به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد تاکید کرد: دارایی های مسدود شده متعلق به مردم است و باید بدون قید و شرط بازگردانده شود تا به اقتصاد افغانستان کمک شود.
«امیرسعید ایروانی» در نشست سه شنبه 19 آذر ماه، شورای امنیت در مورد وضعیت افغانستان گفت: با وجود تلاش های سازمان ملل، وضعیت کنونی در افغانستان چالش برانگیز است.
وی با اشاره به گزارش اخیر دبیرکل در مورد افغانستان اظهار داشت: این گزارش نشان می دهد که ۲۸.۳ میلیون افغان در سال ۲۰۲۳ به کمک‌های بشردوستانه و حمایتی نیاز خواهند داشت که این رقم در سال ۲۰۲۲، ۲۴.۴ میلیون و در آغاز سال ۲۰۲۱، ۱۸.۴ میلیون نفر بود. در همین حال، هیات حاکمه افغانستان نتوانسته است به تعهدات خود، به ویژه در مورد ایجاد یک دولت فراگیر و منتخب عمل کند.
دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل اضافه کرد: در مورد وضعیت اقتصادی، گزارش دبیرکل بیان می‌کند که هیات حاکمه افغانستان تاکنون گام‌های مثبتی از جمله تلاش‌های مبارزه با فساد را برداشته که می‌تواند مبنایی برای یک وضعیت اقتصادی باثبات و احیای آن در سال‌های آینده باشد.
اقتصاد افغانستان باید در اولویت قرار گیرد
نماینده دائم ایران در سازمان ملل افزود در حالی که کمک های بشردوستانه برای افغانستان حیاتی است، راه حل درازمدت نیست و اقتصاد کشور باید در اولویت قرار گیرد. اگر احیای اقتصاد افغانستان مشروط یا سیاسی شود، مردم افغانستان آسیب خواهند دید.
ایروانی با تاکید بر اینکه بحران انسانی در افغانستان نباید به خاطر سایر بحران ها و درگیری ها مورد فراموشی قرار گیرد، گفت: همانطور که بارها تاکید کرده ایم، دارایی های مسدود شده متعلق به مردم است و باید بدون قید و شرط بازگردانده شود تا به اقتصاد افغانستان کمک شود.
توسل آمریکا به دلایل ساختگی و بی اساس برای مسدود سازی دارایی مردم افغانستان
سفیر ایران در سازمان ملل تصریح کرد: متاسفانه، آمریکا به جای پذیرش مسئولیت خروج غیرمسئولانه خود از افغانستان، به دلایل ساختگی و بی اساس برای توجیه اقدامات غیرقانونی خود، از جمله ادامه مسدودسازی دارایی های مردم افغانستان، که برای احیای اقتصاد آن حیاتی است، متوسل شده است. با این حال، رژیم های تحریمی نباید مانع تلاش برای بازسازی اقتصاد شوند.
نماینده ایران در سازمان ملل گفت: ایران از تلاش‌های یوناما و تماس و تعامل آن با هیات حاکمه افغانستان برای کمک به مردم افغانستان، به‌ویژه در زمینه افزایش پاسخ‌های بشردوستانه و تلاش برای پایان دادن به مشکلات اقتصادی، حمایت می‌کند.
دیپلمات ارشد ایران در سازمان ملل افزود: جمهوری اسلامی ایران از تخصص و ظرفیت های خود برای کمک به مردم افغانستان در غلبه بر مشکلاتشان به عنوان همسایه ای که میزبان میلیون ها افغانی بوده، استفاده کرده است.
کشورهای مدعی حقوق بشر پناهندگان افغانستانی را بپذیرند
وی تاکید کرد ایران سخاوتمندانه به مردم افغانستان که بیش از 40 سال در ایران زندگی می کنند، به رغم حمایت اندک جامعه جهانی و تحریم های غیرانسانی آمریکا، کمک های لازم را ارائه کرده است. در حال حاضر، ایران برای تمامی دانشجویان افغان مقیم این کشور تحصیل و آموزش رایگان ارائه می دهد. بر اساس برآوردها، ایران باید سالانه یک میلیارد دلار یارانه برای میزبانی و پناه دادن به 5 میلیون افغان ارائه کند.
سفیر ایران در سازمان ملل ادامه داد: بارها گفته ایم که ایران و سایر همسایگان نباید تمام مسئولیت پذیرش پناهجویان افغان را بر عهده بگیرند. بر اساس اصل مسئولیت مشترک، کشورهای دیگر، به ویژه کشورهایی که ادعای حمایت از حقوق بشر مردم افغانستان، به ویژه زنان و دختران می کنند، باید پناهندگان را بپذیرند.
تهدید جدی حضور داعش و گروههای وابسته به القاعده در افغانستان
نماینده ایران در سازمان ملل با اشاره به حضور داعش در افغانستان گفت ما می خواهیم یک بار دیگر بر تهدید جدی که حضور داعش و گروه های وابسته به القاعده در افغانستان برای صلح و امنیت افغانستان، همسایگان آن و کل منطقه ایجاد می کند، تاکید کنیم.
هشدار درباره عدم ادامه حمایت جامعه جهانی از بهبود اقتصادی افغانستان
سفیر ایران در سازمان ملل ادامه داد: قاچاق مواد مخدر یکی دیگر از مشکلات عمده است. گزارش اخیر دفتر مقابله با جرم و مواد مخدر سازمان ملل نگران کننده است. بر اساس این گزارش، کشت تریاک از زمان تسلط طالبان بر افغانستان در مقایسه با سال گذشته 32 درصد افزایش یافته است.
دیپلمات ارشد جمهوری اسلامی ایران تاکید کرد که این یک واقعیت است که اگر جامعه جهانی به حمایت از بهبود اقتصادی افغانستان ادامه ندهد، وضعیت کنونی به ایجاد یک محیط آسیب‌پذیر تبدیل شده که در آن افراط‌گرایان، تروریست‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر قادر خواهند بود از افراد آسیب‌پذیر برای پیشبرد اهداف تروریستی استخدام و استفاده کنند.
..................................
پایان پیام/ 167