خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

پنجشنبه ۱۵ شهریور ۱۴۰۳
۱۴:۳۰
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
دوشنبه
۹ مرداد
۱۴۰۲
۱۵:۴۳:۰۹
منبع:
ابنا
کد خبر:
1383905

امام حسین علیه‌السلام؛ امیرِ قلب‌ها

قلمرو حسینی ریشه یافته در جان بشریت به عنوان بزرگترین حاکمیت، پذیرای همه کسانی است که با روش‌های مختلف به سویش می‌آیند و حاضرند برایش جان خویش را فدا کنند.

آآ

خبرگزاری اهل‌بیت(ع) – ابنا - کربلا جایگاهی است که امام حسین(ع) با فداکاری و به قربانگاه آوردن خانواده خود، نهضتش را در آن جاودانه نمود. نهضتی که با گذشت روزها و سال‌ها قوی‌تر و قوی‌تر می‌شود و ما اکنون میراث دار این جریان سترگ هستیم که پایه‌های آن بیش از هزار سال پیش بنا نهاده شده است.

رسول خدا (ص) فرمود: «إن لقتل الحسين(ع) حرارة في قلوب المؤمنين لا تبرد أبدا»؛ شهادت امام حسین(ع) حرارتی در جان مومنان برافروخته است که هیچگاه سرد نخواهد شد.» این پیش‌بینی پیامبر گرامی اسلام(ص) در زمانی بود که سالار شهیدان هنوز کودک بود.

عقیله بنی‌هاشم حضرت زینب(س) این حرارت و ارادت به سیدالشهدا(ع) را هنگامی به واقعیت پیوند داد که شکست، گریبانگیر بخش زیادی از مردم شده بود، شمشیر مدعیان خلافت اسلامی، اجساد خوبان جهان را تکه تکه کرده بود و زنان و کودکان دربند را در مسیر طولانی‌ترین جاده‌ای قرار داده بود که کوفه را به شام میرساند؛ اسیرانی که پس از تحمل رنج سفر طاقت‌فرسا مورد تمسخر دشمنان قرار گرفتند.

سرانجام زینب(س)، دختر حیدر کرار و سالار زنان جهان حضرت زهرا(س) در قصر ستمکارترین جنایتکاران چنین فریاد بر آورد: «فَکِد کَیْدک وَاسْعَ سَعْیک و ناصِبْ جُهْدَک فوالله لا تمحُو ذکرنا و لا تُمیتُ وَحْیَنا»؛ ای یزید! هر آنچه می‌توانی حیله کن و تمامی تلاشت را به کار بند، قسم به خداوند نخواهی توانست یاد ما را از میان برداری و رابطه ما با وحی را بمیرانی.

به راستی چه رازی در پس این واقعه عظیم نهفته است که با وجود فاجعه‌بار بودنش، هیچگاه فراموش نشده و غبار تاریخ بر آن ننشست؟ حادثه‌ای که پیش از آن، نه چشم‌ها مانند آن را دیده بود و نه گوش‌ها نمونه آن را شنیده بود. ناظران همچون پدیده‌های دیگر، این حادثه را نیز واکاوی کردند، اما در پایان به حکایتی تبدیل شد که بزرگ‌ترین محبت‌ها را در جان انسان‌ها قرار داد، آنگونه که «عابس بن شبیب شاکری» را وادار کرد تا بگوید: محبت حسین(ع) مرا دیوانه کرد. این حکومت بر قلب‌ها تنها مورد پذیرش کسانی است که کربلا الهام‌‌بخش آنان باشد.

این حاکمیت را نمی‌توان از طریق تحلیل سیاسی یا بحث‌های  فلسفی، روانشناسی و جامعه‌شناسی محقق ساخت و شاید بهترین افراد در این امر کسانی باشند که در یافتن حقیقت، این دانش‌ها سد راهشان نشده باشد. دوستدار واقعی به دنبال دلایلی است که جانش را بر طبق اخلاص گذاشته و با سلاله پاکی که درخت اسلام را در کربلا آبیاری کرد، همراه شود.

قلمرو حسینی ریشه یافته در جان بشریت به عنوان بزرگترین حاکمیت، پذیرای همه کسانی است که با روش‌های مختلف به سویش می‌آیند و حاضرند برایش جان خویش را فدا کنند.


به قلم: دکتر احمد سعدی، استاد حوزه و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران

....................

پایان پیام