به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در پی درگذشت استاد حاج شیخ «عبداللهی ناصر جمعه» عضو "مجمع عمومی" مجمع جهانی اهل بیت(ع) و دانشمند بزرگ شیعه اهل "کنیا"، مجمع جهانی اهل بیت(ع) پیام تسلیتی صادر کرد.
متن این پیام به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
انا لله و انا الیه راجعون
درگذشت جناب آقای حاج شیخ عبداللهی ناصر از اندیشمندان بزرگ و فعال شیعی که نقش مهمی در گسترش تشیع در کشور کنیا داشت، موجب تأثر و تألم گردید.
آن فقید از اعضای اصلی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام بود و در طول عمر پر برکت خود به واسطه تألیف کتب متعدد، نقشی ماندگار در نشر معارف اهل بیت (علیهم السلام) و تربیت جمع کثیری در کنیا و کشورهای همجوار ایفاء نمود.
مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام) این ضایعه را به خانواده مکرم ایشان و همه دوستان و آشنایان، خصوصا شیعیان خوجه اثنی عشری و دیگر دوستان اهل بیت (علیهم السلام) تسلیت عرض نموده و از حضرت باری تعالی برای ایشان علو درجات و برای بازماندگان صبر جزیل مسئلت می نماید.
مجمع جهانی اهل بیت (علیهم السلام)
11 ژانویه 2021
21 دی 1400
شایان ذکر است مرحوم شیخ عبداللهی جمعه ناصر از مبلغان و فرهیختگانی بود که از دهه پنجاه قرن بیستم، به عنوان یک خطیب و معلم، به ترویج و تدریس معارف اسلامی پرداخته و همزمان، فعالیت های ادبی، رسانه ای و سیاسی نیز می کرد.
وی از فعالان جنبش استقلال کنیا از یوغ استعمار انگلیس در سال های 1957 تا 1963 به شمار می رفت و هنگامی که این جنبش به نتیجه رسید به عنوان عضو کنفرانس تاریخی قانون اساسی این کشور در "لانكسترهاوس" لندن که برای استقلال از امپراتوری بریتانیا تشکیل شد ایفای نقش کرد.
شیخ عبداللهی ناصر که از خطباء و علمای مهم اهل سنت و از بزرگان و شیوخ این طایفه در کنیا به شمار می رفت، در سال 1975 م. به مذهب تشیع گروید. وی در یک مصاحبه درباره علت گرایش به تشیع گفت: "من با فضائل امیرمؤمنان علی (علیه السلام) آشنا شدم و به تدریج احساس کردم علی بن ابی طالب(ع) برترین مسلمان پس از رسول خداست. مدتی بعد کتاب "الغدیر" مرحوم علامه امینی به دستم رسید. جلد اول آن را که خواندم به حقانیت شیعه پی بردم. سپس به مسجد شیعیان رفتم و پس از آن هم کتابهای زیاد دیگری خواندم؛ و بالاخره شیعه شدم".
حاج عبداللهی ناصر پس از گرایش به مذهب تشیع با نگارش کتابها و جزواتی درباره تشیع، نقش بسیار مهمی در هدایت مردم به این مذهب در کنیا و دیگر کشورهای آفریقایی ایفاء کرد.
وی "حوزه علمیه امام علی(ع)" را در منطقه خود تأسیس کرد و در این مدرسه صدها طلبه مجاور و مهاجر، مراتب عالیه علم و دین را آموزش دیدند و معارف اسلامی و شیعی را به میان قوم خود بردند و تبلیغ کردند.
این عالم برجسته همچنین با معلومات بسیار وسیع خود در زمینه تاریخ اسلام و اصول عقاید شیعی، به برگزاری مناظرات متعدد با علمای وهابی در کنیا پرداخت و به مدت نیم قرن ازمکتب اهل بیت(ع) دفاع کرد.
مرحوم عبداللهی ناصر بیش از 25 عنوان کتاب و جزوه به زبان سواحیلی درباره اسلام و تشیع به رشته تحریر درآورد که برخی از آنها به زبان های انگلیسی و رواندایی نیز ترجمه و چاپ شده است. از جمله کتب ارزشمندی که او در زمینه عقاید شیعی نگاشت می توان از عناوین زیر نام برد:
ــ الشیعة والقرآن
ــ الشیعة والحدیث
ــ الشیعة والصحابة
ــ الشیعة والتقیة
ــ الشیعة والإمامة
كتاب "شيعه و تقيه" از جمله آثار مهم وی است که آن را در پاسخ به كتابی نوشت كه «محب الدين خطيب» با نام "خطوط کلی" به زبان عربی و سپس تحت عنوان "ريشههای مذهب تشيع" به زبان سواحيلی منتشر نمود و باعث ايجاد شبهاتی در میان مسلمانان منطقه آفريقا شد. مرحوم عبداللهی ناصر در این کتاب به مفهوم تقیه از نظر تشیع پرداخته است. او درباره اين كتاب گفته بود: "با توجه به شبهات به وجود آمده درباره مسئله تقيه در آفريقا، واجب دانستم اين كتاب را تهيه و در دسترس عموم مردم قرار دهم تا در درجه اول از شبهه به وجود آمده رفع ابهام شود و ديگر اين كه عموم مردم با مسئله تقيه آشنا شوند."
عناوين فصول چهارگانه كتاب "شيعه و تقيه" عبارتند از:
1. تقيه چيست؟
2. مشكلات شيعيان در زمان بنياميه و بنيعباس؛
3. تقيه از نظر اهل سنت؛
4. تقيه از ديدگاه شيعه.
همچنین سلسله سخنرانیهای شیخ عبداللهی ناصردر قالب نوارها و فایل های صوتی و تصویری همچنان در میان مسلمانان این کشور، به خصوص در مناطق حاشیه اقیانوس هند توزیع میشود. این سخنرانی ها از عوامل مشوق بومیان آفریقا در روی آوردن به مذهب اهل بیت(ع) و دور ساختن آنان از افراط گرایی و اندیشه های تکفیری بوده است.
در طول این سالها وهابیون و مراکز وابسته به آنها، فعالیت های زیادی بر ضدّ او انجام داده و از راه تطمیع و تهدید تلاش کردند وی را از تشیع برگردانند که موفق به این کار نشدند.
مرحوم عبداللهی ناصر یک دوره هم نماینده مردم مومباسا در پارلمان بود و در بین مردم محبوبیت زیادی داشت.
ایشان همچنین به عنوان "عضو مجمع عمومیِ" مجمع جهانی اهل بیت(ع) در این سازمان مردم نهاد بین المللی نیز فعالیت می کرد؛ همانگونه که با شرکت در اجلاس و همایش های گوناگون ملی و منطقه ای، بر فرهیختگان و علمای اسلام در کشورهای شرق آفریقا تأثیر می گذاشت.
مناعت طبع، عزت، بزرگ منشی، اعتدال و سجایای اخلاقی فراوان، این عالم ربّانی و مستبصر را الگویی معنوی برای جوانان قرار داده بود.
وی در سال های پایانی عمر با برکت خویش، مشغول ترجمه و تفسير قرآن كريم به زبان سواحيلی بود و سرانجام پس از یک عمر جستجوگری و ترویج معارف ثقلین، روز دوشنبه 20 دی 1400 چشم از جهان فرو بست.
پیکر ایشان پس از تشییع روی دست مؤمنان عزادار، در "آرامستان گنجونی" در مومباسا به خاک سپرده شد.
......................
سرویس بین الملل/ سید مسلم جزایری
......................
پایان پیام/ 101