خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: حضرت معصومه (س) در راستای دفاع از ولایت حضرت رضا (ع) و به امر ایشان، همراه كاروان از مدینه به سوی خراسان حركت كرد و در نهایت در همین راه به شهادت رسید و درس بزرگ آن حضرت بر شیعیان این بود كه همیشه یار و یاور ولایت و ولی خود باشید.
ایشان مانند حضرت زینب كبری به همراه عده اى از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حركت كرد و پیام مظلومیت و غربت برادر گرامیشان را به مردم مسلمان مى رساندند و مخالفت خود و اهل بیت (ع) را با حكومت بنى عباس اظهار مى كردند.
حضرت معصومه (س) در زبان دانشمندان شیعه به «كریمه اهل بیت» یاد مى شود. كه از میان بانوان اهل بیت (ع)، این نام زیبا، تنها به ایشان اختصاص یافته است.
مرحوم آیت الله سیّد محمود مرعشى نجفى، بسیار علاقه مند بود كه محل قبر شریف حضرت فاطمه زهرا (س) را به دست آورد. ختم مجربى انتخاب كرد و چهل شب به آن پرداخت.
شب چهلم پس از به پایان رساندن ختم و توسل بسیار، استراحت كرد. در عالم رویا به محضر مقدس حضرت امام صادق (ع) مشرف شد.
امام به ایشان فرمودند: عَلَیْكَ بِكَرِیمَةِ اَهْل الْبَیت. یعنى به دامان كریمه اهل بیت چنگ بزن.
ایشان به گمان اینكه منظور امام ، حضرت زهرا است، عرض كرد: قربانت گردم، من این ختم قرآن را براى دانستن محل دقیق قبر شریف آن حضرت گرفتم تا بهتر به زیارتش مشرّف شوم.
امام فرمود: منظور من، قبر شریف حضرت معصومه در قم است. سپس افزود: به دلیل مصالحى خداوند مى خواهد محل قبر شریف حضرت زهرا پنهان بماند.
از این رو قبر حضرت معصومه را تجلّى گاه قبر شریف حضرت فاطمه زهرا (س) قرار داده است. اگر قرار بود قبر آن حضرت ظاهر باشد و جلال و جبروتى براى آن مقدّر بود، خداوند همان جلال و جبروت را به قبر مطهّر حضرت معصومه (س) داده است.
مرحوم مرعشى نجفى هنگامى كه از خواب برخاست، تصمیم گرفت به قصد زیارت حضرت معصومه رهسپار ایران شود و بى درنگ همراه خانواده اش نجف اشرف را به قصد زیارت كریمه اهل بیت ترك كرد.
حضرت امام جعفر صادق (ع) مى فرماید: «تدخل بشفاعتها شیعتنا الجنه باجمعهم» با شفاعت او (حضرت معصومه (س)) همه شیعیان ما وارد بهشت مى شوند.
حضرت فاطمه معصومه در حال حیات به «معصومه» ملقب نبود و امام رضا لقب معصومه را به ایشان داد. بنابراین، تعبیر امام رضا (ع) در روایت «من زار المعصومه ...» به معناى اثبات عصمت ایشان است.
آیت الله سید نصرالله مستنبط از كتاب «كشف اللئالى» نقل فرموده كه روزى عده اى از شیعیان وارد مدینه شدند و پرسش هایى داشتند كه مى خواستند از محضر امام كاظم (ع) بپرسند.
امام در سفر بودند، پرسش هاى خود را نوشته به دودمان امامت تقدیم نمودند، چون عزم سفر كردند براى پاسخ پرسش هاى خود به منزل امام شرفیاب شدند، امام كاظم هنوز مراجعت نفرموده بود و آن ها امكان توقف نداشتند.
از این رو حضرت معصومه (س) پاسخ آن پرسش ها را نوشتند و به آن ها تسلیم نمودند، آن ها با مسرت فراوان از مدینه منوره خارج شدند، در بیرون مدینه با امام كاظم (ع) مصادف شدند و داستان خود را براى آن حضرت شرح دادند.
هنگامى كه امام پرسش هاى آنان و پاسخ هاى حضرت معصومه (س) را ملاحظه كردند، سه بار فرمودند: «فداها ابوها» پدرش به قربانش باد.
با توجه به این كه حضرت معصومه (س) به هنگام دستگیرى پدر بزرگوارش خردسال بود، این داستان از مقام بسیار والا و دانش بسیار گسترده آن حضرت در زمان كودكی حكایت مى كند.
در راستای دفاع از ولایت و اثبات حقانیت اهل بیت (ع) یكی از مهم ترین راویان حدیث غدیر خم و حدیث منزلت (یا علی انت منی بمنزلة هارون من موسی الا انه لا نبی بعدی) حضرت معصومه است.
ایشان این دو حدیث مهم را از فاطمه دختر امام صادق و او از فاطمه دختر امام باقر و او از فاطمه دختر امام سجاد و او از فاطمه دختر امام حسین و او از ام كلثوم دختر حضرت فاطمه زهرا (س) روایت می نماید.
این سلسله سند در مجموع روایت های حدیث غدیر به روایت «فواطم» مشهور است.
پی نوشت ها و منابع:
1- نور مبین، پایگاه اطلاع رسانی سراج اندیشه