خبرگزاری اهل‌بیت(ع) - ابنا

سه‌شنبه ۲۷ آذر ۱۴۰۳
۲:۳۷
در حال بارگذاری؛ صبور باشید
پنجشنبه
۱۹ مهر
۱۴۰۳
۱۱:۳۹:۵۶
منبع:
سامانه خطابه غدیر و فدک
کد خبر:
1493373

تجلی عبودیت در گفتار ائمه (ع)

نبوّت پيامبر اکرم (ص)، عصمت، علم و امامت ائمه (ع) از طرف خدا آمده و پيغمبر (ص) و ائمه (ع) نمی فرمايند که ما از خودمان می گوييم. تمام را از خدا می دانند، علومشان را نيز به قرآن و خدا نسبت می دهند.

آآ

خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: آن چه بين ما برابر است و نسبت به همه مساوی است، خداوند است. هم ما و هم آن هايی که از اهل بيت (ع) پيروی نمی کنند، از خداوند اطاعت می کنند.

وحدتی که قرآن حتی اهل کتاب را هم به آن دعوت کرده است، آن نيست که سر و ته قضيه را ببنديم و به رنگ هم درآييم!

حضرت زهرا (ع) هم بر مبنای همين ميزان می فرمايند: امامت اهل بيت (ع)، ملاک توحيد است.

نبوّت پيامبر اکرم (ص)، عصمت، علم و امامت ائمه (ع) است که از طرف خدا آمده و با قبول امامت ايشان، از اختلاف نجات پيدا خواهيم کرد.

امام رضا (ع)، به نقل از امام محمّد باقر (ع) اين گونه می فرمايند:

پيامبر اکرم (ص) به حضرت علی، امام حسن و امام حسين (ع) وصيت کردند؛ سپس در قول خداوند که در قرآن می فرمايد: ای کسانی که ايمان آورديد! از خدا و رسول و اولی الامرتان اطاعت کنيد. حضرت رسول اکرم فرمودند: تا زمانی که ساعت برقرار باشد، ائمه از فرزندان علی و فاطمه هستند.» 

در کتاب شريف اصول کافی، مرحوم کلينی بابی به نام «باب فرض طاعة الأئمه (ع)» گشوده است.

که در آن روايتی از امام محمّد باقر (ع) اين گونه بيان می شود:

بلندى و كوهان و كليد و درب همه چيز و خرسندى خداى رحمان تبارک و تعالى، اطاعت امام است بعد از معرفت او؛

سپس فرمود: خداى تبارک و تعالى مى ‏فرمايد: هر كه اطاعت پيامبر نمايد، اطاعت خدا كرده و هر كه رو گرداند [او را رها كن، زيرا] ما تو را نگهبان او نفرستاده ‏ايم.

پيامبر اکرم (ص) از آغاز دعوت خود فرموده اند که بگوييد «اشهد ان محمداً عبده و رسوله».

یعنی ايشان افتخار عبوديت و بندگی را  به خود بسته اند.

اسلام امير المؤمنين (ع) هم همين گونه است، ائمه طاهرين (ع) هم تابع پيغمبر اکرم (ص) هستند، پيروان راستين پيامبر اکرم (ص) نيز همين گونه بودند.

لذا می بينيم که يک مورد پيدا نمی شود که سلمان، ابوذر، حجر، حذيفه يمانی، و امثال آن ها، در طول تاريخ يک جا به پيغمبر (ع) اعتراض کرده باشند که اين حرف شماست يا حرف خدا.

همچنین از امير المؤمنين (ع) تا امام زمان (عج)، يک حديث يافت نمی شود که بگويند من می گويم.

ائمه می گويند «عن ابی عن جدی عن رسول الله، عن الله، از جبرئيل از خدا»

يعني سخن خود را به پيامبر (ع) و سخن  پيامبر (ص) را نيز به خداوند متصل می کنند؛ اين عبوديت است.

پيغمبر (ص) و ائمه (ع) نمی فرمايند که ما از خودمان می گوييم. تمام را از خدا می دانند، علومشان را نيز به قرآن و خدا نسبت می دهند.


پی نوشت ها و منابع:

1- شرح مختصر جملات خطابه، مقالات پژوهشی فدک