آيتالله اشتهاردي در سال 1300 هجري شمسي (هفتم محرم سال 1340 هجرى قمرى) در شهر اشتهـارد در استان قزوين ديـده به جهان گشود.
ايشان از ده سالگى دروس حوزوی را در موطن آغاز و در هفده سالگى به قم هجرت كرد و دروس سطح را در محضـر اساتيد بزرگ حوزه علميه نظير آقايان مرعشى نجفى، مرتضى حائرى، گلپايگانى، سيد احمد خوانسارى و امام خمينى به پايان برد.
سپس درس خارج فقه و اصول را نزد آيات عظـام بروجردي، اراكي، گلپايگانى، حجت، سيد محمدتقى خوانسارى، سيد صدرالدين صدر (پدر امام موسی صدر) و امام خمينى فرا گرفت.
زهد و سادهزيستي ایشان بسيار شگفتانگيز بود و به لحاظ مرتبه رفیع علمي نيز امام خميني (ره) لقب "فقه سيار" را به وی داده بودند.
آيتالله اشتهاردي عليرغم اين شايستگي علمي، هيچگاه كرسي درس خارج تأسيس نكرد و همچنان به تدريس دروس سطح اشتغال داشت و گفته ميشود بيش از 20 دوره كتاب لمعه را تدريس كرده است.
مهمترين اثر مكتوب ايشان يكدوره كتاب فقهي در شرح "عروة الوثقی" به نام مدارك العروة است كه در 30 جلد تدوين شده است. درس اخلاق اين دانشمند بزرگ جهان تشيع نيز مورد توجه و استقبال طلاب و فضلاي حوزه بود.
خبرگزاري اهلبيت (ع) ـ ابنا اين ضايعه بزرگ را به محضر امام عصر (عج)، حوزههاي علميه، پیروان اهل بیت (ع) و مردم متدين تسليت عرض مينماید.
.....................
پايان پيام / 101