به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ مسئله آوارگان اقلیت مسلمان روهینگیا، از جمله مسائل مطرح در جهان اسلام است.
اقلیت مظلومی که در طول سال‌های متمادی در معرض
وحشیانه‌ترین حملات از سوی حزب حاکم در این کشور و شبه نظامیان بودایی قرار دارند.
این حملات در سال‌های ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۷ به اوج خود رسید
و هزاران نفر توسط بوداییانی که از سوی حکومت حمایت می‌شدند، کشته و آواره گشته و
در طول این سال‌ها، خانه‌های زیادی آتش زده و مساجد بسیاری ویران شد.
در ماه سپتامبر ۲۰۱۷ ارتش میانمار با حمله به
محل استقرار روهینگیا و به آتش کشیدن خانه‌های مسلمانان، کشتار مردان و به اسارت
بردن و حتی تجاوز جنسی به زنان و دختران، در صدد «کوچ اجباری» آنان به بنگلادش
برآمدند.
این آوارگان در شرایط بسیار سختی به سر برده و کمکهای
سازمان‌های بین‌المللی تنها راه آنها برای ادامه حیات است.
از سوی دیگر کاهش کمکهای سازمان‌های بین‌المللی در دو مرحله در ماه مارس سال جاری از ۱۲ دلار در ماه به ۱۰ دلار و ۸ دلار زندگی را برای این آوارگان سخت‌تر کرد.
در همین رابطه یک پژوهشگر میانماری که خواست نام او
فاش نشود در گفت و گو با تقریب، با اشاره به سیطره قدرت‌های
بزرگ همچون آمریکا بر سازمان ملل، گفت: سازمان ملل برای حل مشکلات مسلمانان
میانمار تاثیرگذار نیست، دولت میانمار به آنها اجازه ورود نداده و آنها نیز قادر
به فشار و تاثیرگذاری بر دولت نظامی میانمار نیستند، یک علت هم این است که سازمان
ملل در این زمینه به ویژه تحت سیطره آمریکا و اسرائیل قرار دارد و به همین سبب
خیلی جدیت ندارد.
برقراری وحدت نخستین وظیفه علمای مسلمان است
وی با بیان این که این مدعیان حقوق بشر از این شعار
استفاده ابزاری می‌کنند، اختلافات میان فرقه‌ها و گروه‌ها
و طوایف مختلف اسلامی را نخستین وظیفه علمای مسلمان دانست و اظهار داشت: اگر اختلافات میان مسلمانان پایان یابد و وحدت و یکپارچگی میان
مسلمانان برقرار شود، در آن صورت از این ظرفیت بزرگ می‌توان برای کمک به حل مشکلات
فاجعه‌بار مسلمانان روهینگیا استفاده کرد.
این اندیشمند میانماری در ادامه سخنان خود توضیح
داد: مسلمانان روهینگیا دو دسته هستند، یک دسته در داخل خود میانمار که در معرض
ظلم و ستم و سرکوب قرار دارند و حقوقشان هر روز نقض می‌شود و به همین سبب هر روز
شرایط زندگی آنها سخت‌تر می‌گردد، دسته دیگر مسلمانان روهینگیا در خارج از میانمار
که در کشورهایی مانند بنگلادش آواره‌اند.
وی ادامه داد: آنهایی که در بنگلادش هستند، شرایط سختی دارند، اما به هر حال کمک‌هایی
برای آنها ارسال می‌شود، اما مسلمانان داخل میانمار وضعیتشان به مراتب از آنها بدتر
و وخیم‌تر است به این دلیل که در محاصره هستند و هیچ کمکی به سبب مانع تراشی دولت میانمار
به آنها نمی‌رسد.
مسلمانان میانمار دوست دارند به کشور خود بازگردند
این عالم میانماری در ادامه افزود: نکته دیگر اینکه
مسلمانان روهینگیا دوست دارند به کشور خودشان برگردند، به شرطی که تضمینی وجود
داشته باشد که از یک زندگی عادی و امن و آرام همانند دیگر قشرهای مردم میانمار برخوردار
باشند، به همین سبب آنها همچنان مطمئن نیستند که در صورت بازگشت به کشورشان، دولت
میانمار حقوقشان را به آنها برگردانده و از سرکوب آنها دست بردارد و دیگر آنها را
مورد آزار و اذیت قرار ندهد.
وی خاطرنشان کرد: وظیفه نهادها و سازمان‌های بین‌المللی
و سازمان همکاری اسلامی این است که با فشار بر دولت میانمار، از آن برای جلوگیری
از نقض حقوق مسلمانان روهینگیا تضمین و تعهد بگیرند. درباره سازمان همکاری اسلامی
باید گفت با توجه به اینکه 57 کشور عضو آن هستند، از اهرم‌های فشار و ظرفیت بالایی
برای کمک به حل مشکل مسلمانان میانمار برخوردار هستند و می‌توانند از طریق رایزنی
با مقامات میانمار به آنها کمک کنند.
کشورهای بزرگ اسلامی نقش‌آفرینی کنند
وی افزود: کشورهای بزرگی مانند جمهوری اسلامی ایران،
ترکیه، اندونزی، مالزی، پاکستان، مصر و عربستان و دیگر کشورها می‌توانند در این زمینه
نقش آفرینی کنند و مثلا هیئت عالی‌رتبه‌ای از مقامات این کشورها به میانمار سفر
کنند و دولت این کشور را برای رعایت کردن حقوق مسلمانان روهینگیا و اجتناب از نقض
آن متقاعد کنند. به نظرم کشورهای اسلامی می‌توانند با یک موضع یکپارچه و متحد و
قاطع به نقض هدفمند و مستمر حقوق مسلمانان روهینگیا پایان دهند.
این پژوهشگر میانماری درباره عواقب قطع کمکهای
غذایی از سوی سازمان ملل برای مسلمانان روهینگیا به تقریب گفت: مسلمانان در داخل
میانمار در محاصره هستند و دولت میانمار مانع رسیدن کمکهای بشردوستانه می‌شود و
محدودیت‌ها و موانع زیادی در برابر رسیدن این کمک‌ها وجود دارد.حتی با وجود ارسال
کمک‌ها، با مانع بزرگی به نام دولت میانمار روبرو شده و این دولت اجازه نمی‌دهد
کمکهای بشردوستانه به مسلمانان میانمار که در نقاط دوردست هستند، برسد.
وی ادامه داد: از سویی بخشی از کمکهای بشردوستانه مورد سرقت قرار می‌گیرد و
به دست مسلمانان آواره روهینگیا نمی‌رسد. به همین سبب باید سازوکاری منظم و قوی
برای رسیدن کمکهای بشردوستانه به مسلمانان آواره روهینگیا در داخل و خارج ایجاد
شود و کشورهای اسلامی در این زمینه می‌توانند نقش اساسی ایفا کنند.
.........................
پايان پيام/ ۲۱۳