به گزارش خبرگزاری اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ آیت‌الله «سیدرحیم توکل» عضو مجلس خبرگان رهبری، روز هفتم آذرماه در مراسم عزاداری ایام فاطمیه در دفتر مقام معظم رهبری در قم، با بیان اینکه انسان صاحبدل با خواندن یک آیه از قرآن متحول می‌شود، گفت: آیات و روایات، دورنمای صحنه قیامت را بسیار سنگین بیان کرده است؛ یک تعبیر وجود دارد که اگر در خانه کس است یک حرف بس است؛ بعضی آیات نیز جداً این‌گونه است. اگر دل واقعاً دل باشد و انسان صاحبدل، یک آیه او را متحول می‌کند.
وی ادامه داد: خداوند در آیه ۳۴ سوره عبس درباره روز قیامت می‌فرماید: «یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ؛ روزی که آدمی از برادرش می‌گریزد»، روز قیامت انسان از همسر، فرزند، پدر و مادرش فرار می‌کند؛ همان پدر و مادری که در دنیا نگران حال فرزندشان بودند در روز قیامت از فرزندشان هم فرار می‌کنند به حدی که نه فرزند، پدر و مادر را می‌شناسد و نه پدر و مادر، فرزند را و همه از یکدیگر فرار می‌کنند تا جان خود را سالم به در ببرند. همین یک آیه برای تحول و بیداری انسان کافی است.
این استاد برجسته اخلاق حوزه علمیه قم با اشاره به چرایی ترس از خدا و روز قیامت گفت: خداوند ترسی ندارد که انسان از او بترسد، انسان از ظلم و ظالم می‌ترسد؛ حالا ما چرا از قیامت می‌ترسیم؟ چون یک‌سری کارها از ما سر زده است که فقط خدا می‌داند و اگر پرده‌ها کنار برود رسوایی بزرگی پیش می‌آید و علاوه بر رسوایی، عقوبت این اعمال بد را هم باید بکشیم.
وی ادامه داد: در این دار دنیا من چه کار کردم، شما نمی‌دانید و شما چه کار کردید من نمی‌دانم، چون خداوند ستارالعیوب است و پرده انداخته و از کار یکدیگر بی‌خبر هستیم، اما در روز قیامت این پرده را کنار می‌زنند و کارها را برملا می‌کنند، حالا اگر کسی گناهی انجام داده و توبه نکرده است، خداوند گناهش را مطرح می‌کند و آنجا رسوا و مورد عذاب قرار می‌گیرد.
*برخورد خدا بر اساس عمل انسانهاست
عضو مجلس خبرگان رهبری برخورد خدا با انسان‌ها را براساس عمل آن‌ها برشمرد و گفت: برخورد خدا با انسان‌ها براساس عملکرد خود آن‌هاست؛ اگر کسی عزیز یا ذلیل شد خودش کاری انجام داده است، پس آنچه در دنیا انجام دادید در آخرت به شما برمی‌گردانند. اصلاً در همین دنیا هم هر چه به سر ما می‌آید به‌خاطر عملکرد خود ماست، برای همین خداوند در آیه ۳۸ سوره مدثر فرمود: «کُلُّ نَفْسٍ بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ؛ هر نفسی در گرو عملی است که انجام داده است.» پس کسی را سرزنش نکنید؛ چون هر کس مرهون عملکرد خودش است.
وی تأکید کرد: ملاک عملکرد انسان، خود فرد است و خداوند در آخرت به هیچ چیز دیگری نگاه نمی‌کنند. حضرت نوح(ع)، پیغمبر است؛ ولی پسری دارد که با رفیق بد نشست و منحرف شد و اینجا خدا هیچ ملاحظه‌ای نکرد که پسر پیغمبر است و در آن طوفان حضرت نوح را نجات داد، اما پسرش را غرق کرد. پدر عزیز بود، اما چون پسر به انحراف رفت ادبش کردند و او را به جهنم انداختند.
*اهمیت ولایت در پذیرش اعمال
آیت‌الله توکل در ادامه معیار پذیرش اعمال را ولایت دانست و گفت: نماز صبح دو رکعت است، باید بگویید چشم و آن را بلند بخوانید؛ ولی نماز ظهر چهار رکعت است و آن را باید آهسته بخوانید اینجا هم باید بگویید چشم و اطاعت کنید، اما این اعمال را باید با رنگ ولایت بخوانید. حالا آیا ولایت، همین که بگوییم جانم فدات یا امیرالمؤمنین(ع)، است؟ اینکه شعاری بیش نیست، یا اینکه بگوییم یا امام حسین(ع) نبودم کربلا که جانم را فدایت کنم، این هم که شعار است و از ما شعار نخواستند، در اکثر آیات قرآن که بحث «الَّذینَ آمَنُوا» می‌آید «عَمِلُوا الصّالحاتِ» هم کنارش است و از ما عمل صالح خواسته‌اند.
این استاد حوزه اظهار کرد: در روایات مگر نفرمودند با ظالم بجنگید و یاور مظلوم باشید، و هیچ‌کدام هم قید ندارد، ظالم اگر مسلمان باشد باید با او بجنگید و مظلوم هم اگر نامسلمان باشد باید یاری‌اش کنید که در سیره مولا جنگ با ظالم و یاری مظلوم ملاک بود، پس اگر در سیره ما هم این‌گونه ملاک بود عمل ما ولایی و در حد ولایت است، اما اگر در ظلم ظالم سکوت کردیم در خط ولایت نیستیم.
وی تأکید کرد: در مسیری باشید که اهل بیت(ع) در آن مسیر هستند، اگر این‌گونه عمل کردید در ولایت راست می‌گویید و حسینی هستید؛ ولی اگر این‌گونه عمل نکردید و فقط شعار دادید به خودمان داریم دروغ می‌گوییم.
عضو مجلس خبرگان رهبری به علت جهنمی شدن مظلوم اشاره و بیان کرد: در روایت است که گاهی مظلوم هم مثل ظالم به جهنم می‌رود، چون ظالم به‌خاطر ظلمش به جهنم می‌رود، ولی مظلوم چون سکوت در برابر ظلم کرده به جهنم می‌رود، سکوت مظلوم باعث میدان دادن به ظالم است که اگر مظلوم اعتراض می‌کرد ظالم خودش را جمع می‌کرد یا ظلمش را کم می‌کرد. پس مظلوم نباید با سکوتش ظالم‌پروری کند و این منطق قرآن و دین است.
آیت‌الله توکل در پایان با بیان اینکه عمل مهم‌تر از شعار است، گفت: یاری کردن اهل بیت(ع) به لباس سیاه پوشیدن در ماه محرم نیست، هر چند لباس سیاه شعار ماست و گریه بر امام حسین(ع) اعتقاد ماست و اشک بر امام حسین(ع) هم مرام ماست و ناله زدن دین ماست، اما اصل یاری کردن امام حسین(ع) یاری عملی در میدان عمل است. از ما عمل صالح خواسته‌اند، حالا لباس سیاه تن نکردید و لباس سفید بود اهانت نشده؛ اما اگر امام حسین(ع) را یاری نکنید و ضد حضرت باشید، این اهانت است. باید با ظالم بجنگید و یاور مظلوم باشید.
..........................................................................
سرویس فرهنگی /محسن سلطان احمدی