متن کامل سخنان مقام معظم رهبری به این شرح است :
بسم الله الرّحمن الرّحیم
به شما میهمانان گرامی، علماء و متفکران و سیاستمداران و مجاهدان که در چهارمین گردهمائی برای دفاع از فلسطین به جمهوری اسلامی ایران آمده‌اید خوشامد می گویم.
در فاصله این اجلاس با اجلاس قبلی که در روزهای 15 تا 17 ربیع‌الاول سال 1427 هجری قمری در تهران تشکیل شد حوادث مهم و تعیین‌کننده ای اتفاق افتاده است که افق آینده را در قضیه‌ی فلسطین روشنتر و وظائف ما را درباره‌ی این مسأله‌ی همچنان اصلیِ دنیای اسلام آشکارتر می سازد.
از جمله‌ی این حوادث مهم، شکست شگفت‌آور نظامی و سیاسی اسرائیل در برابر مقاومت اسلامی در جنگ 33 روزه‌ی لبنان در سال 1427 هجری‌قمری و ناکامی خفت‌‌آور رژیم صهیونیستی در جنگ 22 روزه‌ی جنایتکارانه‌اش با مردم و دولت قانونی فلسطین در غزه است.
اکنون رژیم غاصب که چند دهه با ارتش و تسلیحات خود و با پشتیبانی نظامی و سیاسی امریکا ، چهره مهیب و شکست ناپذیر نشان می داد ، دو بار از نیروهای مقاومت که با اتکاء به خدا و مردم ، بیش از اتکاء به سلاح و تجهیزات می‌جنگیدند ، شکست‌خورده و با وجود تمرینها و آماده‌سازیهای نظامی و سازمانهای عریض و طویل اطلاعاتی و حمایت بیدریغ امریکا و بعضی دولتهای غربی و همدستی برخی منافقان جهان اسلام ، انحلال و شیب تند سقوط و عدم کفایت خود در برابر موج نیرومند بیداری اسلامی را ظاهر ساخته است.
از سوئی دیگر جنایاتی که در حادثه تاریخی غزه از مجرمان صهیونیست سر زد ؛ کشتار وسیع مردم غیرنظامی ، ویران کردن خانه‌های بیدفاع ، سوراخ کردن سینه‌ی کودکان شیرخوار ، بمباران دبستان و مسجد، به کارگیری بمبهای فسفری و برخی سلاحهای ممنوع دیگر، بستن راه غذا و دارو و سوخت و دیگر نیازهای اولیه‌ی مردم در مدتی نزدیک به دو سال و بسی جنایات دیگر، ثابت کرد که غریزه وحشیگری و جنایت در سران دولت جعلی صهیونیست ، با دهه های آغازین فاجعه فلسطین هیچ تفاوتی نیافته و همان سیاست و همان خویِ درندگی و بی‌رحمی که فاجعه‌های دیر یاسین و صبرا و شتیلا را پدید آورد، امروز هم بعینه بر ذهن و دل ظلمانی این طاغوتهای زمان حاکم است که البته امروز با بهره گیری از پیشرفت فناوری ، دائره جنایت بسی گسترده تر و فاجعه بارتر می باشد.
چه آنان که با توهم شکست ناپذیری رژیم صهیونیست، شعار « واقع‌بینی » سر داده دست سازش و تسلیم در برابر غاصبان دراز کردند، و چه کسانی که به خیال باطل خود ، نسل دوم و سوّم سیاستمداران صهیونیست را مبرّا از جنایات نسل اوّل دانسته ، امید همزیستی سالم در کنار آنان را در دل پروراندند ، اکنون باید به خطای خود پی برده باشند.
اولا ً: با موج بیداری امت مسلمان و بالیدن نهال مقاومت اسلامی، آن هیبت دروغین فرو ریخته و نشانه‌های ناتوانی و درماندگی در رژیم غاصب آشکار گشته است و ثانیا ً خوی تجاوزگری و بی شرمی از جنایت در گردانندگان آن رژیم همان است که در دهه های اوّل بود و هرگاه بتوانند یا گمان ببرند که می توانند ، از هیچ جنایتی رویگردان نیستند.
اکنون 60 سال از اشغال فلسطین می گذرد ، در این مدت همه ابزارهای قدرت مادی در خدمت غاصبان قرار گرفته است ؛ از پول و سلاح و فناوری ، تا تلاشهای سیاسی و دیپلماسی و تا شبکه عظیم امپراتوری خبری و اطلاع رسانی.
به رغم این تلاش شیطانی گسترده و حیرت‌آور ، غاصبان و حامیان آنان نه تنها نتوانسته اند مساله مشروعیت رژیم صهیونیستی را حل کنند بلکه این مساله با گذشت زمان بغرنج تر هم شده است.
عدم تحمل رسانه های غربی و صهیونیستی و دولتهای حامی صهیونیزم در برابرِ حتی طرح سؤال و تحقیق درباره هولوکاست که بهانه غصب فلسطین بود، یکی از نشانه‌های این تزلزل و ابهام است.
اکنون وضع رژیم صهیونیستی از همیشه تاریخ سیاه خود در افکار عمومی جهان بدتر و پرسش از دلیل پیدایش آن جدّیتر است ، اعتراض بی سابقه و خودجوش جهانی از شرق آسیا تا امریکای لاتین علیه آن رژیم و تظاهرات مردمی در 120 کشور جهان و از جمله در اروپا و در انگلیس که خاستگاه اصلیِ این شجره‌ی خبیثه بود، و دفاع آنان از مقاومت اسلامی غزه و از مقاومت اسلامی لبنان در جنگ 33 روزه، نشان می دهد که یک مقاومت جهانی علیه صهیونیزم پدید آمده که در 60 سال گذشته هرگز تا این حد، جدی و حجیم نبوده است.
می توان گفت مقاومت اسلامی لبنان و فلسطین توانسته است وجدان جهانی را بیدار کند.
این درس بزرگی است ، هم برای دشمنان امت اسلامی که خواسته‌اند با زور و سرکوب ، دولتی و ملتی جعلی و فرمایشی بسازند و با مرور زمان ، آن را به واقعیتی انکارناپذیر تبدیل کرده و چنین تحمیل ظالمانه ای را در جهان اسلام ، عادی سازی کنند و هم برای امت اسلامی و به ویژه جوانان غیور و وجدانهای بیدار آن ، تا بدانند که مجاهدت در راه بازگرداندن حق پایمال شده ، هرگز ضایع نم یشود و وعده‌ی خداوند راست است که فرمود:
أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ. الَّذِینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلاَّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثِیراً وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزِیزٌ.
و خداون تعالی فرمود إِنَّ اللَّهَ لا یُخْلِفُ الْمِیعادَ، و فرمود عزوجل: وَ لَنْ یُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ، و فرمود : وَعْدَ اللَّهِ لا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَهُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ، و فرمود عز من قائل: فَلا تَحْسَبَنَّ اللَّهَ مُخْلِفَ وَعْدِهِ رُسُلَهُ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ ذُو انتِقامٍو کدام وعده از این وعده الهی صریحتر که فرمود: وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِکُونَ بِی شَیْئاً وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ.
مغالطه بزرگی که در قضیه فلسطین بر ذهن برخی از دست اندرکان چنگ انداخته این است که کشوری بنام اسرائیل یک واقعیت شصت ساله است و باید با آن کنار آمد ،من نمیدانم اینها چرا از واقعیتهای دیگری که در برابر چشم آنان است درس نمی گیرند؟ مگر کشورهای بالکان و قفقاز و آسیای جنوب غربی پس از هشتاد سال بی‌هویتی و تبدیل به بخشهائی از شوروی سابق، بار دیگر هویت اصلی خود را باز نیافتند؟ چرا فلسطین که پاره تن جهان اسلام است نتواند بار دیگر هویت اسلامی و عربی خود را بازیابد؟ و چرا جوانان فلسطینی که در شمار باهوشترین و مقاومترین جوانان عربند نتوانند اراده‌ی خود را بر این واقعیتِ ظالمانه فائق گردانند؟
مغالطه‌ی بزرگ دیگر آن است که گفته شود تنها راه نجات ملت فلسطین ، مذاکره است! مذاکره با کی؟ با رژیم غاصب و زورگو و گمراهی که جز به زور، به هیچ اصل دیگری معتقد نیست؟ آنان که به این بازیچه و فریب خود را دلخوش کردند چه به دست آوردند. آنچه آنها به عنوان حکومت خودگردان از صهیونیستها گرفتند، با صرفنظر از ماهیت تحقیرآمیز و اهانتبار آن، اولاً با هزینه‌ی سنگینِ اعتراف به مالکیت رژیم غاصب بر تقریباً سراسر فلسطین تمام شد، ثانیاً همان حکومت نیم بند و دروغین را هم با بهانه های واهی در مواردی زیر پای خود لگد کوب کردند؛ محاصره مرحوم یاسر عرفات در ساختمان مدیریتش در رام‌الله و انواع تحقیر و تذلیل او حادثه‌ای نیست که فراموش شود.
ثالثاً: چه در زمان عرفات و چه به ویژه پس از او با مسئولان حکومت خودگردان مانند رؤسای کلانتریهای خود رفتار کردند که وظیفه شان تعقیب و دستگیری مجاهدان فلسطینی و محاصره اطلاعاتی و پلیسی آنهاست، و بدینصورت تخم کینه را در میانه گروههای فلسطینی پاشیدند و آنها را به جان یکدیگر انداختند.
و رابعا : همان اندازه دستاورد ضعیف هم فقط به برکت جهاد مجاهدان و مقاومت غیور مردان و زنان تسلیم ناپذیر بود.
اگر انتقاضه‌ها رخ نم یداد صهیونیستها با وجود تنازل پی درپی رؤسای سنتی فلسطین در برابر آنها، همین اندازه را هم هرگز به آنان نمی دادند یا مذاکره با امریکا و انگلیس که بزرگترین گناه را در ایجاد و حمایت از این غده سرطانی مرتکب شده‌اند؟ و خود پیش از آنکه میانجی باشند طرف دعوایند؟ دولت آمریکا هیچگاه حمایت بی قید و شرط خود از رژیم صهیونیست و حتی از جنایتهای آشکار آن از قبیل ماجرای اخیر غزه را متوقف نکرده است.
حتی رئیس جمهور جدید امریکا هم که با شعار تغییر در سیاستهای دولت بوش بر سر کار آمده است ، از تعهد بی قید و شرط به امنیت اسرائیل دم می زند ، یعنی دفاع از تروریسم دولتی ، دفاع از ظلم و زورگوئی ، دفاع از قتل عام صدها مرد و زن و کودک فلسطینی در 22 روز ، این یعنی همان کژراهه دوران بوش و نه چیزی کمتر.
مذاکره با مجامع وابسته به سازمان ملل هم یک رویکرد عقیم دیگر است ، سازمان ملل شاید در کمتر نمونه ای همچون مساله فلسطین ، مورد آزمونِ افشاگر و رسواکننده قرار گرفته باشد.
شورای امنیت ، یک روز اشغال فلسطین به وسیله‌ی گروههای تروریست جرّار را سریعاً به رسمیت شناخت و نقشی اساسی را در پیدایش و تداوم این ظلم تاریخی بازی کرد و پس از آن چندین دهه همواره در برابر نسل کشی ها ، آواره سازیها ، جنایتهای جنگی و انواع جرائم گوناگون دیگر آن رژیم ، سکوت رضایت آمیز کرد و حتی هنگامی که مجمع عمومی رای به نژادپرست بودن صهیونیسم داد ، نه تنها با آن همراهی نکرد ، که در عمل 180 درجه با آن فاصله گرفت.
کشورهای زورگوی عالم که برخوردار از عضویت دائم در شورای امنیت اند از این مجمع جهانی همچون ابزار استفاده می کنند.
نتیجه آنکه نه تنها این شورا به کار امنیت در جهان کمکی نمی کند بلکه هرجا که قرار است مفاهیمی همچون حقوق بشر یا دموکراسی و امثال آن ، وسیله زیاده طلبی و سلطه بیشتر آنان گردد به کمک ایشان می شتابد و بر کارهای نا مشروع آنان پوششی از فریب و دروغ می‌افکند.
نجات فلسطین با دریوزگی از سازمان ملل یا از قدرتهای مسلّط و به طریق اولی از رژیم غاصب به دست نمی آید ، راه نجات فقط ایستادگی و مقاومت است ، با توحید کلمه فلسطینیان و کلمه توحید که ذخیره بی پایان حرکت جهادی است.
ارکان این مقاومت ، از سوئی گروه های مجاهد فلسطینی و آحاد مردم مؤمن و مقاوم فلسطین در داخل و خارج آن کشورند و از سوئی دیگر ، دولتها و ملتهای مسلمان در سراسر جهان ، به ویژه عالمان دینی و روشنفکران و نخبگان سیاسی و دانشگاهیان ، اگر این دو رکن مستحکم در جای خود قرار گیرد ، بیشک وجدانهای بیدار و دلها و اندیشه‌هائی که افسون تبلیغات امپراتوری خبری استکبار و صهیونیزم ، آنها را مسخ نکرده است ، در هر نقطه عالَم به یاری ذیحق و مظلوم خواهند شتافت و دستگاه استکبار را در برابر طوفانی از اندیشه و احساس و عمل قرار خواهند داد.
نمونه این حقیقت را در طول روزهای اخیر مقاومت پرشکوه غزه همه دیدیم ، گریه رئیس غربی یک سازمان خدماتی بین المللی در برابر دوربین رسانه ها ، اظهارات همدردانه فعالان سازمانهای بشردوستانه ، تظاهرات بزرگ و صمیمی مردم در قلب پایتخت های اروپائی و شهرهای امریکا ، اقدام شجاعانه رؤسای چند دولت در امریکای لاتین ، همه و همه نشانه آن است که دنیای غیرمسلمان نیز هنوز به دست نیروهای شرآفرین و فسادآفرین ـ که نام قرآنی آنها شیطان است ـ به طور کامل تسخیر نشده و هنوز میدان برای جولان حقیقت ، باز است.
آری ، مقاومت و صبر مجاهدان و مردم فلسطین و حمایت و کمک همه جانبه به آنان از سراسر کشورهای اسلامی خواهد توانست طلسم شیطانی غصب فلسطین را بشکند ، انرژی عظیم امت اسلامی می تواند مشکلات جهان اسلام و از جمله ، مشکل حاد و فوری فلسطین را حل کند.
اکنون خطاب من به شما برادران و خواهران مسلمان است در سراسر جهان و نیز به همه وجدانهای بیدار از هر کشور و ملت ، همت کنید و طلسم مصونیت جنایتکاران صهیونیست را بشکنید.
سران سیاسی و نظامی رژیم غاصب را که در فاجعه غزه نقش آفرین بودند به پای میز محاکمه بکشانید و به مجازاتی که عدل و عقل حکم می کند ، برسانید ، این اولین قدمی است که باید برداشته شود ، سران سیاسی و نظامی رژیم غاصب باید محاکمه شوند ، اگر جنایتکار مجازات شود ، راه جنایت برای آنان که انگیزه و جنون آن را دارند ناهموار خواهد شد ، آزاد گذاشتن عاملان جنایتهای بزرگ ، خود عامل و مشوق جنایتهای دیگر است .
اگر امت اسلامی پس از جنگ 33 روزه‌ی لبنان و آن فاجعه آفرینی های دهشتناک ، مجازات صهیونیستهای فاجعه‌آفرین را بجدّ مطالبه میکرد، اگر این مطالبه بحق پس از به خاک و خون کشیدن کاروانهای عروسی در افغانستان و پس از جنایات بلک واتر در عراق و پس از رسوائیهای سربازان امریکائی در ابوغریب و غیر آن صورت می گرفت ، امروز ما شاهد کربلای غزه نمی‌بودیم.
ما دولت ها و ملت های مسلمان در آن قضایا وظیفه ای را که قانون عقل و عدل بدان حکم می کرد انجام ندادیم و نتیجه آن چیزی است که امروز شاهد آنیم ، جای تاسف عمیق است که برخی از دولتها و سیاستمداران جهانی ، از مقولات اخلاقی و قضاوت وجدانی بشری ، سخت بیگانه اند ، برای آنها قتل‌عامِ بیش‌از 1350نفر و زخمی کردن حدود 5500 نفر مردم بی سلاح و بسیاری کودک در ظرف فقط 22 روز در غزه ، هیچ حساسیتی برنمی انگیزد ؛ قاتلان و مجرمان نه تنها مجازات نمی‌شوند، که پاداش هم می گیرند ، امنیت رژیم سفاک یک امر قدسی که باید در هر حال از آن دفاع کرد به شمار می آید و طرف مظلوم ، چه دولتی که با رأی قاطع مردم بر سر کار آمده و چه مردمی که آن دولت را بر سر کار آورده اند ، متهم و محکوم می شوند ، این است حکم دیوان سیاستی که با اخلاق و وجدان و فضیلت، نسبتی ندارد و آبش با آن به یک جو نمی رود ،این دولتها هنگامی که نفرت عمیق افکار عمومی را از خود مشاهده می کنند، بی آنکه علت آشکار آن را ببینند، به سراغ باز هم سیاست ورزی می روند و این چرخه معیوب همچنان ادامه می‌یابد.
برادران و خواهران عزیز در همه جهان اسلام ، از تجربه‌ها درس بگیریم ، امت بزرگ ما امروز به برکت بیداری اسلامی، دارای قدرت عظیمی است ، کلید حل مشکلات فراوان کشورهای اسلامی ، در دست همت و یکپارچگی این مجموعه شگرف است ، و مساله‌ی فلسطین ، فوری‌ترین مساله‌ی جهان اسلام است.
گاهی شنیده می شود که کسانی می گویند: فلسطین یک مساله‌ی عربی است ، این سخن به چه معنی است؟ اگر مقصود آن است که عرب ، احساسات خویشاوندانه تری دارد و مایل است خدمت و مجاهدت بیشتری تقدیم کند، این چیز پسندیده ای است و ما به آن تبریک میگوئیم ، ولی اگر معنی این سخن آن است که سران برخی کشورهای عربی به ندای یا للمسلمین مردم فلسطین کمترین توجهی نکنند و در قضیه مهمی مانند فاجعه غزه با دشمن غاصب و ظالم همکاری کنند و بر سر دیگران که ندای وظیفه ، آرامشان نمی گذارد فریاد بکشند که شما چرا به غزه کمک می کنید ، در این صورت هیچ مسلمانی و هیچ عربی غیور و با وجدانی این سخن را نمی پذیرد و گوینده آن را از سرزنش و تقبیح معاف نمی دارد ، این همان منطق اخزم است که پدر خود را کتک می زد و اگر کسی دخالت می کرد بر سر او فریاد می کشید؛ پس از او هم پسرش آن پدر بزرگ را به باد مشت و کتک میگرفت و این در زبان عربی مَثَل شد که: انَّ بَنیَّ رمّلونی بالدّم شِنشِنةٌ اَعرِفُها من اَخزَم
کمک همه جانبه به مردم فلسطین و حمایت کامل از آنان واجب کفائی بر همه مسلمانان است ، دولتهائی که به جمهوری اسلامی ایران و برخی دیگر از کشورهای مسلمان به خاطر کمک به فلسطین خرده می گیرند، خود متحمل این کمک و حمایت شوند تا تکلیف اسلامی از دیگران ساقط شود ، و اگر همت و توان و شجاعت آن را ندارند ، بهتر است به جای خرده گیری و کارشکنی ، قدرشناسِ اقدامات مسئولانه و شجاعانه دیگران باشند.
حضار محترم ، شما که در این گردهمائی حضور یافته اید، در مسئله‌ی فلسطین صاحبنظر و اندیشه‌ورید. وظیفه‌ی تاریخی امروز ما تکرار سخنان و تئوریهای ناتوانِ گذشته نیست، بلکه ارائه راهکاری است که فلسطین را از زیر ستم رژیم صهیونیستی آزاد کند.
پیشنهاد ما یک راهکار کاملاً منطبق بر مردمسالاری است که می تواند منطق مشترک همه افکار جهانی باشد ، آن پیشنهاد این است که همه صاحبان حق در سرزمین فلسطین اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی در یک همه پرسی ، ساختار نظام خود را انتخاب کنند و همه فلسطینی هائی که سالها مشقت آوارگی را تحمل کرده اند نیز در این همه پرسی شرکت کنند.
دنیای غرب باید بداند که نپذیرفتن این راه حل نشانه پایبند نبودن به دموکراسی است که پیوسته از آن دم می زنند و این آزمون افشاگر دیگری بر علیه آنان خواهد شد.
آزمون قبلی آنان نیز در فلسطین بود که نتیجه انتخابات کرانه باختری و غزه را که روی کارآمدن دولت حماس بود نخواستند بپذیرند.
کسانی که دموکراسی را تا جائی می پذیرند که نتائج آن مطلوب آنان باشد ، جنگ طلب و ماجراجویند و اگر از صلح دم می زنند جز دروغ و فریب نیست.
اکنون مسأله بازسازی غزه یکی از فوری ترین مسائل فلسطین است ، دولت حماس که منتخب اکثریت قاطع فلسطینیان است و حماسه مقاومتش در ناکام گذاشتن رژیم صهیونیستی ، درخشانترین نقطه در تاریخ صد ساله اخیر فلسطین است ، باید مرکز همه فعالیتهای مربوط به بازسازی قرار گیرد.
شایسته است که برادران مصری راه کمک ها را باز کنند و بگذارند که کشورها و ملتهای مسلمان به وظیفه خود در این مهم عمل کنند.
در پایان یاد شهیدان جنگ 22 روزه را که با خون خود غزه فلسطین را به عزت اسلام و عرب مبدل کردند گرامی می دارم و برای آنان طلب مغفرت و رحمت می کنم و نیز به همه شهیدان فلسطین و لبنان و عراق و افغانستان و همه شهیدان اسلام و به روح مطهّر امام راحل عظیم الشأن درود می فرستم.
از خداوند متعال عزت اسلام و مسلمین و نزدیکی هر چه بیشتر ملتهای مسلمان به یکدیگر و بیداری روزافزون دنیای اسلام را مسألت می کنم.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
پايان پيام/104