به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ نزدیک به یک میلیون مسلمان روهینگیا در اردوگاه‌های کوچک در منطقه مرزی کاکس بازار بنگلادش زندگی می‌کنند.
بیشتر آنها از زمان فرار از سرکوب نظامی تحت رهبری ارتش در میانمار با اکثریت بودایی در سال ۲۰۱۷ در آنجا بوده‌اند و تا کنون برنگشته‌اند، اگرچه مقامات بنگلادشی چندین سفر به میانمار داشته‌اند تا پناهندگان را به کشورشان بازگردانند.
بیست پناهجوی مسلمان روهینگیا و هفت مقام بنگلادشی روز جمعه از شهر ماونگداو و روستاهای مجاور آن در ایالت راخین میانمار بازدید کردند تا ترتیبات اسکان مجدد را فراهم کنند. با این همه روهینگیایی‌ها آمادگی اردوگاه‌ها را برای بازگشت به کشورشان زیر سؤال برده و گفته‌اند که تنها در صورتی به‌طور دائم به کشور بازخواهند گشت که امنیت جانی آنها تضمین و به آنها حق شهروندی اعطا شود.
اولی حسین که از جمله پناهندگانی بود که از ایالت راخین دیدن کرد، به رویترز گفت: می‌خواهیم زمین خود را پس بگیریم و خانه‌های خود را در آنجا بسازیم. نمی‌خواهیم در کمپ‌ها محبوس شویم.
حسین، ۳۶ ساله و پدر شش فرزند گفت: ما فقط با شهروندی و تمام حقوق خود برمی‌گردیم.
دولت میانمار کارت‌های تأیید ملی روهینگیا (NVC) را به آنها ارائه می‌کند که پناهندگان روهینگیا آن را ناکافی می‌دانند.
ابوسفیان، پناهنده ۳۵ ساله و پدر سه فرزند گفت: میانمار زادگاه ما است و ما شهروندان میانماری هستیم و فقط با تابعیت به کشور باز خواهیم گشت. ما هرگز NVC را نمی‌پذیریم. این به‌طور مؤثر روهینگیا را به عنوان خارجی شناسایی می‌کند. مقامات حتی نام روستای من در راخین را تغییر داده بودند.
محمد میزان الرحمن، کمیسر امداد و مسئول بازگرداندن پناهندگان بنگلادش در کاکس بازار، گفت که بازگشت به کشور (میانمار) تنها راه حل است.
او به رویترز گفت: ما چیزی جز بازگشت ایمن، داوطلبانه، با عزت و پایدار نمی‌خواهیم.
الرحمن همچنین گفت که تیمی از میانمار ظرف یک هفته به بنگلادش می‌آید تا اعتماد روهینگیاها را افزایش دهد.
سخنگوی حکومت نظامی میانمار به تماس‌هایی که خواستار اظهار نظر بودند پاسخ نداد.
ارتش میانمار تا همین اواخر تمایل چندانی برای بازپس‌گیری روهینگیایی‌ها نشان نداده بود که سال‌ها به عنوان خارجی در میانمار تلقی و فاقد تابعیت بودند.
با این حال، یک هیئت میانماری در ماه مارس از اردوگاه‌ها بازدید کرد تا بازگشت چند صد نفر از پناهندگان را برای یک پروژه آزمایشی بازگشت به کشور بررسی کند.
یک مقام بنگلادش گفت که این پروژه حدود ۱۱۰۰ پناهجو را شامل می‌شود اما هنوز تاریخی مشخص نشده است. تلاش‌ها برای آغاز بازگشت به کشور در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ شکست خورد زیرا پناهجویان از ترس خشونت، از بازگشت خودداری کردند.
آژانس پناهندگان سازمان ملل متحد(UNHCR) گفت که هر پناهنده‌ای حق مسلم برای بازگشت به کشور خود دارد، اما این بازگشت نیز باید داوطلبانه باشد. این آژانس معتقد است که گفت‌وگو با پناهندگان روهینگیا برای تصمیم‌گیری آگاهانه ضروری است.
.........................
پايان پيام/ ۲۱۳