به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ در آستانه نیمه شعبان، سالروز ولادت امام زمان(عج) خبرنگار ابنا با تعدادی از کارشناسان عرصه مهدویت به گفتگو نشسته است.
آقای «عبدالرحیم درّانی» کارشناس مسائل دینی از کشور پاکستان در گفتگو با خبرنگار ابنا به سوالاتی درباره مهدویت پاسخ داده است، که در ذیل می آید:
ابنا: آیا عقیده ظهور منجی به شیعیان اختصاص دارد؟
ـ مسئله انتظار و ظهور منجی در آخرالزمان برای نجات انسان و برقراری صلح و عدالت، تنها مربوط به شیعیان نیست بلکه یک عقیده ای است که به اشکال گوناگون در جوامع و تواریخ مطرح بوده و تنها ایده ای نیست که شیعیان و اهل سنت به آن عقیده داشته باشند. ما اگر به ادیان دیگر نگاه کنیم مثل بودائیسم، آنها هم منتظر یک بودای پنجم هستند؛ همچنین یهودیان هم منتظر یک فردی هستند که دنیا را نجات خواهد داد؛ در منطقه خود ما یعنی شبه قاره هند نیز اگر هندوها را ببینیم، آنها به وشنو عقیده دارند که در آخرالزمان بر اسب سفید سوار خواهد بود و دنیا را از حضور مفسدان نجات خواهد داد، مسیحیان همین طور به حضرت عیسی(ع) باور دارند. منظور این است که عقیده مهدویت و آمدن حضرت مهدی(عج) منحصر به شیعه نیست، بلکه از فطرت آدمی برآمده است و فطرت انسان خواهان عدالت و انصاف در جهان است.
ابنا: جایگاه روز نیمه شعبان نزد مردم پاکستان چگونه است؟
مردم پاکستان، پانزده شعبان را مثل ایران و کشورهای دیگر گرامی می دارند گرچه میان اهل سنّت با شیعیان، فرق هایی پیرامون مهدویت وجود دارد. «شب برات» به معنای روشنایی و چراغ است که به نظر کارشناسان، این سه روز یعنی سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم شعبان، قبل از اسلام هم مورد توجه مردم پاکستان بوده و این ایّام را خوب و خجسته می دانستند و برای مردگان خود دعا می کردند؛ منظور این است که این روز از ابتدا هم مورد توجه بوده و با آمدن اسلام، با آن گره خورده است. در مناسک پاکستان و هند، شب پانزده شعبان به عنوان شب برات برای اهل سنّت، یک شب خجسته و مبارک است و شیعه هم عقیده دارد که در این روز، حضرت امام زمان(ع) به دنیا آمده و آن را جشن می گیرند.
اما شیعیان مراسم خاص خود را دارند یعنی هم علاوه بر اینکه در کنار برادران اهل سنت شهرها را چراغانی می کنند، یک سری مراسم خاص خود را دارند از جمله اینکه تمام شب را عبادت می کنند و تا صبح بیدار می مانند و دوم اینکه برای امام زمان خود نامه می نویسند واین نامه ها را در یک آب روان می اندازند وآرزوهای خود را در این نامه می نویسند، زیرا عقیده دارند که نامه به دست امام زمان(عج) می رسد و آرزوهای آنها برآورده خواهد شد. در مجموع این شب برای اهل سنت و شیعیان، شب مبارکی است به این خاطر که نه تنها شیعیان، بلکه اهل سنت هم به آمدن یک مصلح بزرگ عقیده دارند و اگر شما چهار مذهب اهل سنّت را هم مطالعه کنید، به آمدن یک منجی عقیده دارند که جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد.
شیعیان قائل هستند که امام زمان(عج) در سال 255 هجری قمری به دنیا آمده و بعد از آن غایب شده و در آخرالزمان ظهور خواهد کرد ولی اهل سنت عقاید مختلف دارند مثلا بعضی ها می گویند متولد شده و ظهور خواهد کرد، بعضی ها می گویند بدنیا خواهد آمد و از نسل حضرت فاطمه(س) است؛ در نهایت می توان گفت عقیده مهدویت فقط مربوط به شیعیان نیست بلکه اهل سنت در پاکستان و هم در منطقه شبه قاره آن را قبول دارند.
ابنا: فواید انتظار و اعتقاد به امام زمان(عج) چیست؟
ـ عقیده به یک منجی، آثار زیادی در زندگی ما آدمها دارد؛ در این زمانه که شیطان پرستی رواج پیدا کرده و دنیا بسوی جهالت و ظلم پیش می رود، و از آن طرف می بینیم فطرت آدمی خواهان عدالت و خواهان آرمانهایی است که خداوند در نهاد و سرشت او نهادینه کرده است؛ لذا اگر روزی این اتفاق محقق نشود، یک تناقض بزرگ در فلسفه وجود و فلسفه خلقت رخ میدهد بنابراین این حقیقت یک امیدواری به آینده برای انسان ایجاد میکند که روزی زمین پر از عدالت خواهد شد و ظلم از بین خواهد رفت.
دوم اینکه اسلام که ادعای کاملترین دین را دارد، در عمل اجرا نشده است و یکی از فلسفه های ظهور امام مهدی(عج)، اجرای کامل اسلام در دنیا است که منجر به گسترش عدالت خواهد شد؛ مسائلی که جهان غرب و استکبار قائلند قابل اجرا در جهان نیست، توسط مهدی موعود(عج) اجرایی می شود و ایشان پاسخگو تمام بن بست های علمی و معرفتی خواهند بود.
....................................
پایان پیام/ 348