گفت‌وگوی کوتاه زیر با شیخ «حیدر الأسدی» از شهر بصره درباره جنبه‌های مختلف پیاده‌روی اربعین است که در پی می‌آید:
................................................................
ترجمه: سید محمد خادم
................................................................
*آداب و رسوم اهالی خطه خودتان را در مراسم اربعین حسینی علیه السلام بیان کنید.
خطه ما در جنوب عراق در مسیر پیاده‌روی اربعین است که از شهر بصره می‌گذرد و «جبابیش» نام دارد. این خطه اولین منطقه‌‌ای است که زائران بعد از خروج از بصره و ورودشان به استان ناصریه وارد آن می‌شوند. دور تا دور این منطقه را آب فراگرفته است و منظره‌های طبیعی زیبایی دارد. این خطه یک منطقه توریستی طبیعی به حساب می‌آید که مردم آن هنوز بر اساس میراث باستانی خود زندگی می‌کنند. این منطقه در استقبال و پذیرایی از زواری که به سوی کربلا برای زیارت امام حسین علیه السلام روانه‌اند نقش بزرگی ایفا می‌کند. اهل این خطه هر آنچه از وسایل راحتی، آب و خوراک در خانه‌ها و موکب‌هایشان داشته باشند برای پذیرایی از زوار امام حسین علیه السلام، در اختیار آنان قرار می‌دهند. آنها فقط به همین آب و غذای رایج و معمولی بسنده نمی‌کنند بلکه بخاطر محبت امام حسین علیه السلام تلاش می‌کنند تا از زوار امام حسین علیه السلام با بهترین غذاهای لذیذ و انواع نوشیدنی‌هایی که حتی خود صاحب‌خانه و موکب‌دار و خانواده‌اش در طول سال نمی‌خورند، پذیرایی کنند. در نهایت هم احساس می‌کنند که حق مطلب را به جا نیاورده‌اند و به حقی که بر گردنشان بوده وفا نکرده‌‌اند. بعد از اینجاست که آنها شروع به آماده‌سازی مکان استراحت با تشک و ملحفه و ... یا سرد یا گرم کردن محیط می‌کنند یا لباس‌های زوار را می‌شویند و برایشان آماده می‌کنند. در این راه هرآنچه دارند از وسائل ضروری زندگی‌شان مثل اثاث خانه و یا ماشین شخصی‌شان را می‌فروشند تا به بهترین شکل از زوار امام حسین علیه السلام پذیرایی کنند. همه این‌ها به خاطر شوق و محبتی است که ایشان به امام حسین و اهل بیت علیهم السلام دارند.
*سازوکار یا زمان‌بندی که مردم منطقه شما برای انجام این فعالیت‌ها در طول سال دارند چیست؟
مردمی که آنجا هستند دو گروه‌اند: اول گروهی از مردم هستند که در طول سال چیزی از درآمد خود یا مالی که به آنها می‌رسد را برای مراسم اربعین پس‌انداز می‌کنند یا اینکه صندوقی را برای کمک‌های مردمی برای آماده سازی موکب‌ها و پذیرایی قرار می‌دهند.
دیگرانی هم کمی قبل از فرارسیدن مراسم اربعین شروع به فعالیت گسترده و جمع‌آوری اموال و چیزهایی که برای خدمترسانی حسینی علیه السلام در ایام زیارت اربعین نیاز است کرده؛ و همه تلاش خود را در این راه می‌کنند.
*اهالی خطه شما این فعالیت‌ها و کارها را برای چه هدف یا اهدافی انجام می‌دهند؟
آنها هیچ هدفی از خدمت به زوار امام حسین علیه السلام در ایام اربعین و غیر اربعین حتی در دهه محرم جز محبت اهل بیت و امام حسین علیهم السلام ندارند، به‌خاطر برکاتی که در خدمت او دیده‌اند و امیدی که برای گرفتن ثوابی بزرگ دارند این کارها را انجام می‌دهند.
*پیاده‌روی اربعین در دوران ظلم و ستم رژیم بعث چگونه بوده است؟
شکی نیست که زیارت اربعین در ایام طاغوت با مشکلات و سختی‌های زیادی همراه بوده است به‌گونه‌ای که زوار در معرض انواع توهین‌ها، شکنجه‌ها، به زندان افتادن‌ها و محرومیت از بعضی خدمات و .. بودند. هر شخصی که در مراسم اربعین شرکت می‌کرد، فردی مبارز و مشکوک به حساب می‌آمد که در طول زندگی‌اش زیر ذره‌بین و تحت نظر بود. لذا بیشتر جوانان در منطقه ما به گونه‌ای که معمول بود در مراسم اربعین شرکت نمی‌کردند بلکه آنها به صورت مخفی و دور از چشم نیروهای امنیتی رژیم بعث به زیارت می‌رفتند؛ بعضی از آنها قبل از فرارسیدن زیارت اربعین به بهانه دیدن آشنایانشان یا به بهانه کار یا تجارت به کربلا می‌رفتند و تا فرارسیدن زیارت اربعین آنجا می‌ماندند و بعضی دیگر شبانه و دور از چشم‌ها از یک جا به جای دیگر می‌رفتند. گروه سوم نیز به بهانه درمان یا کشاورزی یا دیگر بهانه‌ها به کربلا برای زیارت می‌رفتند.
*اگر خاطره‌ای در این باره دارید بیان کنید.
همه‌ی ایام زیارت و خدمترسانی به زوار امام حسین علیه السلام با همه جزئیات و تفاصیل آن، خاطراتی است که از ذهن پاک نمی‌شود؛ این خاطرات در ذهن پدران و پدربزرگ‌های ما نگاشته شده و امید است که در ذهن‌های فرزندان و فرزند فرزندان ما و خادمانی که در پیشگاه حضرت سید الشهدا علیه السلام تا روز قیامت باقی بماند.
.........................................................
پایان پیام/ 167