نيويورك تايمز نوشت: برخلاف آنچه كه تصور مي‌شد، پس از يكسال موشك پراني حماس، كشته شدن سربازان اسراييلي و زخمي شدن بسياري از آنها در حمله‌هاي مكرر ارتش اسرائيل به ( فلسطيني‌ها در) غزه، آتش بس اخير از سوي اسرائيلي‌ها يك خبر خوش تلقي نشد به نوشته اين روزنامه، بسياري از روزنامه‌هاي رژيم صهيونيستي با عناويني تلخ به اين موضوع پرداختند به طوري كه روزنامه معاريو از آن به عنوان خشم و ترس ياد كرد.
به اعتقاد تحليلگر نيويورك تايمز، انتخاب چنين عناويني بيانگر واقعيت‌هاي بسياري درباره رويكرد واقعي اسرائيلي‌ها نسبت به برقراري اين آتش بس بوده، همچنين نشان مي‌دهد كه مردم و رسانه‌ها نيز بخوبي واقفند كه اسرائيل هم از درون و هم از بيرون با تهديدات جدي روبه روست.
اين روزنامه افزود: بسياري از اسرائيلي‌ها پذيرش آتش بس با حماس را اعتراف به شكست و يك پيروزي براي گروهي مي‌دانند كه از نظر آنها داراي يك ايدئولوژي شيطاني هستند.
به نوشته نيويورك تايمز، آنها به آينده نظر دارند اما هنوز هم نمي‌دانند كه آيا شكست اين آتش بس به نفع آنهاست يا اينكه اگر حماس بتواند آن را به وضعيتي پايدار تبديل و به اين ترتيب به تثبيت اقتدار اين جنبش در عرصه سياست فلسطين كمك كند به سود آنها خواهد بود.
بر اساس اين تحليل، علاوه بر آن، بسياري از اسراييلي‌ها اعتقاد دارند، نبايد بلندي‌هاي جولان به سوريه پس داده شود. آنها همچنين معتقدند، بدون استرداد سربازان اسراييلي كه در دو سال گذشته به اسارت گرفته شده اند، آتش بس و مذاكره معناي چنداني نخواهد داشت.
نيويورك تايمز اظهار نظر كرد: مساله‌اي كه در پس زمينه همه اينها قرار دارد، ترس اسرائيلي‌ها از قدرت فزاينده ايران و ناتواني جهان در واداشتن تهران به توقف فعاليت هسته‌اي است.
اين روزنامه آمريكايي همچنين در تحليل عامل اصلي نگراني صهيونيست‌ها نسبت به آينده نوشت: اما مسايل خارجي تنها دليل افسردگي سياسي آنان نيست، بلكه اين واقعيت كه نظام سياسي اسرائيل متاثر از كشمكش‌ها ميان رهبران و نيز رويارويي رهبران با قانون با بحران مواجه است، نيز به اين مساله دامن مي‌زند.
نيويورك تايمز به نقل از مقاله يك سياستمدار چپگراي صهيونيست در روزنامه هاآرتص افزود: بزرگترين عامل نااميدي مردم در اسرائيل نه بد بودن اوضاع بلكه فقدان هرگونه اميدي براي تغيير وضع موجود است، زيرا اكنون مردم در دست رهبراني اسير شده‌اند كه هميشه بوده‌اند و هنوز هم خيال ندارند، بروند.
انتهاي پيام/104