آیتالله محمدعلی ناصری مجتهد، استاد اخلاق حوزه های علمیه و مروج فرهنگ مهدوی امروز جمعه ششم شهریورماه 1401 پس از عمری مجاهدت در راه اعتلای دین و فرهنگ اهل بیت (ع) در سن 92 سالگی دعوت حق را لبیک گفت.
این عالم ربانی در سال 1309 در اصفهان چشم به جهان گشود. وی تحصیلات خود را ابتدا در دولت آباد آغاز کرد و سپس در حوزه علمیه اصفهان ادامه داد. در چهارده سالگی با مهاجرت پدرش به نجف اشرف راهی نجف شد. بعد از سه سال، پس از برگشت پدر به ایران، او همچنان به ادامه تحصیل در نجف پرداخت و وارد مدرسه صدر نجف شد.
آیتالله ناصری در دوران عمر بابرکتش از محضر علمایی چون محمد کوفی، سیدمحمد کشمیری، شیخ عباس قوچانی، سیدهاشم حداد، سیدجمالالدین گلپایگانی به همراه شخصیتهای عرفانی و اخلاقی چون علامه طباطبایی، محمداسماعیل دولابی بهره برد و به اذعان شیخ علی بهجت هیچ کس مثل ایشان با آیت الله بهجت نشست صمیمانه نداشت.
حوزه علمیه حضرت ولی عصر علیه السلام، حوزه علمیه صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، حوزه علمیه نرجس خاتون سلام الله علیها، مرکز دیجیتال حضرت ولیعصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در دولتآباد، مؤسسه تحقیقات نجوم اسلامی، مؤسسه دارالهدی قم و بنیاد علمی، فرهنگی هاد از مجموعههای علمی تحت اشراف آیتالله ناصری است.
آیت الله ناصری علاوه بر تلاشهای علمی و دینی و هدایت و راهنمایی مردم طلاب و اهل علم در کارهای خیر نیز مشارکت جدی داشت که از جمله این اقدامات میتوان به تلاشهای ایشان برای ایجاد مراکز بهداشتی و درمانی اشاره کرد.
این استاد اخلاق عاشق و شیفته امام زمان (عج) بود و طی سالهای عمر بابرکتش به بیان فضائل و محبت آن حضرت مشغول بود و این کار سالهای طولانی در مسجد کمرزرین اصفهان انجام میداد.
...........................
پایان پیام/ 268