خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

شنبه ۳۰ تیر ۱۴۰۳
۱:۳۲
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
پنجشنبه
۲۵ خرداد
۱۴۰۲
۸:۴۱:۳۹
منبع:
ایکنا
کد خبر:
1373169

آیت الله رمضانی: زبان قرآن، زبان عقل و فطرت است

دبیرکل مجمع جهانی اهل بیت(ع) اظهار داشت: زبان قرآن، زبان عقل و فطرت است و مردم در همه عصر‌ها می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ  دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) گفت: غرب تلاش دارد تا سبک زندگی اسلامی را که مبتنی بر عدالت، معنویت وعقلانیت است در مسیر سکولاریسم و لیبرالیسم قرار دهد. اگر محتوای نظام با لیبرالیسم اخلاقی، فرهنگی و سیاسی همراه شود، اصول و مبانی نظام منحرف خواهند شد.

آیت الله «رضا رمضانی» عصر دیروز ـ چهارشنبه ۲۴ خردادماه 1402 ـ در جمع اساتید و طلاب جامعةالمصطفی العالمیه واحد تبریز اظهار کرد: زبان قرآن، زبان عقل و فطرت است و همه عصر‌ها می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

وی به برخی شبهات و نظرات در رابطه با قرآن اشاره کرد و افزود: به تعبیر برخی روشنفکران دینی، قرآن کتاب قانون و زندگی نیست، بلکه پاره‌ای از معجزات و پندهاست، اما آیات مرتبط با مقاومت و جهاد قرآن کاربردی در دنیای امروز ندارد.

دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) افزود: عده‌ای دیگر قرآن را متعلق به عصری خاص دانستند و برخی نیز عربی بودن زبان قرآن را بهانه کرده و آن را مختص بخشی از انسان‌ها دانستند که در پاسخ به این عده باید گفت زبان قرآن، زبان عقل و فطرت است و مردم در همه عصر‌ها می‌توانند از آن بهره‌مند شوند.

آیت‌الله رمضانی ادامه داد: بخشی از آموزه‌های قرآن، تربیت گرایش‌های مقدس آدمیان است، در همه حوزه‌ها و نه فقط برای شیعیان و مسلمانان و نه فقط برای ادیان ابراهیمی، بلکه می‌توانیم آموزه‌های قرآنی را برای همه انسان‌ها مطرح کنیم.

وی با بیان اینکه قرآن برای بشر و یک کتاب و نسخه برای عرصه های مختلف زندگی است، اظهار کرد: براساس آیات و روایات، اولین وظیفه ما تفقه در دین است و باید دانش دین را به شکل عمیق یاد بگیریم، دین را بشناسیم، آن را باور کنیم و متدین باشیم.

دبیرکل مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) یادآور شد: ضرورت دارد دین را دقیق، جامع و عمیق یاد بگیریم، اگر دین دقیق، جامع و عمیق دانسته شود، بهتر می‌توانیم آن را تعلیم دهیم.

وی درباره توقعات و انتظارات جامعه از طلاب، گفت: مردم توقع دارند که طلاب دین را خوب یاد بگیرند و درست و جامع یاد دهند، در این راستا توجه و اهمیت به آداب و سنن قدیم حوزه علمیه مهم است و حفظ و استمرار سنن ضرورت دارد.

...........................................
پایان پیام/ 167