در این آیین، برای نخستین‌بار از شعر حضرت علامه الحسینی در رثای شهید جمهور و دیگر شهدای خدمت که به رهبر معظم انقلاب اسلامی اهدا گشت و در ایام شهادت شهدا سروده شده بود، رونمایی شد.
پیش از این نیز در ایام شهادت، محفل نورانی روضه و مداحی برگزار شده بود.
علامه الحسینی با شرح بخش‌هایی از خطبه مبارک امیرالمؤمنین (ع) تحت عنوان نهج‌البلاغه تفسیر موضوعی قرآن کریم از دیدگاه زبان‌شناسی توحیدی، صفات حضرت حق را شرح و تفسیر فرموده و نیز به کتاب شریف أمالي الهادي مشهور به ثمره هزار سال فقه نجف اشرف و همچنین عقد اللئالي في شرح الأمالي اشاره داشتند.
فرزند شهید آیت‌الله‌العظمی سید محمدهادی تبریزی(ره) علاوه بر اینکه از صفات شهید جمهور و خدمات ایشان به نیکی یاد کرده، در ادامه، شهادت ایشان در ولادت امام رضا (ع) و چهلم ایشان در ولادت امام کاظم (ع) را یادآور شدند.
همچنین به مناسبت همزمانی این ایام با عید الله الأکبر، عید الغدير الأغر و نیز ولادت با سعادت باب الحوائج، حضرت امام موسی بن جعفر الکاظم (ع)، مراسم پر خیر و برکت عمامه‌گذاری طلبه‌ی علوم آل الله به دست مبارک علامه انجام شد.
حجج اسلام والمسلمین سید محمدجواد قائم‌مقامی و نیز شیخ اميرحسين زلفی دوزدوزانی نماینده آیت‌الله‌العظمی دوزدوزانی تبریزی، استاد شهید آیت‌الله رئیسی، از جمله اساتیدی بودند که در این آیین با شکوه حضور به هم رسانیده و جملاتی چند بیان داشتند.
در پایان ضمن تقدیر از حضار این آیین با شکوه و گردهمایی، همراه با اهدای کتاب با ارزش مرغ سحر، زندگینامه شهید آیت‌الله‌العظمی سید محمدهادی تبریزی(ره) صاحب أمالي الهادي، و مؤسس و زعیم حوزه علمیه کاظمین(ع) به یکایک حضار این آیین معظم، از ایشان تکریم و تجلیل به عمل آمد.
شعر رونمایی شده علامه الحسینی در رثای شهیدان پرواز اردیبهشت،
اهدا شده به رهبر معظم انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای (حفظه الله)
داغ در دل‌ها
داغ در دل‌ها نهاد و چه شتابان برفت/ عشق در جان‌ها نشاند و با شهیدان برفت
مرد و زن از این فراقش در صفیر و در خروش/ کاشت این نای و نی و از این نیستان برفت
بشنو از نی چون حکایت می‌کند درد فراق/ دعوت حق بشنید و همره یاران برفت
سوی محبوب ازل با پای دل بر قله‌ها/ در میان مه و ابر و برف و باران برفت
چه مبارک رفتنی در شب میلاد رضا (ع)/ عاشق و دلداده‌ی شهر خراسان برفت
بر تن خود خلعت خدمت بپوشید و چه خوب/ خادم مولای عشق و عاشق رضوان برفت
گو هنیئاً این شهادت لایق جان‌های عشق/ با ولایت او برفت و چه خرامان برفت
و این حسینی غزلش با حزن و اندوه بگفت/ داغ در دل‌ها نهاد و چه شتابان برفت
.....................
پایان پیام/ ۱۶۷