خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: حضرت آیت الله خامنه ای به اهمیت بحث توحید با توجه به آیات ۱۱۴ تا ۱۲۱ سوره مبارکه انعام از آن جهت که پایه اعتقادی و اصل مهم عملی فردی و اجتماعی است می پردازند.
همچنین ایشان در مورد عبادت می فرمایند: اگر فردی کسی را، یک انسانی، یا یک جامعه انسانی، بی قید و شرط اطاعت بکند، فرمان او را در زندگی خود، در جسم و جان خود، در عمل خود، متبع بشمارد، او را عبادت کرده.
ایشان می فرمایند: اگر کسی بخواهد عبادت کند فقط خدا را و عبادت غیر خدا را نکرده باشد؛ یعنی موحد باشد، یکتا پرست، یکتا گرا باشد، بایستی که اطاعت مطلق خود را هم مخصوص کند به پروردگار جهانیان، به خدای بزرگ که تمامی هدف انیبا هم این بوده است که زنجیره اطاعت غیر خدا را از دست و گردن آن ها باز کنند.
آیه 114: آیا جز آئین و برنامه خدا، داور و فرمانروایی برگزینم. در حالیکه اوست که این کتاب (قرآن) را که دارای احکام و معارفی واضح و مشخص است، نازل فرموده است. و آنان که کتاب را به ایشان داده ایم می دانند که آن به حق از سوی پروردگات نازل گشته است. پس زنهار از مردّدان و شک آوران مباش.
آیه 115: فرمان و اراده پروردگارت براستی و استواری تمام گشته و به حقیقت رسید. هیچ چیز، فرمان ها و اراده های او را دگرگون نتواند کرد. و اوست شنوای دانا
- فرمان پروردگار این بود که سلسله نبوت ها بیایند، مردم را تدریجاً و تدریجاً به حد نهایی برسانند، بعد نبوت آخرین بیاید، انسان ها را در مقابل یک افق وسیعی، در مقابل یک میدان بی نهایتی قرار بدهد. وسیله سیر را، وسیله دویدن را، وسیله تکامل هرچه بیشتر را به آن ها اعطا بکند، تا انسان ها بتوانند در این میدان تا بی نهایت بروند؛ تا خدا.
آیه 116: و اگر بیشترین خلق روی زمین را اطاعت کنی، تو را از راه خدا گمراه می سازند. آن ها جز گمان را پیروی نمی کنند و جز این نیست که از روی پندار قضاوت می نمایند.
- آن کسانی که راه ها و شیوه ها و روش ها را برای زندگی مردم جعل می کنند و پیشنهاد می کنند؛ آیا یقین دارند به صحت این راه ها یا با تخمین، با گمان، با فرضیه و تئوری، مردم دنیا را، جامعه های بشری را می خواهند اداره کنند، اما خدا با تئوری کسی را اداره نمی کند؛ با متن واقعیت، با علم و دانش به معنای واقعی، انسان ها را به راه راست هدایت می کند.
آیه 118: پس تناول کنید از آنچه نام خدا بر آن برده شده است. اگر به آیات او ایمان دارید.
کاری که با نام خدا، با یاد خدا، شروع می شود، جهت گیری اش هم جهت گیری خدایی ست.
آیه 120: وا گذارید آشکارا و پنهان را (گناهی که تاثیرات سوء آن مشهود یا پوشیده است) آنان که گناه به بار می آوردند به سزای آنچه در آن فرو رفته اند مجازات خواهند شد.
- خیلی از چیزها را انسان نمی فهمد که این چقدر بزرگ است؛ سخن بدون علم گفتن، دنباله روی از غیر علم کردن، نام خدا و یاد خدا را سبک و کوچک شمردن، اطاعت از غیر خدا کردن، فرمان از غیر خدا شنیدن این ها یک چیزهایی است که آدم خیال نمی کند این قدر مضرات و عواقب سوء داشته باشد.
آیه 121: و [اگر] از آنچه بر آن نام خدا بر آن برده نشده بخورید و حتما آن فسق است و بی گمان شیطان ها به همدستان و دوستان خود الهام می بخشند تا با شما مجادله کنند و اگر شما از آنان اطاعت کنید بی شک مشرک خواهید بود.
- شیطان ها و قطب های فساد و تباهی، ایادی خود، اولیای خود، هم جبهگان و پیوستگان خود را پر می کنند تا بیایند با شما بحث کنند، سر به سر بگذارند و مجادله کنند. شما تکلیفتان چیست در مقابل این اولیای شیطان؟ اگر شما از آنها اطاعت کردید، پیروی کردید، مشرکید.
قرآن عبادت نکردن غیر خدا را برای موحد بودن کافی نمی داند و شرط دیگری را نیز برآن می افزاید و آن اطاعت نکردن از رقیبان و معارضان خدا است.
این مطلب در فرهنگ قرآنی چندان واضح است که در مواردی بر اطاعت و دنباله روی، نام عبادت نهاده شده و اطاعت کنندگان غیر خدا، مشرک معرفی شده اند. با این بیان، عبادت خدا را که روح و معنای توحید است می توان با تعبیر «عبودیت و اطاعت انحصاری خدا» معرفی کرد و عبودیت و اطاعت غیر خدا را شرک دانست.
____________________________________________________________________________________________
پی نوشت ها و منابع:
1- بخشی از بیانات آیت الله خامنه ای در سال 1353 در مسجد امام حسن (ع) مشهد