نیست. عمل باید همراه ایمان و محبت به اهل بیت(ع) باشد، در قرآن کریم آمده است که خداوند فقط اعمال متقین را قبول می‌کند. ممکن است فردی کارهای بزرگی چون ساختن مسجد انجام دهد ولی خالصانه نباشد، این مفید نخواهد بود، بنابراین برای پذیرش این اعمال غیرخالص، ما به شفاعت و توسل به اهل بیت(ع) نیاز داریم. بنابراین در ترجیح ایمان یا عمل نباید افراط و تفریط کنیم، در محبت هم همینطور؛ تصور نکنیم اگر محبت اهل بیت(ع) را داریم وجوب عمل از ما برداشته خواهد شد. خود ائمه(ع) با شدت و حدت فرموده‌اند فکر نکنید محبت ما برای شما کافی است.

استاد حوزه علمیه گفت: در کتاب فقه الرضا(ع) روایتی آمده است که اگر سند هم نداشته باشد مطلب صحیحی است، فرموده است: مردم اعمال صالح را به اعتماد محبت ما ترک نکنید، نگوییم چون امام حسین(ع) و امام رضا(ع) را دارید اعمال صالح را کنار بگذارید. باید نماز زیاد بخوانیم و عبادات خالص داشته باشیم، هرقدر می‌توانیم اعمال را صحیح انجام دهیم. بنابراین عمل بدون ایمان و محبت اهل بیت(ع) و محبت و ایمان بدون عمل هر دو انحرافی است. عمل ما را از اهل بیت(ع) بی نیاز نمی‌کند. چرا حضرت فاطمه(س) و سایر ائمه(ع) آن طور نماز می‌خوانند و روزه می‌گرفتند و عبادت می‌کردند و تا صبح برای دیگران دعا می‌کردند

استادی در پایان سخنانش گفت: یکی از خادمان رسول الله(ص) گفته است که من ۱۷ ماه با پیامبر(ص) نماز خواندم و در طول این مدت، دیدم که ایشان به خانه فاطمه(س) می‌رفت و یا می‌فرمود السلام علیکم یا اهل البیت و آیه شریفه تطهیر را قرائت می‌کرد. آیا ما نباید خدا را شکر کنیم که محبت چنین خاندانی را داریم؟ در روایات بیان شده که شما باید فرزندانتان را با محبت اهل بیت(ع) بزرگ کنید. ولی متاسفانه در این دوره مشکلاتی در این زمینه داریم. باید در مدارس و آموزش و پرورش و ... این کار انجام شود و از هر راهی می‌توانیم نسل آینده را با اهل بیت(ع) آشنا کنیم.

.................................................
سرویس فرهنگی / محسن سلطان احمدی