به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ کتاب «حانیه» که در آستانه میلاد با سعادت صدیقه طاهره حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها و روز زن به چاپ رسیده است، با نگاهی ادبی، به زندگی حضرت زهرا علیها السّلام پرداخته است.
حانیه، نوشتههایی از جنس سادگی و شاعرانگی است، گفتههایی که مثل قاصدک سبکبار بر باد ما را از دنیای بوق و آهن و اینستاگرام میبرد به لطافت زندگی اطلسیها، و بوی خوش یاس و به زندگی آن که بهانهای برای خلقت کائنات بود.
حامد عسکری با آن ذوق شاعرانگی و نرمنویسیهایش مینویسد:
راستش خودم هم نمیدانم چه نوشتهام، نمیدانم در کدام دسته ادبی میشود دستهبندیاش کرد، نامه است و نامه را آدم برای عزیزانش مینویسد، من هم نامه نوشتهام برای یک اسم، یکی که همهمان وقتهایی که خیلی مستأصل میشویم، میرویم سراغش، کسی که قسم راستمان است و هرکس به آن قسممان بدهد، ردخور ندارد.
در جایی از کتاب این طور آمده است: مگر نه که باید مثل ابوتراب باشم، حانیه؟ مگر نه که قرار است راه او را بروم؟ من اینجا وسط مَنهَتَن از کجا خاکی پیدا کنم که دوربینی بالای سرم نباشد و نگوید چه میکنی؟ بِالفرض هم که پیدا کردم...، میترسم حانیه، میترسم این خاک را بِکنَم و جمجمه رییس قبیلهای از سرخپوستها یا کارگری از سیاهان اتیوپی را ببینم...، میترسم نبش قبر کنم...، من دلم تنگ است، حانیه، و دلم میخواهد حرفهایم را مثل ابوتراب زیر خاک دفن کنم ولی اینجا وسط نیویورک؟ مینویسم، حانیه، ...مینویسم.
..........................
پایان پیام / 348