به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در پی ارتحال دکتر «رضا روستا آزاد» رئیس اسبق دانشگاه شریف پیام تسلیت صادر کرد.
متن پیام آیت الله «مهدی هادوی تهرانی» به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
و الذین آمنوا أشد حباً لله ( و آنان که ایمان آوردند، نسبت به خداوند متعال عاشق ترند.) (بقره، 165)
خبر آمد که عزیزی، دوستی، رفیقی سفر آخرت خویش آغاز کرد؛ بغض خاطرات شکست و گذشته در برابر دیدگان ظاهر شد.
گویا دیروز بود که در دبیرستان خوارزمی درس می خواندیم، وبعد از مدرسه ساعت ها در خیابان پیاده می رفتیم تا فرصتی داشته باشیم و در باره عالم و آدم، خدا و خلقت، سیاست و حکومت با هم سخن بگوییم....!
گویا دیروز بود که در مسیر بازگشت از دانشگاه صنعتی شریف در حالی که سوار بر موتور وسپای وی بودیم، آنچنان غرق در گفتگوهای فلسفی و عقیدتی شدیم که مانع پیش رو را ندیدیم و هر دو به هوا پرتاب شدیم؛ اما دست الهی ما را از مرگ نجات داد تا بمانیم و ببینیم ......!
آه چه لحظات شیرینی بود این همراهی های دوستانه!
خبر ارتحال رفیق شفیق و دوست بسیار دوست داشتنی جناب استاد دکتر رضا روستا آزاد که رحمت خدا بر او باد، مرا در بهتی شگرف و اندوهی وصف ناپذیر فرو برد و تمام خاطرات دبیرستان خوارزمی و دانشگاه صنعتی شریف را در برابر دیدگانم زنده کرد.
رضای من هرگز هیچ چیزش تغییر نکرد، در زمانی که ریاست دانشگاه را بر عهده داشت، همان بود که در دبیرستان خوارزمی درس می خواند. گویا هرگز به کشوری دیگر نرفته و مدارک عالی علمی را پشت سر نگذاشته و به مقامات رفیع دست نیافته است.
همواره ساده پوش، صمیمی، مخلص، دوست داشتنی و به شدت آرمانی! همواره در جستجوی راهی بهتر برای زیستن، دانشی برتر و ساختاری مستحکم تر با مشکلاتی کمتر!
من این ضایعه بسیار دردناک را به جامعه علمی ایران اسلامی، به همه اساتید و دانشجویان، به ویژه دانشگاه صنعتی شریف، و به خانواده محترم آن برادر بسیار عزیزم تسلیت عرض می کنم و امیدوارم در سفر آخرت محمد و آل محمد علیهم السلام همراه و همدم وی باشند. باشد که خداوند منان به من و تمام بازماندگان و دوستداران آن وجود شریف و رفیق عزیز صبر جمیل و اجر جزیل ارزانی فرماید.
مهدی هادوی تهرانی
قم آشیانه آل محمد علیهم السلام
میلاد نبی اعظم صلی الله علیه و آله و سلم و امام به حق ناطق امام جعفر صادق علیه السلام
بیست و دوم مهرماه 1401
...........................................
پایان پیام/ 167