آیت الله عیسی قاسم: دشمن اصلاحات در بحرین، آل خلیفه است/ ملت بحرین به وظیفه دینی و ملی خود عمل می کند

هیچ گاه نمی توان نام آیت الله عیسی قاسم را از تاریخ این کشور جدا کرد، او شخصیتی بود که در نگارش قانون اساسی بحرین حضور داشت و پدر شهدای انقلاب بحرین از 14 فوریه سال 2011 میلادی به شمار می رود که خواستار اصلاح در این کشور بود، اما آل خلیفه، او را ابتدا در خانه اش محاصره کرده اند و او را تبعید نمودند و از او سلب تبعیت کردند، اما خداوند و ملت بحرین با آیت الله عیسی قاسم است.

خبرگزاری ابنا در سه بخش ترجمه فارسی این مصاحبه تاریخی را منتشر می کند که بخش اول به شرح زیر است:

مصاحبه را از بحرین شروع می کنیم، کشوری که ملت آن از کمترین حقوق خود محروم هستند که مهمترین این حق، حق حیات است، ملت بحرین از مشارکت سیاسی در قوای سه گانه و توزیع ثروت و تصمیم گیری و قانون گذاری و اجرا و قضاوت محروم هستند، به علاوه این که آزادی بیان و آزادی دینی و بسیاری از آزادی های دیگر در بحرین، ممنوع باشد، بحرین براساس شاخص های بین المللی، کشوری غرق در فساد عمومی و فساد سیاسی و مالی و قانون گذاری و قضایی است، نهادهای بین المللی در گزارش های خود، بحرین را صاحب یکی از سرکوب گرترین رژیم ها در منطقه غرب آسیا معرفی کردند.

موضع رژیم حاکم در بحرین، در موضع دشمنی با اصلاحات است و ذهنیت این رژیم قابل به پذیرش اصلاحات نیست، متاسفانه روند سیاسی رسمی در بحرین از بد به سمت بدتر بود، چون رژیم چیزی از اصلاحات را محقق نکرد.

اصلاحات حق ملت و کمال است و به همین دلیل نباید مطالبه اصلاحات پیش از رسیدن به آن متوقف شود، تاخیر عمدی در رسیدن به آن برخلاف عقل و شرع می باشد، در حالی که اصلاحات یک ضرورت است، درجه بندی آن نیز قابل قبول نیست. امیدی به انجام اصلاحات اساسی از سوی ررژیم نیست، مگر این که خود در برابر یک واقعی ببیند که مجبور به انجام آن شود، چیزی از طبیعت امور و مقتضای سنن با توجه به تلاش های ملت و جریان معارضه، جدا نیس.

این اقدامات به نفع تغییر ترکیب جمعیتی و از بین بردن منابع تحریک مردم برای تغییر و کاشتن روحیه تسلیم شدن و خضوع در برابر رژیم آل خلیفه است، ملت بحرین این را می داند و در برابر آن مقاوم می باشد.

روند سیاسی رژیم آل خلیفه در این خصوص، ریشه کنی مادی و معنوی است، دغدغه شیعیان بحرین، مصلحت این کشور را شامل می شود و آنها در یک چارچوب بسته فرقه گرایانه انزواگرا زندگی نمی کنند.

مدیریت جنبش مردمی توسط جریان معارضه، نکات مثبتی داشت که ملت بحرین نیز در آن دارای مشارکت بود و این روند نیاز به تقویت از همگی دارد که توقفی نیست، اما قابل مقایسه با با رژیم ظالمی نیست که روز بحرین را به شب تاریک تبدیل کرد و این مسئولیت یک حکومت دیکتاتوری است، وجود یک پارلمان منصف و عادل که به نقش خود در قانون گذاری و نظارت بپردازد و نماینده حقیقی برای اراده ملت بحرین است، از مهم درخواست های سیاسی است که ملت بحرین و جریان معارضه این کشور از آن دست نمی کشند.

شرایط سرسختانه اراده جنبش را در هم نخواهد شکست و این جنبش در تداوم خود باقی خواهد ماند و این جنبش در کمین هر فرصتی برای ارتقا و افزایش فعالیت و تاثیر ایجابی خود است، جریان معارضه بحرین این احساس را پیدا کرده است که باید همه تلاش های خود را برای ابتکارهای جدیدی که چیز به این جریان اضافه کند، بسیج نماید، این علی رغم نقش آمریکا و انگیس است که به دنبال به شکست کشاندن معارضه و متوقف کردن جنبش مردمی بحرین و پشتیبانی از سیاست های رژیم سرکوب گر آل خلیفه است که در  خدمت این کشورها و رژیم صهیونیستی است.

جریان معارضه بحرین هیچ مشکلی برای اعلام طرح سیاسی مناسب برای نجات این کشور از بحران و برقراری عدالت در بحرین ندارد، چالش در جایی است که این طرح بخواهد اجرا شود و حکومت به آن تن بدهد.

جریان معارضه در مسیر رهایی از اختلافات موجود است، اختلافاتی که رژیم روی آن برای سرکوب و آزار ملت بحرین حساب باز کرده، امید است که چیزی که موجب عدم تحقق این انتظار شود، رخ ندهد و همگی مصالح عمومی را به منافع شخصی خود ترجیح بدهد، ممکن است که برخی منافع شخصی یا حزبی موهومی داشته باشند که این توهمات نباید به حساب مصلحت عمومی جامعه باشد، اگر چنین توهماتی وجود داشت باید از آن رها شویم تا به پیروزی برسیم.

ملت بحرین با آنچه در توان دارد به وظیفه اش در برابر دین و وطن و امت خود، عمل می کند و از حال و آینده و آینده نسل های خود دفاع می نماید.

.........................................
پایان پیام/  268