به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ آنچه ميخوانيد نتيجۀ گفتگوي ما با «آقاي خلیل ياروب ساحوري» مستبصري از كشور شيلي است درباره آداب و رسوم مردم مسلمان شیلی در ماه مبارک رمضان.
استقبال
حدود 50% مسلمانان شيلي اهل روزه هستند. آنها آمدن ماه مبارك را گرامي ميدارند و خود را براي حضور در مساجد و مراسم اين ماه آماده ميكنند.
اوقات شرعي ؛ مشكل اصلي
مهمترين مشكل مسلمانان شيلي در ماه مبارك رمضان، مسأله تعيين اوقات شرعي است. بین كشور شیلی و شرق، یک کوهستان عظيم به نام "رشتهکوه آند" (يا در زبان محلي: لسآندس) وجود دارد كه داراي 6.000 متر ارتفاع است. کشور شیلی بين آن رشته کوه و اقيانوس آرام قراردارد و این بلندی باعث میشود که تعیین وقت دقيق شرعی صبح برای مردم مشکل باشد. مردم شیلی برای حل این مشکل و دانستن اوقات افطار و سحر، بیشتر از اینترنت و یا مردم آرژانتین کمک میگیرند. همچنين یک سایت دولتی در شیلی وجود دارد که وقتهای جغرافیایی را معلوم و اعلام میکند.
شش ماه شب شش ماه روز
فاصله شمال تا جنوب شيلي 4.000 کیلومتر است. لذا این دو قسمت تفاوتهاي زيادي با یکدیگر دارند. شمال شیلی دارای صحراهای خشک و گرم بسیاری است. مردم جنوب شیلی 6 ماه از سال را در شب و 6 ماه را در روز به سر میبرند. شهر "پونتارناس" واقع در اين منطقه دارای گوسفندان فربه و خوبی است که به کشورهای عربی صادر میشوند؛ لذا مسلماناني براي ذبح شرعي در آن كار ميكنند. آنان به دليل اين اختلاف ساعت روزهداري سختي را پيش رو دارند.
لباس مخصوص در رمضان
مسلمانان شيلي در ماه رمضان ـ و نيز در روزهاي جمعه کل سال ـ لباسهاي مخصوصي میپوشند كه نشانهاي از مسلمان بودن آنها باشد ؛ مثل لباسرهای بلند اسلامی و عربی و کلاههاي هندی یا پاکستانی. دليل آنها براي ان كار "عمل به سنت پیامبر (ص) " است.
عبادت و مسجد
از آنجا كه شیعیان روحانی بومي ندارند در اين ماه از مبلغين شيعه اهل آرژانتین استفاده ميكنند. گاهي نيز كه در اعزام اين مبلغ مشكلي پيش ميآيد خود روزهداران بعد از نماز عشاء حلقههايي تشكيل ميدهند و در مورد این ماه صحبت میکنند. همچنين متنی ديني آماده میشود و توسط یک شخص برای حضار قرائت میگردد.
اما اهل سنت برنامه نماز تراویح و قرائت قرآن دارند. آنها هرساله يك روحانی از مصر دعوت ميكنند تا برنامههاي مذهبي آنان را اداره كند. آنها همچنين حلقاتي برگزار ميكنند كه در آنها حدیث خوانده ميشود.
(لازم به ذكر است كه نماز تراويح در زمان پيامبر (ص) نبوده و از اموري است كه در زمان خليفه دوم به عبادات اضافه گرديده و اكنون تنها مورد اهتمام اهل سنت است.)
اطعام
شيعيان در روزهای جمعه، شنبه و یکشنبه مقدار زیادی غذا طبخ میکنند و در مساجد و مؤسساتشان از روزهداران پذيرايي مينمايند.
اهل سنت هم در اين ماه تعداد زیادی گوسفند ذبح نموده و غذا را در یک مسجد بزرگ به نام "مسجد السلام" در پايتخت شيلي تقسيم ميركنند. آنها روی زمین مينشينند و غذا را در سینیهای بزرگ که چند نوع غذا در آن قرار داده شده است با هم میخورند. آنها غذای خود را با دست میخورند.
تغذيه
در شيلي، پختن غذا و شيرينيهای خاص رمضان عموميت ندارد. فقط برخي خانوادههای عرب و عربتبار غذاها و تنقلات مخصوص اين ماه را براي خود تهيه ميكنند.
................
پايان پيام / 101