به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ در حالی که ۱۲ سال از انقلاب ۱۴ فوریه بحرین به عنوان خوشنامترین انقلاب منطقه عربی میگذرد، مردم این کشور علیرغم تشدید موج سرکوبگریها و جنایات غیرانسانی رژیم آل خلیفه، همچنان به آرمانهای خود برای احقاق حقوقشان پایبنده بوده و به مبارزات در این زمینه ادامه میدهند.
در همین راستا مصاحبهای با دکتر «راشد الراشد» فعال و پژوهشگر سیاسی و از رهبران معارض برجسته بحرینی انجام دادهایم.
این رهبر معارض برجسته بحرینی در پاسخ به سوالی مبنی بر اینکه درحال حاضر چالشهای پیش روی انقلاب بحرین چیست، گفت: انقلاب مردم بحرین علیه رژیم دیکتاتوری و استبدادی و خودکامه آل خلیفه با ۳ چالش اصلی مواجه است. چالش اول، مقیاس رویارویی با این رژیم است. در واقع ملت بحرین تنها با یک نظام سیاسی که در انحصار آل خلیفه قرار دارد روبرو نیستند؛ بلکه آنها در حقیقت مقابل یک ائتلاف منطقهای و بینالمللی قرار دارند که مانع از تحقق معادله تغییر سیاسی در بحرین و برپایی دموکراسی و ایجاد نظام سیاسی کثرتگرا که میتواند سطح مورد نیازی از عدالت اجتماعی را برقرار کند، میشود.
وی ادامه داد: ما در مییابیم که اگر ملت بحرین در انقلاب خود تنها با یک نظام سیاسی (آل خلیفه) روبرو بودند این انقلاب میتوانست نظام سیاسی مذکور را سرنگون کرده و نظام سیاسی دیگری روی ویرانههای نظام قبلی مستقر سازد. اما در وهله نخست نیروهای موسوم به «سپر جزیره» به رهبری ارتش عربستان که نماینده ارتش شش کشور حوزه خلیج فارس بود با چراغ سبز آمریکا برای سرکوب انقلاب مردم بحرین به تکاپو افتاده و مانع از پیروزی آن شدند. بنابراین ملت بحرین که به دنبال مطالبه حقوق سیاسی و آزادیهای خود بودند در برابر یک ائتلاف منطقهای قرار گرفتند؛ ائتلافی که هدف آن بقای رژیم آل خلیفه و محافظت از آن از خلال وحشیگری و سرکوب و با منطق زور و گلوله بود.
دکتر الراشد تصریح کرد: دومین چالش پیش روی انقلاب بحرین، سرکوب بیش از حد و اقدامات سرکوبگرانه و وحشیانه است. جهان شاهد میزان اقدامات سرکوبگرانهای است که (آل خلیفه) برای برچیدن تجمعات مردمی در میدان «لؤلؤ» انجام داد و دهها بحرینی به شهادت رسیدند. این کمپین سرکوبگرانه تا همین امروز نیز ادامه دارد. علی رغم اراده روشن مردمی و تاکید معارضان و ملت بحرین بر مطالبه حقوق ملی خود، اما بعد از گذشت ۱۲ سال شاهد اقدامات سرکوبگرانهای هستیم که به حد ظلم، سوءاستفاده و بازداشت و نیز شکنجه زندانیان و لغو تابعیت دهها تن از شهروندان و قطع معیشت آنها و اخراج دهها هزار نفری که خواستار انجام تغییر سیاسی در کشور هستند، رسیده است. همچنین هزاران نفر در تبعید اجباری قرار دارند.
این فعال برجسته بحرینی ادامه داد: بنابراین سرکوب بیش از حد و چراغ سبزی که در منطقه و جامعه جهانی به آل خلیفه داده شد، موجب گشت این رژیم به شکل وحشیانه و با ظلم شدید، حقوق بشر را زیر پا بگذارد و این همان چیزی است که مردم بهای آن را از خلال حضور هزاران نفر در زندانها و هزاران تن در تبعید پرداختند و هزاران نفر نیز تحت سرکوب و تعقیب هستند. اما چالش سوم انقلاب بحرین مربوط به درگیری محورهاست.
وی اظهار داشت: در سطح منطقه انقلاب بحرین این کشور را در حال حاضر تبدیل به یک پایگاه نظامی بزرگ کرد و اکنون ۵ پایگاه نظامی وجود دارد. این پایگاهها قبلا محدود به پایگاه ناوگان آمریکایی-بحرینی بود اما امروز پایگاه نظامی انگلیس و پایگاه هوایی آمریکاییها نیز به آن اضافه شده است. همچنین در حال حاضر بعد از عادیسازی رژیم بحرین با رژیم صهیونیستی توافقنامهای امنیتی برای ایجاد پایگاه نظامی (رژیم اشغالگر) در آبهای خلیج فارس امضا شده و ملت بحرین تاوان درگیری محورها را در این منطقه میپردازند.
دکتر راشد الراشد ادامه داد: بنابراین امروز محوری که تحت رهبری آمریکا قرار دارد هرگز اجازه برپایی دموکراسی یا ایجاد تغییر سیاسی که بحرین را از حوزه سیطره و نفوذ و حاکمیت ایالات متحده خارج کند، نمی دهد. اینها ۳ چالشی هستند که انقلاب مردمی بحرین با آن مواجه است اما اراده ملی و پایداری آشکار مردم بحرین از ۱۲ سال قبل نیز بیشتر شده و به مطالبه همان حقوق خود ادامه میدهند.
در ادامه سوال شد که دستاوردهای مردمی در بحرین مطرح میشود و کسانی هستند که میگویند انقلاب از روز ۱۴ فوریه ۲۰۱۱ آغاز شد و تا امروز هم مردم در این راه فداکاری میکنند و هزاران شهید و بازداشتی و آواره دادهاند، همچنین کسانی هستند که تابعیتشان لغو و معیشتشان قطع شده و مساجد و حسینههای زیادی نیز تخریب شده است، از نظر شما دستاوردهای این انقلاب چیست و آیا این انقلاب دستاوردی را محقق ساخت که شایسته این همه فداکاری باشد؟
این رهبر معارض برجسته بحرینی اظهار داشت: ما میگوییم که انقلاب مردمی بحرین با این همه فداکاریهای بزرگ
مردم دستاوردهای بسیار بزرگی محقق ساخته که من به مهمترین آنها اشاره میکنم.
اولین دستاورد آن است که این انقلاب در برابر همه جهانیان یک اجتماع و همبستگی ملی
بزرگ جهت تحقق مطالبات مردمی که آن هم تغییر سیاسی و آزادی سیاسی و تغییر نظام
سیاسی بود را به نمایش گذاشت.
وی تصریح کرد: در وهله دوم یکی از مهمترین دستاوردهای انقلاب بحرین این بود که مشروعیت رژیم آل خلیفه را امروز بعد از این انقلاب و این اجماع مردمی که خواستار سرنگونی این نظام دیکتاتوری و خودکامه و مستبد و شکست خورده بودند، از بین برد و نشان داد که این رژیم هیچ مشروعیتی ندارد. انقلاب بحرین همچنین یک بحران سیاسی واقعی (برای آل خلیفه) ایجاد کرد و امروز همه میدانند علت بقای این رژیم نامشروع، کسانی هستند که از آن حمایت میکنند.
دکتر الراشد در ادامه گفت: سومین دستاورد این انقلاب آن است که سند موسوم به «منشور ملی» که رژیم آل خلیفه آن را علم کرده و به آسمان برده، به پایین کشید. آل خلیفه ادعا میکند مشروعیت این رژیم ناشی از امضای منشور ملی توسط بیش از ۹۸ درصد ملت بحرین است که نظام پادشاهی آل خلیفه را انتخاب کردهاند. اما انقلاب ۱۴ فوریه مشروعیت این منشور را نابود و سند آن را پاره کرد و آن را برای همیشه به زبالهدانی انداخت.
وی گفت: همچنین از جمله دستاوردهای انقلاب این است که ماهیت واقعی رژیم آل خلیفه را به همه جهانیان نشان داد و فاش کرد که آل خلیفه یک رژیم غیرقانونی و طرد شده از جانب مردم است؛ رژیمی که برای ماندن در قدرت به سرکوب و ظلم و بیرحمی تکیه میکند. این یکی از دستاوردهای بزرگ انقلاب مردمی بحرین است. اما چهارمین دستاورد انقلاب بحرین این بود که دروغ بودن ادعاهای جامعه جهانی به رهبری غرب و آمریکا را که مدعی بود حامی دموکراسی و حقوق بشر است فاش کرد. انقلاب مردمی بحرین دروغ بودن همه این ادعاها را آشکار کرد و نشان داد که جامعه جهانی، ریاکار بوده و تنها به سمت منافع خود میرود.
دکتر الراشدی ادامه داد: این انقلاب به دنبال دستاوردهای ملی و صندوقهای رایی بود که نشانه دموکراسی باشند؛ نه آنگونه که جامعه بینالمللی ترویج میکند. اما در مقابل دیدیم که این جامعه بینالمللی ارتشهای خود را به بحرین فرستاد و پایگاههای نظامی در این کشور ساخت و برای هدف قرار دادن و شلیک کردن به تجمعات مسالمتآمیز ملت بحرین که به دنبال آزادی بیان و دموکراسی و صندوقهای رای بودند، چراغ سبز نشان داد. این یکی از دستاوردهای بزرگ انقلاب ملت بحرین بود.
بیشتر بخوانید
این رهبر معارض برجسته بحرینی درباره دستاورد پنجم انقلاب بحرین اظهار داشت: دستاورد پنجمی که این انقلاب حقیقتا بین همه ملتهای روی کره زمین به دست آورد این بود که یک اجماع و همبستگی ملی بینظیر شکل داد که خواستار سرنگونی نظام سیاسی فاسد و دیکتاتوری بود؛ نظامی که در آن یک خانواده بر همه منابع و ظرفیتهای کشور و سرنوشت شهروندان سیطره دارد. این اجماع ملی امروز در میان همه نیروهای معارض اعم از علما، مهندسان، دانشگاهیها، انجمنها و ورزشکاران از همه مولفههای جامعه بحرین وجود دارد.
وی افزود: همه این نیروها تاکید و اتفاق نظر دارند که نظام فاسد بحرین باید تغییر کند. شاید استفاده از زور و سرکوب بیش از حد (توسط آل خلیفه) توانست تا حدی قدرت جنبش مردمی بحرین را برای ایجاد تغییر محدود کند اما امروز یک فکر و فرهنگ و اجماع ملی وجود دارد که انقلاب بحرین آن را محقق ساخته و همه شعارهایی که در این انقلاب بالا رفت ثابت میکند که هیچ یک از شهروندان نظام حاکم را برای اداره کشور قبول ندارند.
دکتر راشد الراشد تاکید کرد: ششمین دستاورد انقلاب بحرین این بود که رهبران و نمادهای دینی و ملی بحرین یک چشمانداز شفاف و پروژهای ملی ایجاد کردند که در آن خواستار تحقق عدالت اجتماعی و بنای یک نظام دموکراتیک هستند؛ نظامی که در آن همه مقابل قانون برابر باشند. امروز ملت بحرین رهبران و نمادهای دینی دارند که این پروژه را بر عهده گرفتهاند و یکی از برکات انقلاب بحرین این بود که این رهبران را به صحنه آورد تا زبان گویای خواستههای ملت بحرین و انقلاب آنها باشند.
وی تاکید کرد: دستاورد هفتم انقلاب مردمی بحرین، ایجاد اراده ملی برای مطالبه حقوق و آزادیهای سیاسی بود. درحالی که قبلا تنها نخبگان و معارضان و برخی از علما خواستار حقوق سیاسی بودند اما امروز این حقوق به یک مطالبه گسترده مردمی تبدیل شده و اینکه همه دنیا مطالبات سیاسی بحرین را مطالبات یک ملت میدانند نه صرفا مطالبات یک گروه یا مولفه خاص. این یکی دیگر از دستاوردهای بزرگ انقلاب بحرین است.
این رهبر معارض و فعال سیاسی بحرین گفت: انقلاب بحرین دستاورهای مفصل و بزرگی دارد و سطح آگاهی ملت و اراده آنها برای تحقق خواستههای خود را بالا برد. این انقلاب همچنین یک هماهنگی بین همه شهروندان-چه معارضان و چه غیر معارضان با هدف تحقق خواستههای مشروع به وجود آورد؛ خواستههای این ملت در راه آن فداکاریهای بزرگی کردند.
.......................
پايان پيام/ ۲۱۳