خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: شيخ طوسی در كتاب المصباح المتهجد، روايتی را از ابوعمرو عثمان بن سعيد عمروى (اولين نايب از چهار نايب خاصّ امام عصر (عج) در زمان غيبت صغرى) نقل می كند که از سوی امام عصر (عج)، براى زمان غيبت كبرى، به او القا شده است.
مضامين اين دعا عبارت است از عبوديت و تمرين و آمادگی برای آنچه امام عصر ارواحنا فداه از ما می خواهند.
آمادگى به معنای تمرين و ورزش براى همكارى با كارگزاران آن حضرت است. اين تمرين و ورزش براى همكارى با كارگزاران حکومت حضرت ولی عصر (عج)، انتظار نام دارد.
روايات بسياری از زبان پيامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) و حتی خود امام عصر (عج) نقل گرديده که فرموده اند:
أفضَلُ العِبادَةِ إنتظارُ الفَرَجِ؛ برترين عبادات انتظار فرج است.
بهترين بندگى و عبوديت اين است كه چشم به راه ظهور امام عصر (عج) باشيم. يکی از مصاديق انتظار فرج را خود امام عصر (عج) چنين تعيين فرموده اند: خواندن مناجات ها و دعاها.
يكى از معتبرترين آن ها دعايی است كه عثمان بن سعيد عمروى بر ابوعلى محمد بن همام املا كرد و به او امر كرد که از خواندن اين دعا در زمان غيبت غافل نشود:
اللَّهُمَّ عَرِّفنِي نَفسَكَ. فَإنَّكَ إن لَم تُعَرِّفنيِ نَفسَكَ،
لَم أعرِف رَسولَكَ.
اللَّهُمَّ عَرِّفنيِ رَسولَكَ. فَإنَّكَ إن لَم تُعَرِّفنيِ
رَسولَكَ، لَم أعرِف حُجَّتَكَ.
اللَّهُمَّ عَرَّفَنيِ حُجَّتَكَ. فَإنَّكَ إن لَم
تُعَرِّفَنيِ حُجَّتَكَ، ضَلَلتُ عَن دِينيِ.
اللَّهُمَّ لا تُمِتنِي مِيتَةً
جاهِلِيَّةً و لا تُزِغ قَلبِي بَعدَ إذ هَدَيتَنِي
فرمود: خدايا، خود را به من بشناسان. خدايا، رسول خود را به من بشناسان. خدايا، حجّت خود را به من بشناسان. اين معرفت و شناخت را مى گويند شناخت از بالا به پايين؛ يعنى از معرفت خداوند عزّوجلَّ شروع مى كنيم و به معرفت حجّت زمان و دين مى رسيم.
از اين جا به بعد، فرازهايى انتخاب شده است كه نشان مى دهد اگر بخواهيم منتظر بوده و با امام زمان (عج) دوست باشيم، بايد عبد و مطيع ايشان باشيم.
چرا که می دانيم ائمه طاهرين (ع) أجمعين چيزى جز کلام خدايی نمى گويند: و ما تَشاؤنَ إلّا أن يَشاءَ اللهُ
بنابراين، تمرين انتظار و چشم به راهى امام عصر (عج) همان عبوديت نسبت به خداوند متعال و اطاعت مطلقه نسبت به ولىّ مطلق خداوند، امام عصر (عج) است.
امام زمان (ع) چگونگي انتظار (يعني: عبوديت) را از زبان عثمان بن سعيد عمروى، ياد مى دهند، چرا كه امام زمان (عج) دوستانشان را دوست دارند و مايل اند که دوستانشان، با آمادگى كامل، در انتظار آن بزرگوار باشند.
می فرمايند: «اللَّهُمَّ لاتُمِتنِي مِيتَةً جاهِليَّةً»: خدايا، مرا به مرگ جاهلى نميران.
مرگ جاهلى به معنای مرگ با شرک و الحاد و كفر است. خدا نكند كه انسان با چنين حالی بميرد.
«وَ لا تُزِغ قَلبِي بَعدَ إذ هَدَيتَنِي»: خدايا پس از اين كه مرا راهنمايى كردى قلبم را مايل به باطل نكن. نماز را ترک نكنم. بعد از اين كه مؤمن شدم، ايمان را كنار نگذارم.
كسانى هستند كه خداوند متعال قلب آنان را -بر اساس حکمت هايی- مهر مى كند. دوستان متديّن و نمازخوان! بسيار مراقب باشيد که تقوا و دين شما كم رنگ نشود.
هميشه بگوييم: رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إذْ هَدَيْتَنا
پی نوشت ها و منابع:
1- شرح مختصر جملات خطابه، مقالات پژوهشی فدک