خبرگزاری اهل بیت (ع) / ابنا: حضرت معصومه (س) پرورش یافته دامان عصمت و طهارت است. او از همان اوان کودکی، تحت تعلیم و تربیت امام موسی کاظم (ع) و امام رضا (ع) قرار گرفت و از جهت شخصیت فردی و کمالات روحی، به آنجا رسید که شیخ عباس قمی درباره اش می گوید: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل دختران موسی بن جعفر (ع)، سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت موسی (ع)، معروف به حضرت معصومه (ع) است.»
و شیخ محمّد تستری پا را از این فراتر نهاده و فضیلت آن حضرت را در بین فرزندان امام کاظم (ع)، غیر از امام رضا (ع)، بی نظیر دانسته و گفته است: «در میان فرزندان امام موسی کاظم (ع) با آن همه کثرتشان، بعد از امام رضا (ع)، کسی هم شأن حضرت معصومه (س) نیست.»
فضائل و مناقب حضرت معصومه (س) را باید از لا به لای تاریخ زندگی آن حضرت و احادیث جست و جو کرد. بعضی از این احادیث مستقیماً در فضیلت حضرت معصومه (س) است و برخی دیگر مربوط به فضیلت زیارت آن حضرت است که نشان دهنده کمالات روحی ایشان می باشد.
فضایلی که مستقیماً مربوط به آن حضرت است، عبارت اند از:
دختر آل رسول (ص)
اولین فضیلت آن حضرت، این است که دختر، خواهر و عمه ولیّ خدا می باشد؛ چنان که در زیارت نامه آن حضرت ایشان به عنوان دختر رسول خدا (ص)، دختر فاطمه (س)، دختر خدیجه (س) و... معرفی شده است.
این تعبیرات تنها شرافت خانوادگی آن حضرت را بیان نمی کند؛ بلکه بیانگر آن است که از نظر مقامات عالی معنوی و ملکوتی، آن حضرت فرزند روح و جسم پیامبر (ص)، حضرت زهرا (س)، خدیجه (س) و امامان معصوم (س) است.
بشارت پیش از میلاد
موضوعی که نشان از عظمت و منزلت حضرت معصومه (س) دارد، پیشگویی جدّ بزرگوارش، امام صادق (ع)، از تولد آن حضرت است . این پیشگویی چند بار صورت گرفته است.
روایت اول: راوی می گوید: «نزد امام صادق (ع) رفتم و دیدم آن بزرگوار با کودکی که در گهواره است، سخن می گوید. با تعجب از آن حضرت پرسیدم: آیا شما با کودکی که درگهواره است، سخن می گویید؟ آن حضرت فرمود: آری، اگر تو هم مایل هستی نزد او بیا و با او حرف بزن.
نزدیک رفته، به کودک سلام کردم، کودک جواب مرا داد و فرمود: نامی راکه برای دختر خود انتخاب کرده ای عوض کن؛ زیرا خداوند آن نام را دوست ندارد.
خداوند چند روز پیش به من دختری عطا کرده بود که من نام او را حمیرا گذاشته بودم. سخن گفتن نوزاد، اطلاع او از اخبار پنهانی و نهی از منکر او مرا به تعجب واداشته و بهت زده کرده بود.
امام صادق (ع) به من فرمود: تعجب نکن؛ زیرا این نوزاد، پسرم «موسی» است. خداوند از او دختری به من عنایت خواهد کرد که نامش فاطمه است و در سرزمین قم به خاک سپرده می شود و هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می گردد.»
روایت دوم: امام صادق (ع) فرمود: «بدانید بهشت 8 در دارد که 3 در آن به سوی قم است، زنی از فرزندان من در آنجا رحلت می کند که نامش فاطمه دختر موسی (ع) است.»
این احادیث نشان دهنده آن است که حضرت معصومه (ع) یک زن عادی نبود؛ زیرا اگر ایشان یک زن عادی بودند، این اهتمام به بیان شأن ایشان، قبل از ولادت، بی دلیل است.
فداها ابوها
حضرت امام موسی کاظم علیه السلام درباره حضرت معصومه علیها السلام فرمود: «فداها ابوها؛ پدرش به فدایش». که نشان از مقام حضرت معصومه (ع) دارد.
شفیعه
از فضایل حضرت معصومه علیها السلام، مقام شفاعت در روزی است که «لا تنفع الشفاعه عنده الا لمن اذن له.»
حضرت معصومه (س) بعد از فاطمه زهرا (س)، دومین زنی است که به نص اهل بیت (ع)، دارای مقام شفاعت است. یکی از این نصوص، این سخن امام صادق علیه السلام است: «زنی از فرزندان من (در قم) از دنیا می رود که نامش فاطمه است و به شفاعت او، همه شیعیان وارد بهشت می شوند.»
در زیارت نامه حضرت معصومه (س) که امام رضا (ع) بیان نموده، آمده است: «یا فاطمه اشفعی لی فی الجنه» وعلت این شفاعت چنین بیان شده است: «فان لک عندالله شأناً من الشأن» شاید مراد حضرت از شأن، رابطه ای از رابطه هایی است که اولیای خداوند با ذات مقدس ربوبی داشتند، این بانوی جلیل القدر هم از سنخ همان رابطه ها را دارد.
منابع:
1- منتهی الآمال تصحیح: سید ابوالحسن مرتضوی اصفهانی، دو جلد در یک
مجلّد، تهران، کتابفروشی علمیه اسلامیه، 1331، ج 2، ص 241.
2- تواریخ النبی و آل تستری، شیخ محمد تقی، چاپ اول، محمود الشریفی، 1375 ه .ق.، ص 149.