به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ عمران خان، نخست وزیر سابق پاکستان، نامزد هفت مورد از هشت انتخابات میان دوره‌ای یکشنبه است؛ نظرسنجی که او آن را «رفراندم» در مورد محبوبیت خود می‌داند.
به گزارش خبرگزاری فرانسه از اسلام آباد، عمران خان که در ماه
آوریل با طرح عدم اعتماد در مجلس ملی سرنگون شد، چشمش به انتخابات بعدی قانونگذاری
است که قرار است تا اکتبر ۲۰۲۳ برگزار شود. در پاکستان، این
امکان وجود دارد که یک نامزد برای بیش از یک کرسی در پاکستان نامزد شود. اگر او در
حوزه‌های مختلف انتخاب شود، یکی از حوزه‌های انتخابیه را انتخاب می‌کند که به
نمایندگی از او به عنوان نماینده، انتخاب و سپس رای جدیدی در حوزه‌های دیگر تشکیل
می‌شود.
با این حال، به ندرت پیش می‌آید که نامزدی برای این همه کرسی
نامزد شود و مشخصاً این راهبرد برای عمران خان، هدف دیگری، جز سنجش محبوبیت او
ندارد. او در یک گردهمایی انتخاباتی روز جمعه در کراچی، کلانشهر بزرگ در جنوب
پاکستان، گفت: «این فقط یک انتخابات نیست، بلکه یک همه پرسی است». عمران خان از
ماه آوریل، با جلب ده‌ها هزار هوادار، تظاهرات بزرگی را در سراسر کشور برگزار کرده
است تا ائتلاف شکننده حاکم را تحت فشار قرار دهد. وی وعده داد: به زودی، تاریخ یک «تظاهرات
طولانی» جدید در اسلام آباد پایتخت را اعلام کند.
عمران خان بر این موضوع تاکید دارد که سقوط او، نتیجه «توطئهِ» طراحی شده توسط آمریکا است. وی بی امان از دولت جانشین خود، شهباز شریف انتقاد می‌کند و خواستار برگزاری انتخابات زودهنگام است. امتیاز گل، تحلیلگر خبرگزاری فرانسه گفت: «اگر او اکثریت کرسی‌ها را بدست آورد، باز هم گواه موفقیتی است که او از زمان از دست دادن قدرت از آن سخن می‌گفت و بدیهی است که چنین اتفاقی، فشار بر دولت را بیشتر خواهد کرد.» در ماه ژوئیه، حزب او یعنی حزب «تحریک انصاف پاکستان» (PTI جنبش عدالتخواه پاکستان)، اکثریت را در مجلس پنجاب، پرجمعیت‌ترین استان کشور به دست آورد و با اختلاف زیادی در چندین انتخابات میان دوره‌ای استانی پیروز شد.
عمران خان، قهرمان سابق کریکت در ماه‌های اخیر با چندین پرونده قضایی روبرو شده که تاکنون بدون مشکل زیادی از آن‌ها خارج شده است. در پاکستان، سرکوب رهبران مخالف توسط پلیس و قوه قضائیه، اقدامی رایج است. عمران خان در سال ۲۰۱۸، پس از پیروزی در انتخابات پارلمانی حزب تحریک انصاف، در یک بستر (پلتفرم) پوپولیستی که ترکیبی از وعده‌های اصلاحات اجتماعی، محافظه‌کاری مذهبی و مبارزه با فساد بود، به قدرت رسید. اما در دولت او، وضعیت اقتصادی بدتر شد و او حمایت ارتش را که متهم به مشارکت در انتخاب او بودند، از دست داد.
.......................
پايان پيام/ ۲۱۳