به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ جنبش اتحاد مسلمانان آذربایجان با صدور بیانیه ای، حمایت خود را از قشر دیندار این کشور ابراز داشت. متن بیانیه بدین شرح است:
بر کسی پوشیده نیست که وجود ایمان در روح ملی مردم آذربایجان یکی از جنبه های اصلی وحدت آفرین است. حتی کسانی که دارای تفکر الحادی هستند، صریحا به نقش ایمان در حیات کشور اذعان دارند و این اتفاقی نیست.
با ظهور دین اسلام به منطقه که صدها سال را پشت سر گذاشته بود، توانست جایگاه واقعی خود را در میان مردم آذربایجان به عنوان یک ملت باز کند. با گذشت زمان، دیدگاه نیروهای حاکم بر کشور نیز این ارزش را نادیده نگرفت. حتی اولین ساختار دولتی مستقل دموکراتیک، با احترام به ارزش ایمان، جایگاه ویژه ای برای ایمان و نمایندگان آن در مجلس قائل بود. در زمان‌های بعد، شوراها نیز ماهیت ایمان را به درستی درک کردند.
البته با وجود اینکه رفتارهای متفاوتی از خود نشان دادند، میزان پایبندی مردم به ایمان را نادیده نگرفتند.
برای بار دوم، در طول برپایی استقلال، ایمان اهمیت خود را حفظ کرد. در این کلیت، نیاز دیگری مربوط به نسیم عشقی که دنیای مدرن به روی ایمان گشوده بود، مطرح شد. به طور خلاصه، باور منعکس شده در نماد پرچم نیز بی‌تأثیر نماند.
امروز جشن رسمی ماه مبارک رمضان و عید قربان، سوگند به قرآن در مراسم تحلیف که اهمیت ویژه ای در تصمیم گیری سرنوشت کشور دارد و مراسم عاشورا که به بزرگترین رویداد کشور تبدیل شده است، جلوه ای از اهمیتی است که به ایمان این ملت داده می شود.
البته یادداشت این بیانیه، همانطور که مردم دیندار را برای دوستان، محبوب می کند از هدف دشمن نیز دور نمی ماند. بنابراین در هدف قرار گرفتن دین و دینداران، باید عوامل بیرونی را در کنار عوامل داخلی مورد توجه قرار داد.
در این مرحله، هرگونه تلاش کسانی که نگران وجود دینداران هستند برای تحقیر آنها که اکثریت قریب به اتفاق کشور را تشکیل می دهند، بصورت آشکار قابل مشاهده است. این ساده ترین جنبه این موضوع است که همه اقشار سیاسی (البته استثنائاتی هم وجود دارد) با نامگذاری های مختلف بر رفتارهای تند و فشارهای غیرقانونی علیه مومنان، آن را نادیده می گیرند.
حکومتی که در حالت عادی به آن ماشین شیطانی می گویند، به دلایلی در رفتار با دینداران به عنوان یک فرشته تلقی می شود. هنگامی که اکثریت مطلق هر گروه سیاسی به طور کامل نقش مؤمن غیرسیاسی را در وجود حیاتی خود درک کنند، آن را «فرقه» می نامند. بدون شک مؤمنان «فرقه» نیستند که خیلی ها دوست دارند ببینند، برعکس این یک واقعیت ساده است که توده عظیم مردم را در خود جای می دهد.
«فرقه»، ایده ای است مرتبط با چارچوب فعالیت یک گروه که از مردم جدا شده و دوره معینی از وجود آن را در بر می گیرد. جدا كردن دیندار از مردم مساوی است با جدا كردن اكثريت مردم از عده اندك كه این هم غیر ممکن است.
معنای حقیقی سخنان کسانی که دینداران را «جناح مذهبی» می نامند، می توان نمایش گروهی درگیر سیاست دانست که جنبه اصلی آن دقیقاً دور کردن دیندار از منافع نمایندگی در سیاست است.
به همین دلیل، اطاعت از دستورات خداوند در حال حاضر یک مفهوم عالی مدیریت است. در اینجا همه قوانین در چارچوب حکم خداوند متعال است. مؤمنی که از حرام ها دوری می کند و از حلال پیروی می کند در نظام کاملی عمل می کند که بهترین احکام قوانین دنیا را اجرا می کند. بنابراین نیازی به هیچ گونه نمایندگی در دولت نیست. البته این بدان معنا نیست که دینداران موافق استقرار نظام مرجعیت دینی هستند، خیر. محیطی که در آن حکومت دینی و قوانین الهی اجرا شود، واقعیتی است که مؤمنان در سراسر جهان آرزوی آن را دارند. با این حال، این برای نشان دادن کامل الزامات هویتی دین کنونی در مواجهه با دموکراسی واقعی کافی است.
این تفاوت بین دینداران آذربایجان و نیروهای موجود در بخش سیاسی است. رنگ و لعاب های سیاسی آنها و سکان مدیریتی موجب بروز تخیل خودبزرگ بینی در رابطه با دینداران شده است. این گروه ها که اپوزیسیون قدرتمندی هستند و دیندار را یک «فرقه» می بینند، در زمان بروز مشکلات سنگین کشور، به نیروی مهم و پیشرو دیندار اعتراف می کنند. جنگ ۴۴ روزه ساده ترین نمونه آن است. این موجودیت که با نهضت آزادی ۱۹۸۸ آغاز شد، اکنون سراسر آذربایجان را فرا گرفته است.
بررسی تمام مشکلات حیاتی کشور با در نظر گرفتن وحدت مردم دیندار محقق می شود. این ساده ترین حقیقت ناشناخته است.
این حقیقت که دینداران با تمام هستی خود و براساس اعتماد به نفسی که دارند بار سرنوشت ملت آذربایجان را به دوش می کشند، علت اصلی اضطراب کسانی است که از قدرت وجود دیندار ترسیده و آن را «فرقه» می نامند.
برای تأیید این موضوع کافی است نه به رفتار پر سر و صدای آنها، بلکه به آنچه می خواهند بر آن تأکید کنند نگاه کنید.
دفتر مطبوعاتی جنبش اتحاد مسلمانان آذربایجان
......................
پايان پيام/ ۲۱۳