خبرگزاری اهل بیت(ع) / ابنا:
نیایش، در دنیای امروز، فراگیرترین و مؤثرترین شیوه‌ی درمانی جایگزین است. فرقی نمی‌کند برای خودتان دعا کنید یا برای دیگران، برای درمان بیماری‌تان دعا کنید یا برای صلح جهانی و یا اینکه فقط در سکوت بنشینید و ذهنتان را آرام کنید و در دل با خدایتان نجوا کنید؛ همه‌ی این‌ها تأثیرات مشابهی دارند و می‌توانند خدمت بزرگی به سلامتی‌تان بکنند. ضمناً نیایش کردن، شیوه‌ای قدرتمند برای حفظ نگرش مثبت و کسب موفقیت در آزمون‌های زندگی است.
دعا و نیایش یک تجربه‌ی کاملاً شخصی است که می‌تواند برای هر کسی معنای متفاوتی داشته باشد. اما به طور کلی تحقیقات علمی نشان می‌دهد دعا و نیایش می‌تواند فواید چشمگیری بر سلامت جسمی و روحی داشته باشد.
تقویت خودکنترلی
دانشمندان می‌گویند منبع انرژی ادراکی ما درست مانند منبع انرژی جسمی ما محدود است. بیشتر ما این را تجربه کرده‌ایم. در پایان یک روز کاری احساس می‌کنیم دیگر انرژی نداریم غذایی درست کنیم یا برای دویدن به پارک برویم.
یک مطالعه‌ی آلمانی نشان داد دعا و نیایش می‌تواند با این خستگی ذهنی مقابله کند و خودکنترلی را تقویت نماید. در این تحقیق، افرادی که پیش از انجام یک کار ذهنی، مختصر نیایشی کرده بودند توانسته بودند بدون احساس ضعف، آن کار را به درستی انجام بدهند؛ اما گروه دیگر که به نیایش نپرداخته بودند نتوانسته بودند کار ذهنی را درست انجام بدهند.
در مطالعه‌ای که روی 4000 فرد سالمند انجام شد نتایج نشان داد آن‌هایی که به طور مرتب عبادت می‌کردند، بهتر می‌توانستند با بیماری مبارزه کرده و نسبت به بقیه، عمر طولانی‌تری داشتند. دانشمندان علت این ارتباط را ترکیبی از سایر فواید عبادت و نیایش می‌دانند که بر سلامت جسم و روح اثر می‌گذارند
تقویت روابط
دعا و نیایش می‌تواند روی روابط ما نیز اثر بگذارد. مطالعات نشان داده‌اند دعا کردن برای یک دوست یا یک فرد نزدیک می‌تواند حس بخشش را نسبت به آن فرد افزایش بدهد و ضمناً حس اطمینان بیشتری در این رابطه ایجاد کند. ضمناً معلوم شده زوج‌هایی که نسبت به همسران خود قدردان هستند و برایشان دعا می‌کنند کمتر ممکن است خیانت کنند و متعهدترند. طبق یافته‌ها، دعا کردن برای کسی که با او نزدیک و صمیمی هستید باعث می‌شود حس فداکاری بیشتری به او پیدا کنید و نسبت به رابطه‌ها نیز باگذشت‌تر شوید. در نتیجه بهتر می‌توانید اختلاف‌هایتان را رفع کرده و بهتر همدیگر را درک کنید.
تقویت مهارت غلبه بر استرس
مطالعه‌ای در دانشگاه فلوریدا نشان داده 96 درصد از افراد سنین بالا برای غلبه بر استرس خود از دعا و نیایش کمک می‌گیرند. در واقع دعا و نیایش، پُرکاربردترین شیوه‌ی درمان برای احساس بهتر و حفظ سلامت در میان این افراد بوده است. افرادی که نیایش می‌کردند یا از سایر تکنیک‌های آرامش‌بخش روحی استفاده می‌کردند، طرز فکر مثبت‌تری داشتند و برای غلبه بر استرس خود ماهرتر بودند.
فعال کردن ژن‌های جنگنده با بیماری‌ها
پژوهشگران دانشکده‌ی پزشکی هاروراد دریافته‌اند تکنیک‌های ریلکسیشن شامل یوگا، مدیتیشن و عبادت و نیایش می‌تواند ژن‌های مبارز با بیماری‌های زیادی را در بدنتان فعال نماید. تمرین‌های ریلکسیشن می‌توانند ژن‌های محافظتان را روشن کنند؛ ژن‌هایی که از شما در برابر فشارخون بالا، سرطان، ناباروری و آرتریت روماتوئید محافظت می‌کنند.
غیر فعال کردن ژن‌های التهاب برانگیز
مکانیسم دیگری که دعا و نیایش به واسطه‌ی آن بر سلامتی اثر می‌گذارد، غیر فعال کردن ژن‌هایی است که التهاب برانگیزند و در مرگ سلول‌ها مؤثرند. این ذهن ماست که بر بیان ژن‌هایمان اثر می‌گذارد و شواهد علمی نشان می‌دهند عبادت و نیایش می‌تواند بر عملکرد این ژن‌ها تأثیر قابل توجهی بگذارد.
مبارزه با افسردگی
ثابت شده که دعا و نیایش موجب تندرستی می‌شود زیرا فعالیت‌هایی مانند مدیتیشن، دعا و یا سایر تمرین‌های روحی و روانی می‌توانند سطح دوپامین خون را بالا ببرند. دوپامین، یک فرارسان عصبی است که وقتی احساس شادی و لذت می‌کنیم ترشح می‌شود. این هورمون، تقویت کننده‌ی هیجانات مثبت، انگیزه و توانایی‌های ادراکی می‌باشد.
مطالعه‌ای روی افرادی که از لحاظ سابقه‌ی خانوادگی مستعد ابتلا به افسردگی بودند صورت گرفت و معلوم شد نواحی خاصی از کورتکس مغزشان نازک شده است (به طور کلی افرادی که ریسک افسردگی‌شان بالاست این ویژگی را دارند). اسکن‌های مغزی که روی این افراد انجام شد نشان داد آن‌هایی که مراسم مذهبی و عبادت و نیایش برایشان اهمیت زیادی داشته است، کورتکس مغزشان ضخیم‌تر از بقیه افراد بوده است. ضمناً افرادی که در طول زندگی خود معمولاً به عبادت می‌پرداختند، 90 درصد کمتر در معرض ابتلا به افسردگی قرار داشتند.
مطالعه‌ای در دانشگاه ایالتی Bowling Green نیز نشان داده است عبادت و نیایش کمک می‌کند از تعداد سردردها کاسته شود. محققان از افرادی که میگرن داشتند خواستند هر روز به مدت 20 دقیقه به ذکر دعا بپردازند مثلاً "خداوند خوب است"، "خداوند آرامش می‌دهد"، "خداوند عشق است". گروهی دیگر نیز به عنوان گروه کنترل، نیایش و ذکر نداشتند و عباراتی چون "چمن سبز است" و "ماسه نرم است" را تکرار می‌کردند. بعد از یک ماه افرادی که به ذکر و دعا پرداخته بودند، سردردهای کمتری داشتند و بهتر می‌توانستند درد را تحمل کنند.
افزایش طول عمر
در مطالعه‌ای که روی 4000 فرد سالمند انجام شد نتایج نشان داد آن‌هایی که به طور مرتب عبادت می‌کردند، بهتر می‌توانستند با بیماری مبارزه کرده و نسبت به بقیه، عمر طولانی‌تری داشتند. دانشمندان علت این ارتباط را ترکیبی از سایر فواید عبادت و نیایش می‌دانند که بر سلامت جسم و روح اثر می‌گذارند.