به گزارش خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا ـ حجت‌الاسلام‌والمسلمین «سید احمد فقیهی» شامگاه چهارشنبه ۹ اسفندماه سال جاری در جلسه درس اخلاق دفتر مقام معظم رهبری در شهر مقدس قم با اشاره به راه‌های کسب محبت خدا در ترک گناه گفت: اگر کسی بخواهد به اخلاق توحیدی متخلق شود باید با خدا مأنوس شود و راهی باید پیدا کند که این انس بیشتر شود و خودش را همیشه همنشین خدا ببیند و گرنه گاهی همنشین انسان شیطان می‌شود! گاهی شیطان افرادی را از دور و نزدیک وسوسه می‌کند و گاهی خودش در مجلس و مکانی حاضر می‌شود و فرد را وسوسه می‌کند تا حدی که همنشین او می‌شود.
*چرا برخی در ماه مبارک رمضان هم گناه می‌کنند؟
این استاد حوزوی به علت گناه کردن در ماه مبارک رمضان با وجود در زنجیر بودن شیطان اشاره و بیان کرد: در ماه مبارک رمضان شیاطین در غل و زنجیر هستند اما سؤال می‌کنند چرا بعضی‌ها گناه می‌کنند؟ چون بعضی‌ها شیطانی را به صورت خصوصی استخدام خود کرده که همیشه قرین و همنشین اوست و از او دست برنمی‌دارد؛ بنابراین انسان تا در این دنیا زندگی می‌کند شیطان بر او مسلط می‌شود؛ ولی شیطانی که قرین و همنشین انسان شده ممکن است در قبر و برزخ هم همراه انسان باشد.
فقیهی به اولین راه کسب محبت خدا اشاره و بیان کرد: در مقابل این وسوسه شیطان باید چه کار کرد؟ بهترین راه مناجات و انس با خداست؛ لذا اول انسان باید درک کند که هیچ حول و قوه‌ای از خودش ندارد و همه‌اش از خدا است و نباید به خودش مغرور شود! همیشه نعمت را با انتساب به خدا یاد کند و گرنه بدون انتساب به خدا، نعمت برای انسان غرور می‌آورد. پس اول باید در مقابل خدا احساس پوچی کنیم و بگوییم که حول و قوه‌ای نداریم، چون بدترین امور معصیت خداست اصلاً مگر ساده است که کسی بگوید من تصمیم گرفتم گناه نکنم برعکس همان لحظه مشغول گناه می‌شود؛ چون زرق و برق دنیا فریبنده است، هوای نفس هم غوغا می‌کند و شیطان هم به راحتی دست از سر انسان بر نمی‌دارد، پس باید خود را به خدا سپرد اصلاً کسی خیال نکند که این مسیر راحت است، حتی اولیای الهی وحشت داشتند و می‌ترسیدند؛ چون یک‌لحظه غفلت انسان را بیچاره می‌کند.
وی ادامه داد: پیامبر (ص) دعا می‌کرد که خدایا یک‌چشم به‌هم‌زدن مرا به حال خودم وامگذار! بعد فرمودند برادرم یونس (ع) یک‌لحظه غفلت کرد و آن گرفتاری پیش آمد! پس خیال نکنید که گناه و معصیت برای یک عده خاصی است بلکه شیطان برای هر کس ترفند دارد که او را فریب دهد!
وی تأکید کرد: تنها راه نجات از گناه و معصیت خدا این است که به خود متکی نباشیم و قدرت خدا را ببینیم و بگویید خدایا من که نمی‌توانم گناه نکنم من برای چیزهای جزئی آلوده می‌شوم و فقط یک راه دارد و آن هم وقتی است که خدا محبت خودش را در قلب ما بیدار کند، نه اینکه ایجادش کند؛ بلکه بیدار کند، چون انسان فطرتاً خداشناس و عاشق خداست منتهی زرق و برق دنیا او را سرگرم کرده است؛ ولی این محبت باید در قلب ما بیدار شود.
*محبت خدا بهترین عامل ترک گناه
فقیهی با بیان اینکه بهترین عاملی که انسان را از گناه دور می‌کند محبت خدا است، گفت: این معصیت و زرق‌وبرق دنیا و هوا و هوس‌ها، کشش و جاذبه‌هایی دارد که ما سراغش می‌رویم. اگر یک چیز قشنگ‌تر از اینها را به انسان نشان دهند و یک چیز شیرین‌تری به دهان انسان مزه کند که دیگر به سمت این زرق و برق دنیا نمی رود و هیچ‌چیزی در این عالم شیرین‌تر از محبت خدا نیست.
وی ادامه داد: این لذت را ما نچشیدیم؛ ولی این لذت هنوز به کام ما شیرین نیامده است حالا شربت و شیرینی و شکلات دنیا مزه‌اش به ما چسبیده است؛ اما اگر محبت خدا و اولیای خدا در دل ما نیاید، جاذبه‌های دنیا دل ما را می‌برد مگر اینکه جاذبه قوی‌تر ایجاد شود که این جاذبه را دور کند. پس باید کم‌کم در قلب ما جرقه‌ای از محبت خدا زده شود و اینطور نیست که من بهانه بیاورم که من هیچ‌وقت ندیدم و نشد!
*گرفتاری‌هایی که برای انسان مفید است!
این استاد اخلاق با بیان اینکه گاهی برخی از گرفتاری‌ها برای انسان مفید است، اظهار کرد: گاهی خداوند یک گرفتاری برای ما پیش می‌آورد و همه ناراحت هستند؛ اما غافل هستیم و نمی‌دانیم پشت این گرفتاری خدا چه چیزی قرار داده است! در اصفهان پزشک متدینی بود که بیماری پیش وی رفته بود و گفته بود آقای دکتر تا صبح از درد خوابم نرفت و این پزشک هم گفت: الحمدلله! چه چیز بهتر از این که به این بهانه تا صبح بیدار بودی و خدا را از درد صدا می‌کردی! یک موقع با دندان درد از خواب بیدار می‌شوید؛ اما خدا چیز بهتری پشت آن درد گذاشته است و ما نمی‌فهمیم! پس وقتی گرفتاری می‌آید از خدا غافل نشویم و دقت کنیم که شاید این گرفتاری که خدا پیش آورده است خیری در آن است.
وی افزود: خدا تضرع و انس را به بهانه‌های مختلف فراهم کرده و برای هر کس به شکلی است لذا به در خانه خدا برویم و خوابمان نبرد و غافل نشویم؛ چون غافله می‌رود و ما سرگرم دنیا شده‌ایم و خدا می‌خواهد با این گرفتاری بیدارمان کند.
*دیدن نعمت و انتساب آن به خدا نه خود
فقیهی در پایان به دومین راه کسب محبت خدا اشاره و بیان کرد: راه دوم کسب محبت خدا این است که اگر می‌خواهیم محبت خدا در دلمان ایجاد شود باید نعمت‌های خدا را ببینیم؛ اما به این صورت که اول انسان باید نعمت را ببیند و نعمت را هم انتساب از خدا بداند؛ اینطور نباشد که وقتی گرفتاری و مصیبت و غم و بیماری بود سمت خدا برود بلکه ببیند که خوشی و نعمتی هم هست.
وی ادامه داد: پس اول نعمت را ببینیم و وقتی دیدیم نعمت را از خود ندانیم؛ بلکه از خدا بدانیم خصوصاً جاهایی که کارمان درست می‌شود و موفقیتی کسب می‌کنیم نگوییم من مواظب بودم و تلاش کردم و تا صبح نخوابیدم تا این کار انجام شد! افرادی که در کنکور اول شده‌اند و با آن‌ها مصاحبه می‌کنند علت موفقیت شما چه بود معمولاً می‌گویند خوب درس خواندیم و منظم بودم و فلان کلاس رفتیم؛ اما چیزی که پشت آن است و غافل هستند، لطف خداست نه خودشان! پس اول نعمت را ببینیم و دوم این نعمت را از سوی خدا بدانیم و وقتی نعمت را این‌گونه دیدیم عاشق خدا می‌شویم.
این استاد حوزوی با اشاره به برخی از نعمت‌های مادی و جسمی گفت: یک بخش از این نعمت‌ها نعمت مادی است؛ مثلاً همین بدن ما که سالم است. اساساً نعمت‌های سلامتی و بدن قابل شمارش نیست که چند نعمت است. یا در خانواده چه قدر نعمت است و چه خانواده خوبی داریم و قدرش را نمی‌دانیم. وقتی به دید نعمت به خانواده نگاه نمی‌کنیم قدرش هم را نمی‌دانیم؛ چون به دید نعمت نگاه نمی‌کنیم مرتب بهانه می‌گیریم!
وی افزود: بالاتر از این نعمت‌ها نعمت معنوی است؛ نعمت پیامبر (ص) که خدا به برکت پیامبر (ص)، ما را از شرک و بت پرستی و کفر نجات داده است، یا در روز عید غدیر، نعمت ولایت است و باید انسان این نعمت‌ها را ببیند و شکر کند! و علاوه بر این نعمت‌ها چقدر خداوند زشتی‌ها و گناهان ما را پوشانده است که این هم نعمت است که ما را خوار نکرده بلکه با وجود زشتی‌ها ما را خوب هم جلوه داده است.
* روزانه در دفتری نعمت‌ها را بنویسیم
وی توصیه کرد: برنامه‌ریزی کنیم روزی چند دقیقه بنشینیم و نعمت‌هایی که داریم در دفتری بنویسیم و بعد از مدتی کم‌کم می‌بینیم عجب خدای خوبی و چقدر به ما لطف کرده است و چقدر نعمت داده است.
*خروج لذت و محبت دنیوی با آمدن محبت خدا به دل
فقیهی در پایان گفت: اگر محبت خدا به دل انسان آمد محبت‌های دنیوی و زرق و برق دنیا، گناه و معصیت مزه نمی‌کند و لذت ندارد و دیگر چنین انسانی به سمت گناه و معصیت نمی‌رود! ما هیچ هستیم و قدرت دوری از گناه را نداریم مگر اینکه خود خدا کمک کند پس همیشه از خدا بخواهیم که محبتش را در قلب مان بیشتر کند و یاری‌مان کند تا گناه نکنیم. قرآن نیز در آیه ۱۶۵ سوره بقره می‌فرماید: «وَالَّذِینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ ۗ کسانی که ایمان آورده‌اند، به خدا محبت بیشتری دارند».
..............................................
سرویس فرهنگی /
محسن سلطان احمدی