به گزارش خبرگزاری بین‌المللی اهل‌بیت(ع) ـ ابنا ـ مهمترین خاصیت دعا، ارتباط با خدا و احساس عبودیت می‌باشد و در منابع دینی نیز به عنوان راهی برای ایجاد خشوع و دوری از خودبینی و خودخواهی انسان معرفی شده است.
اگر شخصی علاوه بر ارتباط قلبی با پروردگار، به معارف عظیم ادعیه معتبر نیز توجه کند، دریایی از معارف ناب الهی را درک کرده و به حقیقت عبادت دست می‌یابد.
در این راستا، آیت‌الله العظمی «خامنه‌ای» رهبر معظم انقلاب اسلامی در جریان خطبه نمازجمعه سال 1385، به اهمیت دعا در کلام اهل‌بیت(ع) پرداختند و بیان داشتند: در وصیت امیرالمؤمنین (ع) به امام حسن مجتبی(ع) این معنا وارد شده است: «اعلم انّ الّذی بیده خزائن ملکوت الدّنیا والاخرة قد اذن لدعائک و تکفّل لاجابتک»؛ خدای متعال که همه‌ی قدرت آسمان و زمین در قبضه‌ی توانایی اوست، به تو اجازه داده که با او دعا کنی و حرف بزنی و از او بخواهی. «وامرک أن تسأله لیعطیک»؛ از او مطالبه کنی تا او هم به تو عطا کند. این رابطه‌ی درخواست کردن و گرفتن از خدا، مایه‌ی تعالی روح انسان است و همان تقویت کننده‌ی روح عبودیت است. «و هو رحیم کریم لم یجعل بینک و بینه من یحجبک عنه»؛ خدای متعال بین خودش و تو، واسطه‌ای، فاصله‌ای و حجابی قرار نداده است. هر وقت با خدا شروع کنید به سخن گفتن و عرض نیاز کردن، خدای متعال صدا و درخواست شما را می‌شنود. با خدا همیشه می‌شود همزبان شد، می‌شود گفتگو کرد، می‌شود مأنوس شد و می‌شود از او درخواست کرد. این برای بشر، فرصت و نعمت خیلی بزرگی است.
................................
پایان پیام | 348