خبرگزاری اهل بیت(ع) / ابنا: به بهانه سالروز رحلت فقيه جليل، آيت اللَّه حاج شيخ ضياءالدين آملی، در 19 شهریور 1361، نگاهی به زندگی پربرکت این عالم ربانی خواهیم داشت.
زندگینامه آیت‌الله حاج شیخ ضیاءالدین آملی
آیت‌الله حاج شیخ ضیاءالدین آملی در سال ۱۳۰۹ هجری شمسی در شهرستان آمل، واقع در استان مازندران ایران، به دنیا آمد. او در خانواده‌ای مذهبی و علمی پرورش یافت که در تربیت دینی و علمی او نقش بسزایی داشت. پدرش از علمای برجسته منطقه بود و از کودکی توجه ویژه‌ای به تربیت او داشت.
شیخ ضیاءالدین آملی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خود به پایان رساند و سپس برای ادامه تحصیلات حوزوی به حوزه علمیه قم مهاجرت کرد. او دروس مقدماتی و سطح را با جدیت فراوان دنبال کرد و در همین زمان به محضر استادانی چون آیت‌الله بروجردی و امام خمینی (ره) راه یافت و از محضر این بزرگان بهره‌های علمی و معنوی فراوانی برد .
مراحل علمی و تأثیرات آیت‌الله آملی
آیت‌الله آملی با پشتکار و علاقه‌ای که به علوم اسلامی داشت، به سرعت مراحل تحصیل را طی کرد و در کنار تلمذ از محضر استادان بزرگی همچون آیت‌الله سید محمدحسین طباطبایی، به تدریس و تربیت طلاب پرداخت. او به‌ویژه در درس‌های فقه، اصول و اخلاق اسلامی به موفقیت‌های بسیاری دست یافت. تلاش‌های او برای احیای سنت‌های علمی در حوزه علمیه و حمایت از طلاب جوان از ویژگی‌های بارز این عالم بزرگوار بود.
آیت‌الله ضیاءالدین آملی، در کنار تدریس، با تألیف و نگارش کتب علمی و مقالات پژوهشی به انتشار دانش و ترویج اندیشه‌های اسلامی اهتمام داشت. برخی از آثار برجسته او در حوزه فقه و اصول، در محافل علمی به عنوان منابع مهم شناخته می‌شوند. او همواره بر اهمیت تحقیق و پژوهش علمی تأکید داشت و بر این باور بود که علوم اسلامی نیازمند نوآوری و تطبیق با شرایط روز هستند .
ویژگی‌های اخلاقی و منش مردمی آیت‌الله آملی
آیت‌الله آملی به دلیل صفات اخلاقی برجسته‌اش در میان مردم و شاگردان خود بسیار محبوب بود. او فردی فروتن، مهربان و همیشه در دسترس بود و همین ویژگی‌ها باعث شد تا به‌عنوان یک مرجع قابل اعتماد در میان مردم شناخته شود. اخلاق نیکوی او و تعهدش به ارزش‌های دینی و اسلامی باعث شد تا بسیاری از مردم و طلاب او را به عنوان الگوی اخلاقی خود قرار دهند.
او همچنین در مسائل اجتماعی و سیاسی نیز با درایت و دقت ویژه‌ای عمل می‌کرد و همواره تلاش می‌کرد تا از نفوذ خود در جهت حل مشکلات مردم و جامعه استفاده کند. سخنان او در جلسات عمومی و خصوصی همیشه سرشار از حکمت، علم و بصیرت بود و با استناد به آیات قرآن و روایات اهل بیت (علیهم‌السلام)، راهنمایی‌هایی ارزشمند ارائه می‌داد.
به عنوان نمونه، او همواره به آیه شریفه «وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا» (سوره طلاق، آیه ۲) استناد می‌کرد و بر این باور بود که تقوا و ایمان به خداوند راهگشای همه مشکلات است. این آیه به معنی «و هر که از خدا بترسد، برای او راه گریزی فراهم می‌سازد» است، و آیت‌الله آملی با تفسیرهای خاص خود از این آیه، به تقویت ایمان مردم و شاگردانش می‌پرداخت .
خدمات اجتماعی و ارتباط با مردم
آیت‌الله ضیاءالدین آملی، علاوه بر فعالیت‌های علمی و تدریس، در خدمت به مردم نیز بسیار فعال بود. او در مسائل خیریه، کمک به نیازمندان و حل مشکلات اجتماعی پیشگام بود و تلاش می‌کرد تا آموزه‌های دینی را در زندگی عملی پیاده کند. او همواره بر لزوم رسیدگی به امور مردم و کمک به حل مشکلات آنها تأکید داشت و از هر فرصتی برای انجام کارهای خیر استفاده می‌کرد.
این عالم بزرگوار در طول عمر خود، همواره در تلاش بود تا به جوانان و طلاب جوان کمک کند تا راه درست را در زندگی پیدا کنند. او معتقد بود که جوانان سرمایه‌های اصلی جامعه هستند و باید از آنها حمایت شود تا در مسیر دین و علم پیشرفت کنند.
آیت‌الله آملی و پیام اهل بیت (علیهم‌السلام)
آیت‌الله آملی به‌ویژه در ترویج آموزه‌های اهل بیت (علیهم‌السلام) نقش برجسته‌ای داشت. او در سخنرانی‌های خود همواره به حدیث «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکارِمَ الأَخْلاقِ» که از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است، اشاره می‌کرد و بر اهمیت اخلاق و رفتار نیکو تأکید داشت. ترجمه این حدیث به این صورت است: «همانا من مبعوث شده‌ام تا مکارم اخلاق را به کمال برسانم» .
آیت‌الله حاج شیخ ضیاءالدین آملی، با زندگی‌ای پر از علم، عمل، و اخلاق، همواره به‌عنوان یک الگوی کامل برای عالمان دینی و مردم عادی شناخته می‌شود. او با تلاش‌های علمی و اخلاقی خود تأثیری ماندگار بر حوزه‌های علمی و دینی گذاشت و با ترویج آموزه‌های اسلام ناب و پیام اهل بیت (علیهم‌السلام)، به تربیت نسلی مؤمن و آگاه کمک کرد. یاد و نام او همواره در دل‌ها زنده خواهد ماند.
____________________
منابع:
زندگینامه آیت‌الله ضیاءالدین آملی، سایت حوزه علمیه قم.
آثار و تألیفات آیت‌الله آملی، مجله فقه اسلامی، شماره ۴۵.
قرآن کریم، سوره طلاق، آیه ۲.
حدیث پیامبر اکرم (ص)، کتاب اخلاق نبوی.