خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

پنجشنبه ۸ آذر ۱۴۰۳
۲۲:۲۹
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
سه‌شنبه
۳ مرداد
۱۴۰۲
۸:۱۲:۳۳
منبع:
ابنا
کد خبر:
1382113

بررسی اشکالات وارد بر نگرش علامه طباطبایی در تفسیر خزائن الهی در «آیین حکمت»

شماره ۵۰ از فصلنامه علمی ـ پژوهشی «آیین حکمت» به صاحب امتیازی دانشگاه باقرالعلوم(ع) منتشر شد.

آآ

به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ شماره ۵۰ از فصلنامه علمی پژوهشی «آیین حکمت» به صاحب امتیازی دانشگاه باقرالعلوم(ع) با 5 عنوان مقاله منتشر شد.

عناوین مقالات این شماره بدین قرار است: «ادراک زمان با توجه به نفس‌شناسی صدرایی»، «تبیین رابطه ذهن و ماده در فلسفه ملاصدرا و امکان‌سنجی آن در فیزیک کوانتومی بوهم»، «انفکاک‌ناپذیری دوگانه‌انگاری جوهری از دوگانه‌انگاری ویژگی از منظر فلسفه اسلامی»، «نقد و بررسی اشکالات وارد بر نگرش علامه طباطبایی در تفسیر خزائن الهی»، «ادله قرآنی ضرورت تناسخ ملکی جایگزین معاد در ترازوی نقد».

در طلیعه مقاله «نقد و بررسی اشکالات وارد بر نگرش علامه طباطبایی در تفسیر خزائن الهی» آمده است: تفاسیر مختلف از واژه «خزائن» در آیه شریفه «وَ إِنْ مِنْ شَیْ‏ءٍ إِلاَّ عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ» (حجر: ۲۱) سبب تشتت آرای مفسران در این زمینه گردیده است. از جمله اندیشمندانی که به تبیین این آیه همت گماشته‌اند، علامه طباطبایی است که با صبغه فلسفی می‌کوشد ضمن توجه به معنای ظاهری آیه و با تکیه بر اصول فلسفی همچون تشکیک وجود، تفسیری متناسب با آموزه‌های دینی برای خزائن الهی ارائه دهد. برخی از پژوهشگران بر تفسیر فلسفی ایشان از خزائن اشکالات متعددی را وارد کرده‌اند که گاه ناشی از بدفهمی از عبارات ایشان است. نوشتار حاضر با روشی توصیفی- تحلیلی، ضمن مروری بر رویکرد تفسیری علامه طباطبایی در آیه مذکور، به نقد و ارزیابی اشکال‌های مطرح‌شده به تفسیر ایشان می‌پردازد. بررسی‌ها بیانگر آن است که علامه با درنظرگرفتن مراتبی در عالم وجود، می‌کوشد تحلیلی وجودی از این آیه برای نزول فیض و رحمت الهی در مراتب مختلف هستی ارائه دهد؛ از این رو موجودات محدود و مقدر که در ابتدای امر همان امور جسمانی‌اند، پیش از نزول و ظهور در عالم ماده، حقایقی ورای این عالم دارند که خزائن نامیده شده و متعلق به عالم امرند. این خزائن چون قبل از تنزل و تقدرند، محدود به حد و قدر مادی نیستند؛ اگرچه محدود به حد معلولیت (قدر امکانی)‌اند».

..............................

پایان پیام/348