به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ اکثریت قریب به اتفاق قطعنامه‌های شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد علیه دولت‌ها، کشورهای در حال توسعه به‌ویژه آفریقا را هدف قرار می دهند ،در حالی که از کشورهای ثروتمندتر و قدرتمندتر نه هرگز نامی برده می شود و نه موجبات شرمندگی شان فراهم می شود.
به عنوان مثال، هرگز هیچ قطعنامه ای از سوی شورای بشر سازمان ملل تصویب نشده که مستقیما انگشت اتهام را به سمت آمریکا یا انگلیس به خاطر جنایت هایی که در عراق یا افغانستان انجام دادند،نشانه گرفت باشد و یا اینکه تا کنون قطعنامه ای علیه هشونت پلیس یا نژادپرستی در آمریکا صادر نشده است!
«سیاست زدگی» شورای حقوق بشر سازمان ملل همواره چالشی بوده که نگرانی های بسیاری را نیز برای مدافعان واقعی حقوق بشر به وجود آورده است.
مدافعان حقوق بشر معتقدند که سیاست زندگی شورای حقوق بشر سازمان ملل یک پدیده رو به رشد است و نگران هستند که این مسئله منجر به قطبی‌سازی شود که خطر کاهش اثربخشی سازمان و به طور بالقوه فلج کردن کار آن را به دنبال دارد.
«تأثیر منفی میراث استعمار بر حقوق بشر» موضوع بسیار مهمی است که تا کنون هیچ صحبتی از آن به میان نیامده و به همین دلیل عدم توازن آشکار در قطعنامه های شورای حقوق بشر سازمان ملل کاملا نمایان است.
اگرچه حقوق بشر در بسیاری از کشورهای توسعه یافته به طور مکرر نقض می شود اما متاسفانه توجه شورای حقوق بشر سازمان ملل که دچار سیاست زدگی شده است، تنها به کشورهای در حال توسعه و کشورهایی است که به زعم آنها با غرب و آمریکا دشمنی دارند!
به همین دلیل است که نژادپرستی، میراث استعمار، زباله های سمی، تبعیض، رفتار با مهاجران و بسیاری دیگر از این مشکلات در کشورهای توسعه یافته بسیار بیشتر از کشورهای در حال توسعه است اما گویی آمریکا و غرب در مصونیت کامل از سوی شورای حقوق بشر قرار دارند،حتی اگر نقض حقوق بشر را به آشکارترین شکل ممکن انجام دهند.
مدافعان حقوق بشر این روند را به عنوان «غرب در برابر بقیه» و یا «قدرتمندان در برابر کشورهای نه چندان قدرتمند» توصیف می کنند.
در واقع، شورای حقوق بشر یک نهاد برجسته سیاسی است. این سازمان متشکل از ۴۷ کشور عضو است که توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد با اکثریت مطلق انتخاب می‌شوند و معمولا پس از لابی‌های زیاد توسط سایر کشورهای عضو انتخاب می‌شوند.
در این میان تنها کارشناسان مستقل که به عنوان گزارشگران ویژه و در کمیسیون های تحقیق منصوب می شوند حقایقی را بازگو می کنند که البته هرگز مورد توجه مسئولان رده بالای شورای حقوق بشر قرار نمی گیرد.
گزارشگران ویژه درباره فقر کودکان در ایالات متحده و بریتانیا، آزادی بیان مذهبی و وضعیت مسلمانان در فرانسه و سوئیس ابراز نگرانی می کنند، اما از آنجا که آنها کارشناسان مستقلی هستند، بنابراین مشمول سیاست شورای حقوق بشر نیستند.
کمیسیون‌های نظارت بر کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر که کشورهای عضو شورا آن را امضا کرده‌اند و بنابراین باید به آنها احترام بگذارند نیز در برخی موارد اقدام به انتقادهای حقوق بشری از کشورهای غرب می کنند اما باز هم این موارد مشمول سیاست زدگی شورای حقوق بشر می شوند و باز هم کاری از پیش نمی رود.
به عنوان مثال یکی از این کمیسیون های نظارت به نام کمیته رفع تبعیض نژادی اخیراً نگرانی های جدی خود را در مورد افزایش نژادپرستی در سوئیس ابراز کرد اما سفیر سوئیس در سازمان ملل گفت که هیچ یک از اینها غیرعادی نیست؛گزارشگران ویژه یا گروه‌های متخصص از کشورهای عضو بازدید می‌کنند، به آنچه اتفاق می‌افتد نگاه می‌کنند، بازخورد می‌دهند، انتقاد می‌کنند و پیشنهاد می‌دهند.
یکی از دلایل انفعال شورای حقوق بشر سازمان ملل این فرض رایج است که ادعا می‌کند حقوق بشر جهانی نیست و یک مفهوم غربی است.با این حال، تعداد فزاینده‌ای از تحقیقات شواهدی را ارائه می‌دهند که حقوق بشر به هیچ عنوان فقط یک مفهوم غربی نیست.
منتقدان این مفهوم که حقوق بشر جهانی است اغلب ادعا می کنند که این حقوق بیانگر ارزش ها، آداب و رسوم و هنجارهای غربی است.
این ایده که حقوق بشر از غرب سرچشمه گرفته است، منعکس کننده منافع غرب است و بنابراین، سلاح هژمونی فرهنگی یا شکل جدیدی از امپریالیسم را به وجود می آورد.
این ایده مبتنی بر آن است که هنجارهای مدنی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی که توسط چارچوب حقوقی بین‌المللی حقوق بشر ارائه شده اند غربی هستند، نه جهانی.
به همین علت است که کشورهای غربی استفاده روزافزون از شیوه هایی با ریشه های سنتی و مذهبی مانند بحث های «حقوق بشر اسلامی» را نمی پذیرند ،به همین دلیل است که استعمار حقوق بشری نوع دیگری از استعمار غربی است که در جهان جریان دارد و با سیاست هایی مانند سیاست شورای حقوق بشر سازمان ملل همچنان هم ادامه خواهد داشت.
کفتنی است،اعلامیه جهانی حقوق بشر با هدف ایجاد و تضمین حقوق و آزادی های برابر برای همه مردم در سراسر جهان به تصویب رسید،هدفی که تا کنون محقق نشده است.
.......................
پايان پيام/ ۲۱۳