به گزارش خبرگزاری اهل بيت (ع) ـ ابنا ـ این اظهارات آگاهان امور سياسی افغانستان در حالی مطرح می شود که یک تعداد از رهبران سیاسی فراری زمان جمهوریت که در کشورهای اروپایی زندگی می کنند، گفته می شود که در تلاش ایجاد گروپ های مسلح علیه حکومت موجود در کشور می باشند.
نقیب الله داوری، كارشناس امور سیاسی افغانستان گفت: آنان که در طول ۲۰ سال جمهوریت ادعا
رهبری از قوم خود را داشتند و از آدرس قوم شان به بالاترین مقام دولتی رسیده بودند
و با داشتن اختیارات و امکانات فراوان؛ اما برای کشور و قوم خود اندک کاری رو
بنایی و زیر بنایی را انجام ندادند، فقط در فکری فرزندان و اقاریب خود بودند، از
این جهت مردم از آنان فاصله گرفتند و دیگر دنباله رو آنان نیستند.
وی با بیان اینکه رهبران زمان جمهوریت کار نامه ای خوبی ندارند
که مردم بار دیگر به حرف های آنان گوش کنند، علاوه کرد: شهروندان به دنبال رهبرانی
هستند که دلسوزانه برای جامعه و کشور خدمت کنند و تنها دنبال منافع خود و فامیل
خود نباشند.
داوری گفت: برخی کشورهای جهان که در طول سال‌های گذشت در جنگ و
صلح افغانستان دخیل بودند و از تعدادی از رهبران سیاسی کشور به عنوان رهبران قومی
حمایت می کردند، آنان نیز از این رهبران رو گردانیده اند و از آنان حمایت نمی کنند.
این كارشناس امور سیاسی افغانستان خاطر نشان ساخت: رهبران سیاسی زمان جمهوریت
بخاطر حفظ جایگاه و منافع مادی شان آن قدر مسایل قومی را داغ کرده بودند که به یکی
از بحث های محوری برخی رسانه های تفرقه انداز تبدیل شده بود.
وی تاکید کرد: خود خواهی های رهبران سیاسی و اختلافات برسر قدرت
سبب شد که زیر ساخت های کشور توسعه پیدا نکند و بسیاری از مردم درگیر فقر و دست به
مهاجرت های غیری قانوی بزنند.
محمد زمان یعقوبی، يكی ديگر از كارشناسان امور سياسی افغانستان گفت: کسانی که بنام
«رهبر» در طول ۲۰ سال گذشته بیت المال را چور و چپاول کردند و منافع خود را نسبت
به منافع ملی ترجیح دادند، به این دلیل دیگر در بین مردم کشور جایگاهی ندارند.
وی ابراز داشت: عدم دلسوزی رهبران سیاسی به کشور و مردم و
وابستگی آنان به استخبارات کشورهای غربی در طول ۲۰ سال دوران جمهوریت،
باعث این شد که فقر و گرسنگی در افغانستان بیشتر شود و جامعه در یک بحران اقتصادی
ناگوار قرار بگیرد.
یعقوبی همچنین تاکید کرد: بحران موجود اقتصادی در کشور حاصل
خیانت ها و دزدی های رهبران سیاسی است که در طول ۲۰ سال میلیاردها دلار
کمک جامعه جهانی را حیف میل کردند و به خارج از کشور انتقال دادند.
.........................
پايان پيام/ ۲۱۳