فساد و فحشا در زمان این امام بزرگوار رواج پیدا کرده بود و حکومت بنی‌امیه ترویج آن را موجب تحکیم حکومت خود می‌دانست. دستگاه حکومت در آن زمان بنا گذاشته بود که از خاندان پیامبر(ص) قداست‌زدایی کند و حرمت این خاندان را بشکند.
اقدامات بنی‌امیه و عمال‌شان نشان می‌دهد آن‌ها تقابل با خدا داشتند و دین و پیامبر و توحید و معاد را قبول نداشتند چه برسد به اهل‌بیت و امامت و ولایت!
یزید نزد سرِ مقدس امام حسین علیه‌السلام شعری خواند مبنی بر اینکه خدا و وحی وجود نداشته و این بازی بنی‌هاشم با ملک و حکومت بوده است تصور کنید این کلام را کسی می‌گوید که خود را جانشین خلیفه مسلمین و حاکم اسلامی معرفی کرده است و عده‌ای کثیر از دنیاپرستان گرد او جمع شده‌اند.
او علناً تیشه به ریشه اسلام می‌زد با رفتار و گفتارش بر خلاف معاویه که از روی سیاست حفظ ظاهر می‌کرد، اساس اسلام را زیر سوال برد و همین دلیل بر خروج امام حسین(ع) و قیام علیه او به عنوان دشمن اسلام بود.
حجاج‌بن‌یوسف خطبهٔ بدون حمد خدا و صلوات بر پیامبر(ص) می‌خواند و چنین تهدید می‌کرد که سرهای پرفتنه می‌بینم که از تن باید جدا شوند چنین کسی در جایگاه حاکم اسلامی بر مردم ظلم و جور می‌کرد.
مسلم‌بن‌عقبه فرستاده یزید که سه روز مدینه را به لحاظ مال و جان و ناموس، بر سربازان خود حلال اعلام کرد که نقل شده ده هزار نطفه زنا در آن ایام بسته شده است.
عبدالملک مروان می‌گفت بهترین و خوشایندترین کار نزد من خون‌ریزی است؛ وقتی میل به صبحانه نداشت یک زندانی را می‌آوردند و جلوی او به گلویش تیغ می‌زدند تا او دست و پا بزند و عبدالملک با قهقهه مستانه از این جان کندن او لذت ببرد و اشتهایش باز شود.
تفأل به قرآن می‌زدند، اگر خلاف میل‌شان بود قرآن را تیرباران می‌کردند! این فضای آن روزهای اسلام بود که امام حسین(ع) به قیام برخواست و امام سجاد(ع) پس از او به تبیین جهاد پدرش و مبارزه به طریق دیگر پرداخت.
یکی از اقدامات امام سجاد(ع) تربیت بَرده و آموزش معارف اسلام به آن‌ها بود که با این شیوه یک تیم تشکیلاتی از نوع حکومت بر دل‌ها در حدود هزار نفر ایجاد کرده بودند. یعنی برده‌ی خریداری شده را پس از آموزش آزاد می‌کردند تا در جامعه به میل خود زندگی کند و از طریق رفتار و کرداری که آموخته بود معارف اهل‌بیت را منتشر کند.
ادعیه‌ای که از امام سجاد(ع) نقل شده منظومه‌ی معارفیِ بلندی است که در طول قرن‌ها مورد استناد مسلمین بوده است.
ایشان متناسب با آن فضا درخشیدند و جامعه‌ی نوپای شیعه را از آن وضعیت بحرانی عبور دادند تا اینکه سال‌ها بعد بنی‌امیه سقوط می‌کند و حکومت بنی‌‌عباس فرا می‌رسد و در عصر امامین صادقین(ع) بقایای شاگردان امام سجاد(ع) هستند که هسته اولیه شیعه را تشکیل دادند و زیربنای اساسی حوزه درسی امام باقر و امام صادق(ع) را شکل می‌دهند.
…………………………
پایان پیام/
